Een kindvriendelijke tuin: snoepen!

  1. Een kindvriendelijke tuin: mijn eigen plekje
  2. Een kindvriendelijke tuin: snoepen!
  3. Een kindvriendelijke tuin: dierenleven
  4. Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?

In deze wil ik opnieuw even verdergaan op hoe ik een tuin zie waarin kinderen graag leven…

In mijn vorig artikeltje over kindvriendelijke tuinen had ik het al over bessenstruiken als ‘coulisse’ waarachter de kinderen zich deels aan het alziend moederlijk (of vaderlijk) oog kunnen onttrekken.
Bovendien helpen die bessenstruiken ‘snoepplekjes’ creëren, hun privé-luilekkerland waar het snoep letterlijk aan de bomen groeit.

Bessenstruiken dus, een rode aalbes voor de kleur, een witte aalbes omdat die eigenlijk net een tikkeltje lekkerder zijn, eventueel een (stekelloze!) braam, of een jostabes of een loganberry.

Maar daarmee moet het nog echt niet ophouden: helemaal leuk wordt het met hier en daar wat wilde aardbeitjes. Als je wat meer plaats hebt, kan er wellicht hier of daar ook een appel- of ander fruitboompje bij, desnoods een ‘ballerina’-vorm.

Heel wat kinderen zijn ook erg blij met hun eigen moestuintje. Maar laat je dan niet verleiden tot alleen maar een paar snelle groeiers als radijsjes of tuinkers, die inderdaad wel snel resultaat opleveren, maar waarvan de smaak een kind vaak toch niet echt kan bekoren.
Nee, durf het ook aan er wat ‘echte’ groenten in te zetten, in elk geval een paar van van de lievelingsgroenten van je kind. Zoonlief heeft er vanaf het begin op gestaan dat er in zijn tuin ook spruitjes zouden staan (inderdaad, één van de groenten uit zijn top-3), en hij loopt nu al met plannen voor een aspergebed.

Groenten waarvan de teelt bij kinderen vaak op enthousiasme kan rekenen, zijn de ‘regenboog’zadenmengsels, met allerlei kleuren van één groentensoort. Neem op plantenbeurzen eens een kijkje op de stand van kwekers als Peter Bauwens van de Nieuwe Tuin of ook nog le Biau Germe, of kijk eens in de catalogus van andere verdelers van bijzondere groentenzaden (bv Vreeken). Je zal versteld staan van de grote verscheidenheid aan kleuren en formaten bij de meest courante groenten. (Of neem eens een kijkje op de site van de van Lieven David, of in de ‘Nationale Proeftuin‘)
En een paars worteltje is voor een kind weer net iets anders dan een oranje exemplaar, en een rijtje snijbiet met gele en rode stengels tussen de gewone groen met witte exemplaren oogt zowel in de tuin als op het bord veel aantrekkelijker.
Of zoek het in de afwijkende formaten: klein-duimpje sla, of jack-be-little pompoentjes. Misschien durf je ook een kerstomaatje aan?

En om op de week van de smaak terug te komen: ook je kind zal merken dat die versgeoogste, zelfgekweekte groenten veel lekkerder smaken dan de eenheidsworst (nu ja, eenheidsbloemkool?) uit de supermarkt. Je zou manlief en zoonlief eens bezig moeten horen, als ze aan tafel de geschiktheid van dit of dat aardappelras voor deze of gene bereiding becommentariëren… slow food ten top!

Tenslotte is ook de kruidentuin erg leuk voor kinderen. Zoonlief was nog maar een jaar of vijf, toen hij er al van hield om ‘even een theetje te gaan plukken’. Natuurlijk moet je je kind dat vooraf wel heel goed aangeven waar wel of niet geplukt kan worden, maar wees er maar zeker van, dat kinderen daar snel héél veel van opsteken. Zorg dus voor een aantal kruiden die ook kinderen lekker vinden: munt natuurlijk, en anijshyssop (dropplant), citroenmelisse…

En even een anecdote om af te sluiten: Zoonlief was nog een kleuter, toen hij me vroeg of ik boekweitpannenkoeken met kruiden wilde bakken, en of hij de kruiden mocht plukken. Zo gezegd, zo gedaan, hij zou duizendblad gaan plukken.
En of hij de kruiden ook klein mocht snijden? Na enige aarzeling stond ik dat toe, als hij dat zou doen met het ‘lichtblauwe scherpe mesje’ (lees: het onscherpe scherpe mesje). Ten overvloede waarschuwde ik hem: ‘zorg dat je niet in je vingers snijdt hé!’ Waarop hij me meewarig aankeek: ‘Och mama, en als dat zou gebeuren, dan heb ik toch duizendblad bij de hand!’ (NB: duizendblad is bloedstelpend.)

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

6 thoughts on “Een kindvriendelijke tuin: snoepen!

  1. Anne, dit artikel werkt zeer inspirerend, de kinderen hier thuis zijn ook geïnteresseerd in de kruiden en eetbare planten in de tuin, ik ga dit weeral mooi geschreven artikel van je in t achterhoofd houden tegen de lente.
    Kruidige groeten

  2. @ Evie:
    één van de volgende weken brei ik nog een vervolg aan dit reeksje, maar ik heb op dit ogenblik al een hele reeks artikeltjes in de wachtrij, dus het duurt nog eventjes…

  3. Het doet me denken aan heel vroeger. Ik lustte absoluut geen spruitjes. Ik vond ze ontzettend vies, maar dat kwam denk ik omdat andere kinderen ze ook vies vonden. Toen ik bij de moeder van een vriendinnetje “kinderkooltjes� kreeg, toen vond ik ze ineens heerlijk. Vaak is het, bij wat geïndoctrineerde kinderen, ook maar net hoe je dingen noemt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.