Een paar rustige weken

Geplaatst op door AnneTanne

De voorbije tweeënhalve maand is het me gelukt om minimaal vijf keer per week een berichtje te posten.
Het zou me waarschijnlijk lukken om dat de volgende drie weken te blijven volhouden, maar ik merk dat de afgelopen dagen de blogosfeer langzaamaan een eindejaarsleegloop kent. En dus heb ik besloten het de volgende weken ook wat rustiger aan te doen.

Drie postjes per week voor de volgende drie weken lijkt me een goeie doelstelling. Het vaste stukje poëzie op woensdag, iets over een bij het jaargetijde passend plantje op vrijdag, en dan nog een gelegenheidsstukje op de maandagen.

En vanaf 7 januari pak ik dan het huidige ritme weer op…

Weekendlinks

Geplaatst op door AnneTanne

Net zoals vorige week een overzichtje van de leukste stukjes deze week op de blogs van mensen die hier reageerden:

Op Duizendblad, de blog van Yo, las ik met plezier ‘lucia en de lussekatter‘. Hoewel we naamdagen thuis nooit echt ‘vierden’, zegden we vroeger op 13 december toch altijd even tegen elkaar dat het ‘Santa Lucia’ was, en dus mama’s feest, en dat in de Scandinavische landen de jongste dochter van het gezin met een kaarsenkroon op het hoofd door het huis ging.
Bart kondigde in een reactie al aan dat hij het ook over kindvriendelijke tuinen ging hebben, en daarom hier nog maar een keer reclame voor ‘eigenwijs maar kindvriendelijk‘.
Uit Annemies vogelgedichten is het moeilijk kiezen… Roodborstje of Vogel? Allebei dus maar!
Dini blogde niet deze week, maar ‘Een boom is meer dan er staat‘ blijft heel erg het lezen waard.
Kruidje zet door waar het gaat om het schrijven en uitgeven van haar boek. (Kijk eens naar deze pagina uit haar boek… er is ontzettend veel liefde en aandacht aan besteed.)
Rob heeft geen eigen site, maar werkt regelmatig mee aan Plantaardigheden. Een tijdje geleden werd daar een artikel gepubliceerd over Duivelsnaaigaren, dat meteen een antwoord geeft op een vraag die onlangs gesteld werd op mijn kruidenmailinglijst: ‘Welk kruid gebruikte Ayla (uit de Aardkinderen-reeks van Jean Auel) als anticonceptie?’.
Op Samantha’s site, die momenteel vernieuwd wordt, ga ik me de volgende dagen een keer in het artikel over N.E.S.A.R.A. verdiepen…

En last but not least:

Johan is jarig! Hiep Hiep Hoera!

(Maar wie helpt hem uit zijn droom dat het leven stopt bij 35?)

Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?

Geplaatst op door AnneTanne
  1. Een kindvriendelijke tuin: mijn eigen plekje
  2. Een kindvriendelijke tuin: snoepen!
  3. Een kindvriendelijke tuin: dierenleven
  4. Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?

Eigenwijze tuinier Bart publiceerde woensdag een artikel over kindvriendelijke tuinen als aanvulling op mijn reeksje. Hij schreef dat hij mijn onderverdeling zou aanhouden, en gaf daarbij blijk van helderziende capaciteiten, want één van zijn hoofdstukjes was ‘spelen’, en dat had ik als afsluiter van de reeks nog in petto.

‘De groene stad’ beschrijft in Natuurlijk spelen hoe de gemiddelde Nederlandse speelplek er uit ziet (en ik vrees dat het in Vlaanderen al niet veel beter is):

Een wipkip, een speelhut, een glijbaan, een bankje en daaromheen een hek. Ziedaar de gemiddelde Nederlandse speelplek. Keurig ingepast en afgeschermd, tot tevredenheid van ouders en omwonende. Kinderen vinden er meestal geen bal aan.

Lees verder “Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?” →

De Zwarte mees is er weer!

Geplaatst op door AnneTanne
Zwarte mees, Periparus ater. Foto: Sergey Yeliseev - Creative Commons License
Zwarte mees, Periparus ater. Foto: Sergey Yeliseev - Creative Commons License

Zondagmorgen zat ik een hele tijd de vogels in de voortuin te observeren.
Na de periode van nachtvorst in oktober zijn we hier ook weer begonnen met het voeren van de vogels, en het is mooi om te zien hoe in de loop van de winter de diversiteit steeds groter wordt.

En zondag bedacht ik nog: ‘Hé, nog geen zwarte mees te zien… Die zal in het bos voorlopig nog genoeg te eten vinden’.
Maar maandag, toen ik vlak bij het raam op de computer zat te werken, was ze opeens wel daar. Ze zat in de Viburnum op een vetbol, maar liet zich door een – als altijd veel te brutale – koolmees al snel wegjagen.

Lees verder “De Zwarte mees is er weer!” →

Het heeft geregend

Geplaatst op door AnneTanne

After the rain - Foto: Natascha2007 (Creative Commons license)Het heeft geregend vannacht en ik ben
aangespoeld in deze witte witte morgen
en ik geloof dat het hier is
dat ik moet leven, zo alleen
als een paal boven water.

hoor je de wind?
in lange treinen raast hij weg
uit dit land.
alleen de bomen staan nog
aan al hun takken weg te willen
en achter te blijven.

en boeken van couperus en mensen
en oude dingen als weemoed die al haast
niet meer voorbijgaan

(Herman de Coninck)

Vrouwenmantel, de onbevlekte ontvangenis van een plant.

Geplaatst op door AnneTanne

vrouwenmantel - Alchemilla mollis. Foto: AnneTanne (Creative Commons license)Vrouwenmantel is één van die planten die ik mooi blijf vinden.
Ondanks het feit dat de bloemen van dit kruidje heel erg onopvallend zijn, vind je de plant in heel veel tuinen terug.

Het is een plant die bijna iedereen lijkt aan te kunnen spreken, een plant die nooit te oubollig of te trendy, te gewoon of te exotisch wordt ervaren. Het is een plant die zich meestal bescheiden op de achtergrond houdt, en tegelijk heel duidelijk aanwezig is.

De plant heeft om meer dan één reden al lange tijd de interesse van de mens opgewekt, maar niet in de laatste plaats omdat het blad bij vochtig weer prachtig bepareld is met waterdruppels. De alchemisten hoopten er een ingrediënt voor levenselixir in te vinden, of beter nog, voor de steen der wijzen.
Maar ook de wijze van voortplanten van de Vrouwenmantel is bijzonder.

Lees verder “Vrouwenmantel, de onbevlekte ontvangenis van een plant.” →

Naakte wijfjes tussen de bladeren…

Geplaatst op door AnneTanne

Sneeuwklokje - Galanthus nivalis. Foto: AnneTanne (Creative Commons license)Gewoonlijk zijn de sneeuwklokjes in mijn tuin best laat.
Trouwens, de meeste voorjaarsbloeiers blijken in mijn tuin aan de late kant. Maar vandaag ontdekte ik inderdaad het allereerste sneeuwklokjes-knopje van deze winter!

Maar waar die gekke titel dan van dit stukje vandaan komt?
Tja, heel veel volksnamen voor dit bloempje geven aan dat men dit toch altijd een erg ‘bloot’ bloempje heeft gevonden. (En eerlijk gezegd, ik vind de knop van dit bloempje ook wel iets van een wel heel doorzichtig négligeetje hebben). Lees verder “Naakte wijfjes tussen de bladeren…” →

De natuur houdt haar adem in

Geplaatst op door AnneTanne

Sedem spectabile. Foto: AnneTanne (Creative Commons Licentie)Een paar dagen geleden, in mijn bericht over de bloemen die nu bloeien in mijn tuin, schreef ik nog, dat ik het gevoel heb dat in deze tijd van het jaar de natuur haar adem inhoudt.
En toch, en toch…

Toen ik gisteren door de tuin liep, zag ik alweer verschillende signalen dat de natuur ondertussen niet stilzit, dat – vaak ongezien – alles al weer langzaamaan in gereedheid wordt gebracht voor een spetterend voorjaar.

Tussen de verdroogde stengels van het vorig groeiseizoen, komen de teergekleurde scheuten van de Hemelsleutel al boven de aarde uit.
Het Stinkend nieskruid (Helleborus foetidus) is de voorbije weken plots aan het groeien gegaan, en diep in de bladoksels kan je de bloemknoppen al vermoeden.
Bij verschillende rozelaars beginnen de botten al te schuiven, en zoals te verwachten is, heeft de Kamperfoelie al zijn eerste blaadjes. Ik zie her en der al veldkers en Barbarakruid (winterkers), van het tweede zelfs al genoeg om wat blaadjes door een schaaltje rauwkost te snipperen.

Tegelijk ziet de tuin ook weer heel erg winters uit. Prachtig soms: toen ik de tuin in liep, stonden de berken achteraan met hun witte stammen en kale takken te blinken in het licht van de laagstaande zon. Daarachter de bleekblauwe lucht. Winter, koude, en tegelijk al die belofte van nieuw leven. Dat paradoxale, dat is wat de winter voor mij aantrekkelijk maakt.

Weekendlinks

Geplaatst op door AnneTanne

Een beetje leesvoer voor dit weekend…

Verschillende van de mensen die wel eens reageren op mijn berichten hebben zelf een blog.

Ik koos voor deze bloemlezing uit de blogs van mensen die de afgelopen week op mijn stukjes reageerden mijn persoonlijke favorieten uit hun recente posts:

Kruidje vertelde hoe de stokroos haar zaad prijsgeeft.
Evie heeft geen blog, maar op haar forum vind je, onder het forum overzicht, een artikeltje over gifvrije cosmetica.
Annemie deed me weemoedig glimlachen om een Winterroos.
Op Patchouli’s braindumps was het een tijdlang erg rustig, maar Johan lijkt zijn blog-élan te hebben teruggevonden. Door de diversiteit van zijn artikelen is het kiezen van één favoriet moeilijk, maar ‘de éne heeft alles, de andere (bijna) niets‘ sluit bijna naadloos aan bij een gesprek dat ik gisteren op mijn werk nog met een collega had.
Ook Dini is geen veelschrijver. Zelf postte ze niet op haar blog deze week, maar gastschrijver Peter schreef met ‘Pionier‘ een stukje dat ieder kattenmens wel moet aanspreken. (Onze Maya zal na vandaag ‘het’ poes zijn… vanmorgen om 9.00 wordt ze bij de dierenarts verwacht, maar dat weet ze zelf nog niet.)
Yo schreef verschillende boeiende stukjes, dus ook hier was de keuze moeilijk. Laat ik dan maar voor de best-gevonden titel gaan: ‘wintertenen – look‘
En omdat ook Monique geen blog, maar wel een website heeft, een linkje naar haar artikel over ‘Aromatherapie voor dieren‘

Veel leesplezier!

Wat bloeit er in December?

Geplaatst op door AnneTanne

Na een paar nachten van fikse vorst is het lijstje bloeiende planten in mijn tuin ongeveer gedecimeerd.
Voor mij is dit de periode dat de natuur in mijn tuin zijn adem inhoudt… Het moment dat de skispringer, bovenop de schans, even terugwijkt, stilhoudt – om dan af te stoten, en eerst langzaam, en vervolgens sneller en sneller naar beneden te suizen, steeds meer vaart te krijgen… wat tenslotte culmineert in de ene grote majestueuze sprong die de midzomerbloei is.

Maar nu nog even niets… niets nieuws tenminste… enkel een paar dappere ‘doorbloeiers’ die zich het hele jaar door laten zien. En zo zijn er nog steeds:

  • Paarse dovenetel
  • Witte dovenetel
  • Gele kamille
  • Rucola
  • een Tuinviooltje
  • Vogelmuur
  • Viburnum bodnantense ‘Dawn’ (nee, dat is geen doorbloeier, maar een herfstbloeier, die de hele winter dapper doorgaat)
  • één rozenstruik heeft nog een paar prachtige knoppen
  • Madeliefje

De tuin houdt zijn adem even in. Nog enkele weken, en dan komt het allemaal weer stilaan op gang. Eerst de Hamamelis, wat later de Hazelaars, en dan gaan de bloeiers elkaar steeds sneller opvolgen! Ik kan nu al bijna genieten van het vooruitzicht!