Duizendblad wordt omwille van zijn algemeen voorkomen en zijn wat vuilwitte kleur zelden als een schoonheid beschouwd, maar het is wel een plant die als geneeskruid altijd erg in de belangstelling heeft gestaan.
Tag: bloemen
Grassen in mijn hooilandjes
Na Bart en Yo ben ik de grassen in mijn tuin ook eens onder de loep gaan nemen.
Ik heb alleen de hooilandjes van dichterbij bekeken, en over het resultaat heb ik gemengde gevoelens.
Eigenlijk zijn er maar twee grassen die ik zo gauw kan terugvinden. Lees verder “Grassen in mijn hooilandjes”
Brede wespenorchis
Toen we vorige week donderdag terug thuiskwamen na een weekje vakantie in het midden van Frankrijk (jawel hoor, het weer was daar beter dan hier) was het een leuke verrassing om de brede wespenorchis in bloei te vinden.
Van de verschillende inheemse wilde planten die in onze tuin voorkomen heb ik er heel wat zelf geëntroduceerd, maar deze orchidee heeft hier helemaal op eigen houtje een plekje uitgezocht.
Nu is dat op zich natuurlijk niet zo heel bijzonder: Lees verder “Brede wespenorchis”
Ooievaars, reigers en kraanvogels
Ik vertelde een paar dagen geleden al, dat je de reigerbek en de ooievaarsbek van elkaar kan onderscheiden door de manier waarop hun ‘snavels’ staan ten opzichte van het bloemsteeltje.
Het geslacht Geranium (niet te verwarren met het geslacht ‘Pelargonium’, de typische ‘vensterbankplanten’ die in de volksmond geraniums genoemd worden) heeft snavels die bijna in het verlengde van het bloemsteeltje staan. De geslachtsnaam ‘Geranium’ is dan ook afgeleid van het Griekse woord ‘Geranos’ dat Ooievaar betekent, en de ooievaar, waar het geslacht in het Nederlands naar genoemd is, vliegt met een gestrekte nek.
En nog een ander ezelsbruggetje: ooievaars broeden steeds in paren, en de bloemen van de ooievaarsbek staan ook steeds per twee op een stengel ingeplant (vaak vormen meerdere paren samen wel een losse pluim).
Bij de reigersbek (reiger zou in het Grieks inderdaad erygios ‘Erooidos’ zijn) staat de snavel in een hoek ten opzichte van het bloemsteeltje, net zoals een reiger ook vliegt met een gebogen nek.
De bloemen van de reigersbek staan met verschillende bij elkaar, net zoals reigers in kolonies broeden.
En de Pelargonium, hoe staat het daarmee? Net zoals bij de reigersbek staan de bloemen met verschillende bij elkaar, maar de snavels staan gestrekt zoals bij de ooievaarsbek…
En de naam, die komt van het Grieks ‘Pelargos’, en dat is een kraanvogel!
In bloei op 2 juni
- Achillea millefolium, duizendblad
- Anthemis tinctoria, gele kamille
- Alchemilla acutiloba, spitslobbige vrouwenmantel
- Alchemilla mollis, fraaie vrouwenmantel
- Alliaria petiolata, look-zonder-look
- Allium vineale, kraailook
- Aquilegia vulgaris, akelei
- Asperula taurina subsp. caucasica
- Atropa belladonna, wolfskers
Salomonszegel – Polygonatum sp.
Met uitzondering van de kranssalomonszegel (waarbij de bladeren in kransen rond de stengel staan) lijken de verschillende soorten heel erg veel op elkaar.
Lees verder “Salomonszegel – Polygonatum sp.”
In bloei op 1 mei
Het zou kunnen dat dit lijstje niet helemaal up-to-date is: zondagochtend heeft manlief mij naar Zaventem gebracht, waar ik het vliegtuig heb genomen naar Istanbul.
Vanaf gisteren tot en met zaterdag zit ik hier voor een congres, maar de voorbije dagen was ik hier lekker als toerist.
Dit lijstje is dus gebaseerd op wat er eind vorige week al bloeide, en de bloemen die in knop stonden in intussen misschien open zijn gegaan, heb ik tussen haakjes staan.
Vanaf deze maand heb ik het voorbeeld gevolgd van Yo, en de bloemen alfabetisch gerangschikt op hun botanische naam.
Lees verder “In bloei op 1 mei”
Maartse vliegen
Nu ik de afgelopen jaren steeds vaker bloemen fotografeer, valt het mij op dat als er een plantje is dat bijna onmogelijk te fotograferen is zonder dat er ergens één of ander insect over kruipt, dat het dan wel look-zonder-look is.
Op deze foto is het een maartse vlieg (Bibio marci of Bibio hortulanus – die lijken zo griezelig veel op elkaar dat je ze nauwelijks kan onderscheiden). Deze maartse vliegen of rouwvliegen zal je de komende dagen en weken steeds meer zien rondvliegen, onder andere in de buurt van meidoornhagen.
Welk hyacintje?
Nee, ik ben niet meer terug in het Hallerbos geraakt, want toen manlief daar zondag een tocht moest begeleiden, had ik andere verplichtingen zoals dat heet (toezicht houden over elf-jarigen en zo…). Ik heb me dus wel vergaapt aan de foto’s van Sam Mannaerts en van Houbi.
Sam toont ook een foto van een witte hyacint, en dat verbaasde me, ik dacht dat er van de Hyacinthoides non-scripta alleen blauwe exemplaren bestonden.
Maar toen ik een paar dagen geleden door de tuin struinde, en op plekjes terecht kwam waar ik gewoonlijk niet kom, zag ik plots dit bloempje staan… Hoe het daar terecht gekomen is? Dat zal wel een raadsel blijven.
Je grasveld op tafel!
Rebecca Hartman publiceerde deze week op haar blog (The Herbwife’s Kitchen) een post met als titel: “Eat your lawn!“, “Eet je grasveld op!”, en ze start dat artikel met de vraag (mijn vertaling):
Waarom zou je je gazon maaien als je het ook kan opeten?
Nu, uit het klassieke biljartlaken-gazonnetje zal je niet gemakkelijk een behoorlijk slaatje bij elkaar plukken, maar als je in je tuin de wilde planten hier en daar de kans geeft hun gang te gaan, dan valt er heel wat extra aroma te rapen.