Categorie: Recepten – Recipes

Kweeperen – Quinces

(to English text)

Kweepeerlikeur

De voorbije jaren heb ik mijn kweeperen altijd tot confituur (of jam, voor de noorderburen) en gelei verwerkt, maar dit jaar was onze oogst zo ontzettend-verschrikkelijk-gigantisch groot, dat we voor een halve eeuw zoet broodbeleg zouden hebben.
(Mijn recepten)

Ik ben dan maar naar andere recepten op zoek gegaan, en vond tenslotte een recept voor een likeur van kweeperen.
Omdat ik niet alle ingrediënten bij de hand had, heb ik het recept iets vereenvoudigd. (Wie vertelt mij waar ik bittere amandelen kan vinden?) Het brouwseltje is nog niet klaar, het mag nog een maandje langer rusten, maar ik wil jullie het recept toch niet onthouden…
Lees verder “Kweeperen – Quinces”

Rabarbercrumble – Rhubarb crumble

(to English text)

Jarenlang hadden we geen geluk met het telen van rabarber. De plant bleef zo klein, dat we er nooit van durfden oogsten.
Maar vorig jaar kochten we nog maar eens een keer een plantje, en lieten de zorgen aan zoonlief over. En jawel hoor… dat werd afgelopen weekend beloond met een flinke schaal rabarbercrumble…

Lees verder “Rabarbercrumble – Rhubarb crumble”

Kweepeerconfituren – Quinces preserves

(to english text)


Na een kleine teleurstelling vorig jaar, is de kweeperenoogst weer overvloedig.
En hoewel ik al evenveel potjes bessen- en aardbeienconfituur heb gemaakt als we op een jaar opkrijgen, moet het geleifabriekje dus toch weer opgestart worden want kweeperenconfituur is bij ‘mijn mannen’ nu eenmaal favoriet.

En omdat we dit jaar zoveel vruchten hebben, heb ik alvast een paar verschillende recepten uitgetest.

Lees verder “Kweepeerconfituren – Quinces preserves”

Creatief met pompoen

In de moestuin hadden we dit jaar 3 pompoenplanten, en die leverden tesamen 64 pompoentjes op, in formaat variërend van een forse pompelmoes tot net geen voetbal. Klein? Tja, hokkaïdo’s worden niet zo groot als de typische Halloween-pompoen, en bovendien kies ik er voor om alle vruchtjes ook te laten uitgroeien. Soms wordt inderdaad aangeraden om maximaal vijf tot zes vruchten per plant over te laten, zodat ze ‘groot genoeg’ kunnen worden, maar voor ons gezinnetje van drie personen is een grote pompoen vaak te veel van het goede.

Maar met 64 (OK, nu nog een veertigtal, want we hebben er al een aantal weggegeven en een aantal opgegeten) ligt de kelder nog behoorlijk vol. Dat betekent dus ongeveer één keer per week pompoensoep, en één keer per week pompoen op een andere manier verwerken. En omdat ik er niet van hou om al te vaak hetzelfde klaar te maken, is het devies dus: creatief zijn.

Risotto met gekruide pompoen is één van mijn succesnummers, en vorige week was het pompoencurry-taart.
Als je gewend bent Indiaas te koken, is het recept in een paar zinnen samen te vatten: maak een droge curry klaar met pompoen, pureer de groenten en vermeng met drie geklopte eieren. Vul er een taartbodem mee en bak die in 30-40 minuten.

Bij het bereiden van een droge curry gebruik je bijna geen extra vocht, hooguit voeg je een paar eetlepels water toe om te vermijden dat de groenten aanbranden. De kruiden in het curry-mengsel kunnen heel erg variëren, maar meestal vind je er toch wel kurkuma, komijn, koriander en (eventueel) chilipoeder in terug. Maar ik maak heel zelden gebruik van een kant-en-klaar poeder, en mijn kruidenkast staat dan ook vol potjes met allerhande specerijen.

Zo ging ik afgelopen week te werk:

Ingrediënten voor de vulling

  • 750 gr hokkaïdo-pompoen (een andere stevige met eetbare schil zal net zo lekker zijn), in blokjes, ongeschild
  • een paar eetlepels olie of ghee
  • een flinke theelepel tamarinde (ik gebruik tamarinde-pasta waar de – grote – zaden al uit verwijderd zijn)
  • 1/2 theelepel zwart mosterdzaad
  • 1/2 theelepel komijnzaad
  • 1/4 theelepel anijszaad
  • 1 theelepel kurkuma
  • 1/2 theelepel gemalen koriander
  • 1 gehakt chilipepertje
  • 3 eieren

Bereidingswijze

Laat de tamarinde-pasta weken in een klein beetje water.
Verhit de vetstof, en voeg er mosterdzaad, komijn en anijszaad aan toe. Fruit 1-2 minuten en voeg er de blokjes pompoen aan toe. Laat een paar minuten stoven, voeg de tamarinde toe en roer tot die zich helemaal door de bereiding verspreid heeft. Voeg de rest van de specerijen toe, roer nog even flink door, en laat dan (bij voorkeur in een gietijzeren pan met gietijzeren deksel, type Le Creuset, oftewel een ‘Dutch oven’) op een heel laag vuurtje stoven tot de pompoen gaar is.
Kruid eventueel nog wat bij met peper en zout.
Verwarm de oven voor tegen dat de pompoen gaar is.
Pureer de pompoen en meng met de geklopte eieren.

Ik gebruik zelf heel vaak gekocht taartdeeg, zowel bladerdeeg als kruimeldeeg is geschikt.
Bekleed met het deeg een taartvorm, vul die met het pompoen/eimengsel, en bak gedurende 30-40 minuten.

Smakelijk!

Waar blijft mijn zevenblad?

Zevenblad, Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz 1885Lieves berichtje over haar heimwee naar het zevenblad in de tuin van haar ouders was het laatste zetje dat ik nodig had om eindelijk dat langgeplande blogpostje over dat door velen gehate onkruid nu eindelijk eens te plegen.
Zevenblad was één van de geliefde wilde groenten waar ik als student zo graag van gebruik maakte als ik eens voor een hele groep vrienden zou koken… De kosten werden achteraf gedeeld, en niemand snapte hoe ik er altijd in slaagde om voor minder dan geen geld een lekkere schotel op tafel te zetten.

Toen we jaren geleden nog in Lier woonden, hadden we in ons piepkleine stadstuintje geen zevenblad, maar de tuin van het werk van manlief vormde toen mijn bron.
Nadat we bijna twaalf jaar geleden naar ons eigen stulpje verhuisden, ging ik dat zevenblad op een bepaald ogenblik wel missen. Toen ik nog op usenet actief was, en ik in discussie over zevenblad regelmatig verzuchtte, dat ik eigenlijk zin had om dat in een achterafhoekje van de tuin aan te planten, zodat ik eindelijk nog eens van mijn geliefde zevenblad-gratin zou kunnen genieten, werd ik prompt voor gek versleten.
Uiteindelijk kwam het er nooit ècht van… tot vorige zomer, toen zag ik in de noord-westhoek van de tuin (het allerverste hoekje van de tuin, helemaal achteraan op ‘het veld‘) plots een toefje zevenblad opduiken. Zou het er dan toch van komen?
Tja, mijn woekerhoekje is niet voor niks een woekerhoekje… behalve de Amerikaanse vogelkers laten we er eigenlijk alles groeien wat er maar wil groeien, en dat zijn vooral notoire woekeraars. (Overigens: net in dat hoekje van de tuin hebben tuiniers uit de omgeving in het verleden ongewenste ‘overschotjes’ gedumpt, en daardoor duiken er ook allerlei onverwachte gasten op.) Maar die woekeraars houden mekaar wonderwel in evenwicht… of concureren de zwakkeren onder hen weg. En voorlopig lijkt het zevenblad toch niet echt opgewassen tegen het frambozengeweld (hmmmm… zo’n lekkere frambozen… ook een ontdekking van vorige zomer).
Inderdaad: in het vroege voorjaar heb ik nog een toefje zevenblad teruggevonden, maar intussen loop ik er alweer wekenlang naar te zoeken. Mijn zevenblad-gratin is blijkbaar nog niet voor deze zomer.

Maar hadden jullie toch mijn recept gewild?

print recipe

Gratin van Zevenblad
Een lekkere ovenschotel van een vaak versmade groente
Ingrediënten
  • een slamandje vol zevenblad
  • 1 el olijfolie
  • 1 ui
  • 1 dl groentebouillon
  • 150 g champignons (of oesterzwammen)
  • 1 el volkoren tarwemeel
  • 1 dl (soya)room
  • enkele plakjes harde geitenkaas
  • zwarte peper
  • nootmuskaat
Bereiding
Het zevenblad wassen en goed laten uitlekken.De boter/olie verhitten, de ui lichtjes fruiten en het zevenblad en de paddestoelen meestoven.De bouillon afgieten (bewaren), de groenten even laten uitdampen en in een ingevette ovenschotel doen.De bouillon opnieuw verhitten, het tarwemeel oplossen in een beetje water en samen met de room aan de bouillon toevoegen, kort doorkoken en op smaak brengen met versgemalen zwarte peper, nootmuskaat… en over de groenten gieten.Bedek met plakjes geitenkaas. Bak gedurende 20 minuten in een voorverwarmde over van 200° C, daarna nog 5 minuten onder de grill…
Nota’s

Prep time: Cook time: Total time: Porties: 4

(Bij gebrek aan zevenblad als fotografie-object, heb ik een illustratie gebruikt uit de ‘Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz’ van Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé uit 1885. Deze bewerkte versie van een reproduktie valt onder de GNU Free Documentation license.)

Lekkers met vlierbloesem

Sambucus nigra - vlierbloesemAls ik kijk naar de statistieken van mijn blogje, ga ik geloven dat er de voorbije dagen massaal vlierbloesem tot lekkernijen allerhande verwerkt is.
Niet alleen scoort ‘vlierbloesemsiroop’ al dagenlang helemaal bovenaan in de top-tien van zoekwoorden, ik zie ook dat mijn artikel over de , en mijn vlierbloesemrecepten druk gelezen worden. Gisteren alleen al waren die twee bladzijden goed voor meer dan 200 pageviews…

Zelf was ik de afgelopen dagen ook weer creatief met vlier. Het begon toen zoonlief dinsdagavond de tuin uitgelopen kwam met een mandje vol vlierbloesem. Hij was eigenlijk van plan ze te drogen voor thee, maar ik heb ze meteen onder water gezet om er de volgende dag vlierbloesemsiroop van te maken. Lees verder “Lekkers met vlierbloesem”

Meikevers in de soep!

meikever - Foto: Giuss95. Creative Commons LicenseVorige week stuitte ik toevallig op een blogpostje* waarin verteld werd, dat er vroeger in Duitsland en Frankrijk soep werd gemaakt van meikevers.

Nu ken je me echter erg slecht, als je denkt dat ik dat zomaar voetstoots aanneem. Lees verder “Meikevers in de soep!”

Penne met rode melde

Atriplex hortensis 'rubra' - Rode tuinmeldeVeel zin om te koken had ik gisteren niet, en daarom werd het een uiterst snelle pasta-maaltijd:

Ingredienten:

(voor twee personen)
– 200 g pasta (ik gebruikte penne, maar een andere ‘korte’ pasta, zoals farfalle of spirelli kan ook)
– een slamandje vol rode melde
– een handvol peterselie en/of bieslook
Р̩̩n of twee tomaten
– een scheutje olijfolie
– (versgeraspte) parmezaanse kaas

Lees verder “Penne met rode melde”

Je grasveld op tafel!

lentesalade

Rebecca Hartman publiceerde deze week op haar blog (The Herbwife’s Kitchen) een post met als titel: “Eat your lawn!“, “Eet je grasveld op!”, en ze start dat artikel met de vraag (mijn vertaling):

Waarom zou je je gazon maaien als je het ook kan opeten?

Nu, uit het klassieke biljartlaken-gazonnetje zal je niet gemakkelijk een behoorlijk slaatje bij elkaar plukken, maar als je in je tuin de wilde planten hier en daar de kans geeft hun gang te gaan, dan valt er heel wat extra aroma te rapen.

Lees verder “Je grasveld op tafel!”

Roosmarijn

Rosmarinus officinalis
Rosmarinus officinalis
“In de winter moet hij wel afgedekt worden”, schrijven De Kleene en Lejeune over de Roosmarijn in hun ‘Compendium van rituele Planten in Europa’. En zo’n zinnetje maakt dan, dat ik me ga afvragen in hoeverre deze plantkundigen zelf ervaring hebben met deze plant?

Hier in de Kempen heb ik al zo lang ik woon een roosmarijnstruik naast de keukendeur staan, en hoewel de winters dan niet meer zijn wat ze geweest zijn (ze hebben zich verplaatst naar de Paastijd), heeft mijn roosmarijn nog nooit een dekentje over zich heen gehad in de winter, of het moest er één van sneeuw zijn.

Lees verder “Roosmarijn”