Meikevers in de soep!

meikever - Foto: Giuss95. Creative Commons LicenseVorige week stuitte ik toevallig op een blogpostje* waarin verteld werd, dat er vroeger in Duitsland en Frankrijk soep werd gemaakt van meikevers.

Nu ken je me echter erg slecht, als je denkt dat ik dat zomaar voetstoots aanneem. Eerst zocht ik in het Nederlands op ‘meikevers’ en ‘soep’, en inderdaad kreeg ik behoorlijk wat hits. Maar toch was het resultaat teleurstellend. Vrijwel alle sites herhaalden ongeveer letterlijk wat ik in bovengenoemd blogje al las, en wat als primaire bron Wikipedia bleek te hebben:

Meikeversoep behoort tot de weinige in Europa bekende gerechten waar insecten in verwerkt zijn. Tot het midden van de twintigste eeuw werd dit gerecht in Duitsland en Frankrijk zeer gewaardeerd. De smaak lijkt een beetje op kreeftensoep. Voor de bereiding worden de meikevers ontdaan van vleugels en poten, in boter aangebraden en in kalfs- of kippenbouillon gaargekookt. De soep wordt gezeefd en als bouillon genuttigd, of de meikevers worden eerst in een vijzel fijngestampt, waarna de soep door een zeef wordt gewreven en met een roux en wat eigeel gebonden. De soep kan aangevuld worden met bijvoorbeeld wat plakken kalfslever of duivenborst.

Dan maar op zoek in het Frans. ‘Potage’ en ‘hanneton’ leverde eigenlijk niks op. Hé? en dat terwijl het gerecht origineel Frans zou zijn? Dan toch maar eens zoeken op ‘soupe’ en ‘hanneton’. En dit keer had ik meer geluk! (Achteraf gezien ook wel logisch: een ‘potage’ is over het algemeen een meer verfijnde soep dan een ‘soupe’.)
In een bericht in een Franse Yahoo-groep vond ik zowaar een recept van ‘lentesoep met meikevers‘. Maar wat nog mooier was, de auteur, vertelt dat ze als kind nog meikevers heeft gevangen waar haar grootmoeder vervolgens soep van kookte.

Mijn grootmoeder zei ons, dat we soep gingen maken met die meikevers (…)
Als ik een paar dozijn meikevers had, ontdeed ik ze van hun dekschilden (…) en van hun getande poten.
Vervolgens wreef grootmoeder ze fijn in een vijzel, en de brei die ze zo bekwam mengde ze met varkensvet. Ze deed er wat putwater bij, en liet het even koken. Wat peper en zout, en dan goot ze de bouillon door een fijne zeef over sneden geroosterd wittebrood.
Het is niet na te vertellen… Lentesoep met meikevers, dat is overheerlijk; zo aromatisch; niet helemaal zoals kreeftensoep, maar het komt er dicht bij in de buurt! (mijn vertaling)

(Dit fragment zou echter afkomstig zijn uit het boek ‘Maite se met à table’, een boek dat uit het Spaans naar het Frans vertaald is.)

Tenslotte heb ik nog gezocht op ‘Maikäfer” en “Suppe”. En hier was het wel degelijk bingo!
Niet alleen vond ik verschillende bronnen, die duidelijk onafhankelijk waren, die over het over meikeversoep hebben. Op Wer-Weiss-Was werd bovendien verwezen naar ‘Geheime Medizinalrat Dr. Schneider’ die in 1844 zou gezegd hebben:

Het is bijna niet te geloven, dat een doodgewone kever, die een verderfelijke en allesverwoestende plaag is voor de landbouw, een zo lekkere soep oplevert. (mijn -enigszins vrije – vertaling)

Tenslotte vond ik een verwijzing naar een kookboek uit 1880 (‘Bertha Heydens Kochbuch oder gründliche Anweisung, einfache und feine Speisen mit möglichster Sparsamkeit zuzubereiten, unter besonderer Berücksichtigung der Fortschritte, die in der Chemie gemacht sind’), waar een recept voor meikeversoep in stond. Ik begrijp bovendien dat de schrijfster van dit artikel het boek in haar bezit heeft…

Ik denk dus dat ik kan aannemen, dat meikeversoep misschien wel niet zo bekend was in Frankrijk, maar in Duitsland wel degelijk af en toe gegeten werd.

Tja, momenteel komen meikevers niet meer in zo grote getale voor, dat ze nog veel risico lopen om in de soep te eindigen… Maar ik vrees dat ik in elk geval te teerhartig ben om dit uit te willen proberen. Tientallen meikevers de poten uittrekken, jakkes…

*) Nee, ik was niet op zoek naar een snelle lening, maar ik had gemerkt dat Superkrediet linkte naar mijn site.

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

9 thoughts on “Meikevers in de soep!

  1. Ik deel jouw teerhartigheid en zou, in voorkomend geval, nog liever honger lijden. De kaalgeplukte meikevers fijnstampen … ik moet er zelfs niet aan denken!

  2. Insecten eten spreekt mij, om het eufemistisch uit te drukken, in het geheel niet aan. Of het nu sprinkhanen, meelwormen of meikevers zijn. Of het nu op krokante wijze gebakken dan wel als aromatisch soepje is. Ik zou er geen hap van binnenkrijgen vermoed ik. De culturele voedingspatronen zitten te diep in mij geworteld om daar snel verandering in te brengen. De gedachte aan gepureerde meikevers roept een oprechte ‘jakkes’ in mij op. Niet uit compassie met de beestjes evenwel.

  3. Wat een schitterende foto en een gruwel verhaal. Heel leuk om zo je Google zoektocht te volgen. Zo zoek ik idd vaak zelf ook in div. talen en toch ook wel een interessant verhaal zoals er in het verleden met meikevers werd omgegaan

  4. @allemaal: ik heb hier nog behoorlijk over lopen nadenken de voorbije dagen.
    Gek eigenlijk, dat we toch gruwelen van de wijze waarop die beestjes tot soep verwerkt worden, terwijl de meesten onder ons wellicht toch een mals lamskoteletje kunnen smaken.

    En ik heb zo’n vermoeden dat zo’n tweehonderd jaargeleden er in arme plattelandsgezinnen in het voorjaar niet zo heel veel eiwitrijks op tafel verscheen, en dat op deze manier een eenzijdig menu toch enigszins aangevuld rakte.

  5. Dat oude gebruik van Meikevers in de soep had ik nog nooit van gehoord maar ken wel een ander verhaal uit de provincie Zeeland, meer specifiek het noordelijkse eiland van die Nederlandse provincie, Schouwen Duiveland.

    Daar vingen kinderen van arme gezinnen die Meikevers en ik heb het nu over pre-WOII, en bonden het beestje een garendraadje aan een poot en dat fungeerde dan als een soort speelgoed want geld voor echt speelgoed was er niet. Mijn veel oudere broer en zus hebben dat nog gedaan en vroeger werd er haast in de familie nog nostalgisch over gedaan: “die goeie ouwe tijd toch toen er nog Meikevers waren”.

    Ik vind dat zelf eerlijkgezegd meer barbaars en dierenmishandeling dan er soep van maken.

    An sich worden in best veel culturen insekten gegeten maar dat wisten jullie vast zelf ook al wel.

  6. @AntonV: Dat gebruik is meer verbreid dat alleen Zeeland… Mijn ouders kennen dat gebruik ook nog uit hun kindertijd (en die viel grotendeels in en kort na WO II). Helemaal ‘leuk’ werd het, om dat snorrende beestje in de klas (aan een touwtje) te laten rondvliegen als de meester het niet zag, omwille van het snorrende geluid dat die ‘mulder’ maakte.

  7. Boeiend dat oude gebruik. Ik zou het best eens willen proeven. Maar ik denk ook dat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen ze zelf te doden en plukken. Ik vind het zulke leuke diertjes (beetje hypocriet natuurlijk).
    Ik ben wel van mening dat meer insecten eten in plaats van vlees best wel eens zou kunnen bijdragen aan het honger- en milieuprobleem. Die treksprinkhanen zijn trouwens erg lekker, op meelwormen heb ik het echter niet zo.
    Maar meikevers zie ik tegenwoordig zo weinig. Die laat ik liever lopen/vliegen.

    Groetjes, Heivlinder

  8. Bedankt voor het zoekwerk.
    Mijn kinderen hebben net twee Meikevers gekregen en zo belande ik op internet op zoek naar meer informatie.

    Jammer dat de link naar de soep ‘dood’ is.

    Ben niet te beroerd een soepje te koken van die beesten. Maar gezien het gegeven dat ze nog zo zeldzaam zijn….. weet ik nog niet zo net of ik die stap zou maken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.