Brandnetelsoep, twee maanden te vroeg…

Brandnetelsoep, twee maanden te vroeg…

Ik heb even getwijfeld over de titel van dit stukje.
‘Wintersoep op z’n voorjaars, recht uit de tuin’, was ook een mogelijkheid.
Of ‘Gründonnerstagsuppe een week voor aswoensdag’…

Inderdaad, toen ik vanmorgen door de tuin wandelde, zag ik dat onder de eik de jonge brandneteltopjes al weer tevoorschijn kwamen. Om er een soepje van te maken met alleen maar brandnetels… tja, het zou me wellicht gelukt zijn, maar dat kostte net wat te veel pluktijd naar mijn zin. Dus werd het een soep met allerlei groens uit de tuin, aangevuld met één klein aardappeltje uit de kelder ( maar via een omweg ook uit onze tuin). De pastinaak en de prei heb ik ook vandaag geoogst. Het soepje was tenslotte helemaal af met wat croutons van zelfgebakken roggebrood en wat gehakte peterselie, die ik in de serre knipte.

De kruiden? Ongeveer de helft brandnetel, een kwart zwartmoeskervel, aangevuld met wat paardenbloemblad, een paar scheutjes hondsdraf, wat kleefkruid, kleine pimpernel, wat wilde marjolein (Origanum vulgare ‘compactum’), een minuscuul beetje pastinaak-groen, een takje vogelmuur en wat bloeiende hazelaarkatjes…. Maar elke tuin levert natuurlijk een andere combinatie – en dus een ander soepje – op. In onze soep was de wilde marjolein de smaakmaker, en hoewel zoonlief een voorkeur heeft voor meer gebonden soepen, bleek hij deze onverwacht lekker te vinden, en de kookpot ging dan ook vlot helemaal leeg…

Wintersoep op z'n voorjaars...

AnneTanne
Een kruidensoepje recht uit de tuin...

Ingrediënten
  

  • een kleine aardappel
  • een kleine pastinaak
  • een winterprei
  • 1 eetlepel olie
  • een slakom vol kruiden en wilde bladgroenten, gewassen
  • 750 ml groentebouillon

Garnering (facultatief)

  • brood voor croutons in blokjes gesneden
  • peterselie

Instructies
 

  • Snij de prei in ringen en de pastinaak en de aardappel in brunoise (hele kleine blokjes).
  • Verhit de olie en fruit prei, pastinaak en aardappel op een zacht vuurtje en onder regelmatig roeren (zodat de aardappel niet vast gaat zitten aan de bodem).
  • Hak de kruiden en groenten fijn.
  • Voeg de bouillon toe aan de gefruite groenten en breng aan de kook.
  • Voeg de gehakte lentegroentes toe aan de soep en laat nog enkele minuten koken.
  • Bak intussen eventueel de croutons.
  • Serveer de soep met de croutons, en met wat gesnipperde peterselie (als je er nog in je tuin hebt staan, want een soepje volledig uit eigen tuin serveer je niet met peterselie uit de supermarkt!)
Heb je dit recept als eens geprobeerd?Vertel me wat je ervan vond!

Nog meer lekkers met wilde planten:

In bloei op 1 februari

In bloei op 1 februari

Met een scheve blik op de loodzware lucht liep ik de afgelopen dagen rond.
Ik wilde foto’s van bloemen, verdorie… Maar met die regen is het er dus niet van gekomen.

En vandaag was het dan wel droog, maar het is nog steeds donker, en bovendien winderig…

Weinig nieuwe foto’s dus vandaag, en allemaal met een hele kleine DOF* omwille van de wind, maar wel een lijstje bloeiers…

Rozemarijn | Rosmarinus officinalis
Rozemarijn | Rosmarinus officinalis

Nog steeds in bloei

(1) Viburnum bodnantense ‘Dawn’: nog hier en daar een paar bloeiwijzen, maar eigenlijk zijn het nog maar een paar stuiptrekkingen. De (2) Winterkamperfoelie (Lonicera fragrantissima) daarentegen had een inzinking na die paar dagen vorst, maar bloeit nu weer volop.
De Toverhazelaars van vorige maand staan nog wel steeds vurig te bloeien: (3) Hamamelis x intermedia ‘Jelena’, (4) ‘Feuerzauber’ en (5) ‘Diana’, en ze hebben gezelschap gekregen van ‘Orange Beauty’ (nog zo’n toverhazelaar met een heerlijke geur)!
Ook de (6) Rozemarijn bloeit vrolijk verder.
(7) Madeliefjes zijn van geen kleintje vervaard, dus ook die bloeien dapper verder.
En de (8) Hazelaars staan ook nog volop in bloei. (De Lambertusnoot – Corylus maxima – daarentegen, die houdt zijn katjes nog stijf gesloten. En volgens mijn pollen-gevoelige neus is de Zwarte Els dit jaar meer dan een paar weken later dan de hazelaar.)

Van het toneel verdwenen

De Japanse Kweeën hebben een pauze ingelast. Ze hebben dikke bloemknoppen, maar willen liever nog wat extra straaltjes zon.
De rest van de bloeiers van nieuwjaarsdag – elfenbloem, kleine teunisbloem, donkere ooievaarsbek en dagkoekoeksbloem – hebben begrepen dat ze zich van seizoen hebben vergist.
In de loop van januari heeft ook de stengelloze sleutelbloem gebloeid, maar die heeft op dit ogenblik alleen maar knopjes.

En het eerste optreden van…

Hamamelis x intermedia 'Feuerzauber'

… of toch hun eerste optreden op een eerste dag van de maand.
Want de (9) Cyclamen coum figureerde in januari al als plant van de maand.
En een week geleden liet ik al foto’s zien van (10) speenkruid, van (10) Iris reticulata ‘Georges’, en van een aantal (12, 13 en 14) krokussen. (Ja, ik tel tot drie, want het gaat om de Boerenkrokus (Crocus tommassinianus), de Bonte krokus (Crocus vernus) en Crocus ancyrensis (een vroegbloeiende gele krokus, die niet echt een Nederlandse naam heeft, maar je zou ze Ankara Krokus kunnen noemen).
Het (15) Groot sneeuwklokje (Galanthus elwessii) heeft zijn eerste bloempjes, en het Gewoon sneeuwklokje (Galanthus nivalis) heeft al een paar knopjes.
Laat ik hier ook nog even (16) Hamamelis x intermedia ‘Orange beauty’ noemen, die vermeldde ik hoger al, maar toen kreeg die geen getalletje mee…
En gelukkig staan ook het (17) Oosters nieskruid (Helleborus oriëntalis) in bloei, zodat ik met recht kan zeggen dat er meer soorten staan te bloeien dan een maand geleden!
(En als ik ècht van goede wil ben, laat ik de (18) Gele kornoelje (Cornus mas) ook niet onvermeld, al moet je diens bloemetjes echt wel gaan zoeken!)

*) DOF = Depth of Focus, scherptediepte. Voor beginnende fotografen: door de van wind moest ik fotograferen met een zo kort mogelijke sluitertijd om geen bewegingsonscherpte te hebben, die ik omwille van het donkere weer welmoest combineren met een vrij grote diafragma-opening, en dus is de scherptediepte klein (afstand tussen het meest nabije en het verste punt dat scherp is)…

In bloei op de eerste van...

Slechte Overdracht

Al een paar jaar na elkaar legden onze twee kippen precies op 25 januari hun eerste eitje na hun ‘winterstop’.
Hoe we dat zo precies weten?
Wel, het is intussen alweer 19 jaar geleden dat exact op 25 januari onze zoon voor het eerst (maar lang niet voor het laatst) van zich liet horen.
Al een paar jaar dus complimenteren we onszelf dus met het bezit van een toompje kippen dat de verjaardag van onze zoon onthoudt, en zelfs zo attent is om een cadeautje te voorzien.

Maar dat toompje kippen werd een half jaar geleden gehalveerd door – waarschijnlijk – een grote hond (een vos zou ook in het nachthok zijn binnengedrongen en een grotere ravage hebben aangericht.) Al snel kwamen er twee nieuwe kippen bij, die, zoals een kip die in een niet-kunstmatig-verlichte omgeving leeft betaamt, in de herfst ook weer prompt met leggen stopten.

De overblijvende ‘ouwe’ stierf intussen een onverwachte – maar natuurlijke – dood.
Het was dus even afwachten wanneer we weer op eitjes getrakteerd zouden worden.

Maar blijkbaar is de informatieoverdracht van ‘de ouwe’ naar ‘de nieuwe’ toch niet helemaal correct verlopen…
De eerste eitjes
Of wilden de kippetjes er zich van verzekeren dat ze zeker niet te laat waren met hun verjaardagscadeau? In elk geval vonden we dit jaar al op 23 januari de eerste eitjes van het jaar in het legnest!

Gelukkige Verjaardag, zoonlief! En veel succes met je laatste examens!

Meer over ons neerhof:

Keep, keep-keep…

Een paar dagen geleden schreef Muggenbeet nog, dat de winter nog veel te slap is voor keep en sijs. Ik kan hem daar niet anders dan volledig gelijk in geven, en toch…

Al vanaf begin december zitten er dagelijks kepen op onze voedertafels… Niet één, niet twee, maar regelmatig wel een stuk of vijf. En koud kon je het toen echt niet noemen.
Er kwamen er dus toch al vroeg een paar naar onze streken afgezakt… En ik zou AnneTanne niet zijn, als ik niet op zoek ging of er nog een andere verklaring voor hun verschijnen kan zijn dan het koude weer…

Fringilla montifringilla, keep, brambling
Keep | Fringilla montifringilla

Lees hier meer over dit kleurige vogeltje

Cherokee Trail of Tears (Droogboon)

Logo - International Year of Pulses 2016Phaseolus vulgaris 'Cherokee Trail of Tears'Ik hou van planten waar een verhaal aan vastzit…
En ik hou van groenten waar een verhaal aan vastzit, van voedsel, dat meer is dan maagvulling, maar waar geschiedenis aan verbonden is.

Volgens mij is dat iets wat we verloren hebben toen we ons voedsel steeds meer door anderen gingen laten verbouwen: het verloor zijn hart, zijn geschiedenis.
De glanzende zwarte zaden die vandaag het onderwerp van dit blogje zijn, zitten niet alleen boordevol voedingswaarde, maar ook nog eens tjokvol geschiedenis…

Cherokee Trail of Tears

Klik hier voor het verhaal van deze boon…

Onder de Beuk in Januari

Jaren geleden hield ik het een tijdlang vol om op de eerste dag van elke maand een foto te posten die ik die dag had gemaakt, telkens vanuit exact hetzelfde standpunt.
Laat ik eens proberen daar een soort vervolg aan te geven.
Niet meer op de eerste dag van de maand, maar ‘ergens in de loop van de maand’.
En misschien niet altijd helemaal hetzelfde standpunt, maar wel telkens hetzelfde plekje in mijn tuin…

Onder de beuk in januari
Onder de beuk in januari

We noemen het nog altijd ‘onder de beuken’, maar eigenlijk is het al een paar jaar ‘onder de beuk en de haagbeuk’. Vroeger stonden hier inderdaad twee beuken, waarschijnlijk eeuwelingen, en tussen hen beiden in een haagbeuk.
Een paar winters geleden moesten we één van de twee beuken laten vellen.

Wat er daar in januari te zien is…

Het jaar van de Boon – #IYP2016

Logo - International Year of Pulses 2016Het was Kees de Boon die me er al bloggend op attent maakte, dat 2016 door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties is uitgeroepen tot het ‘Internationaal Jaar van de Peulvruchten‘ (International Year of Pulses).

En laat ik nu toevallig een hele grote boon hebben voor boontjes…
Het schijnt dat in mijn studentenjaren, wanneer ik in het weekend naar huis terugkeerde, mijn jongere zusjes mijn moeder zo nu en dan smeekten om ‘deze week eens niet aan ons Zus te vragen wat ze wil eten…’ Want die meisjes hadden er stilaan genoeg van om elk weekend opnieuw boontjes geserveerd te krijgen omdat hun grote zus dat nu toevallig zo verschrikkelijk lekker vond… eh, vindt.

In diezelfde studentenjaren leerde ik ook mijn eigen potje koken, en leerde ik als vegetariër eindelijk de eindeloze mogelijkheden van peulvruchten kennen. Het Internationaal Jaar van de peulvruchten heeft inderdaad niet die sperzieboontjes of peultjes of zelfs geen suikererwtjes als focus, maar bedoelt met ‘peulvruchten’ wel degelijk de zaden van de Leguminosae.
Die droogbonen, erwten, linzen, soja… hebben niet alleen een hoge voedingswaarde, maar doordat ze gedroogd bewaard worden zijn ze niet alleen heel lang houdbaar (hooguit moet je ze wat langer koken, maar met een degelijke drukpan is zelfs dat klusje snel geklaard), maar zijn ze ook erg economisch (je hoeft geen extra water te vervoeren, dat voeg je immers pas toe als je ze klaarmaakt…).
De website van het International Year of Pulses heeft dan ook niet voor niets als tagline ‘Nutrituous Seeds for a Sustainable Future’.
Ik ga daarom proberen om ook op mijn blogje af en toe wat aandacht te schenken aan dit International Year of Pulses, door regelmatig een bijzonder ras of soort van peulvruchten onder de aandacht te brengen.
Het eerste verhaal brengt me naar een hele zwarte bladzijde in de Amerikaanse geschiedenis…

(Come and see next Thursday!)

Cyclamen coum bloeit! (Plant van de maand*?)

Cyclamen coum in het hazelaarbosje
Cyclamen coum in het hazelaarbosje – in the hazel grove

*) Plant van de maand – Garden Bloggers Bloom Day

Lang geleden dat ik nog aansloot bij Garden Bloggers Bloom Day… Dat deed ik in het verleden meestal met een lijstje van wat er die maand in bloei was in mijn tuin. Maar laat ik eens proberen om voortaan op Garden Bloggers Bloom Day aan te sluiten bij de ‘Plant van de Maand‘ traditie die in de periode dat ik even uit de blogosfeer verdwenen was ontstaan lijkt. Ik vind het leuker om een bloeilijstje te publiceren in het begin van de maand, en dan halverwege de maand één plant wat uitgebreider te bespreken.
Dit is geen vaste belofte, maar wel een poging om mezelf te motiveren wat regelmatiger op mijn toetsenbord te tokkelen…

It’s quite some time ago that I wrote a blogpost for Garden Bloggers Bloom day…  In the past I often published an extensive list of each and every blooming plant in my garden (or at least in winter it was an extensive list!).  But let me try to join the ‘Plant of the Month’ tradition that arose in my long period of absence from the blogosphere…  
I’ll try to make a list of blooming plants in the first days of each month, and discuss one single blooming plant in more detail on Garden Bloggers Bloom Day… But, this is far from an absolute promise… Just trying to motivate myself to start writing on a more regular base! However, no English translation for now, for I don’t know if I still have any English speaking visitors…

Cyclamen in de tuin

Er zijn twee soorten cyclamens die courant in de tuin worden aangeplant, en ten tuine AnneTanne groeien ze allebei.
Vanaf half augustus (in 2015 zelfs al vanaf eind juli) geeft de Cyclamen hederifolium (syn. Cyclamen neapolitanum, Napolitaanse cyclamen) kleur onder de beuken, en hoewel ze in de loop van november meestal uitgebloeid raken, geeft hun gemarmerde blad nog kleur tot de beuken weer in blad staan.
Maar in een meer verscholen hoekje van de tuin heb ik ook de Cyclamen coum staan. Deze rondbladige cyclamen, of cyclamen van Coa, is in tegenstelling tot de vorige een echte winterbloeier.
Meer over Cyclamen coum

Doorwaskervel – Het blijft in de familie…

  1. Zwartmoeskervel – vers groen in winterse dagen
  2. Zwartmoeskervel in de keuken
  3. Zwartmoeskervel doorheen de geschiedenis
  4. En waarom heet dat Zwart-Moes-Kervel?
  5. Doorwaskervel – Het blijft in de familie…
  6. Zwartmoeskervel, die lorejas zaait zichzelf uit!
  7. Gestoomde zwartmoeskervel

Het geslacht Smyrnium

Een paar blogpostjes geleden, kreeg ik per mail de vraag of Smyrnium perfoliatum, doorwaskervel, misschien ook eetbaar was.
Stiekem was ik blij dat die vraag niet gesteld was in een reactie op de blog zelf, want dan had ik al iets moeten vertellen van wat ik nu neerschrijf…

Het plantengeslacht Smyrnium omvat een handvol soorten, allemaal tweejarige of monocarpe meerjarige planten met hun oorsprong in Azië en Europa.
Twee soorten uit het geslacht komen in West-Europa in het wild voor. Over zwartmoeskervel heb ik intussen al het één en ander verteld, de andere soort is dus Smyrnium perfoliatum, doorwaskervel.

Doorwaskervel - Smyrnium perfoliatum
Doorwaskervel | Smyrnium perfoliatum (Foto: Tim WatersCC License)

Smyrnium perfoliatum, doorwaskervel

Klik om verder te lezen