De Zwarte mees is er weer!

Zwarte mees, Periparus ater. Foto: Sergey Yeliseev - Creative Commons License
Zwarte mees, Periparus ater. Foto: Sergey Yeliseev - Creative Commons License

Zondagmorgen zat ik een hele tijd de vogels in de voortuin te observeren.
Na de periode van nachtvorst in oktober zijn we hier ook weer begonnen met het voeren van de vogels, en het is mooi om te zien hoe in de loop van de winter de diversiteit steeds groter wordt.

En zondag bedacht ik nog: ‘Hé, nog geen zwarte mees te zien… Die zal in het bos voorlopig nog genoeg te eten vinden’.
Maar maandag, toen ik vlak bij het raam op de computer zat te werken, was ze opeens wel daar. Ze zat in de Viburnum op een vetbol, maar liet zich door een – als altijd veel te brutale – koolmees al snel wegjagen.

De koolmezen zijn hier veruit in de meerderheid, het zijn er ruim drie keer zo veel als mussen (we zitten hier echt op het platteland, dus dat zijn vooral ringmussen, al dacht ik zondag ook een paar huismussen te zien). Ook pimpelmeesjes horen bij de dagelijkse gasten, en soms komt er een zwerm staartmezen voorbij. Dat vind ik de mooiste meesjes om bij het voer bezig te zien: meer staart dan lijfje, en altijd met een heel corps de ballet tegelijk.

De Zwarte mees laat zich in de zomer hier nauwelijks zien: die woont waarschijnlijk een paar honderd meter verderop, in een bos dat voor een groot deel uit naaldhout bestaat (het typische biotoop van dit vogeltje). Maar nu het voedsel daar schaarser wordt, zoekt het de nabijheid van de huizen wat meer op.

De vinken zijn ook al regelmatig van de partij, en de eerste keep heb ik ook alweer opgemerkt. De grote bonte specht heeft zich deze winter nog niet laten zien (die zat vorige winter heel veel in en om de notenboom, maar die is er niet meer). Af en toe zitten er een paar merels, en die zijn voorlopig onverwacht verdraagzaam. Of is het vooral aan het eind van de winter dat die gaan vechten dat de pluimen er bij in het rond stuiven? Even in de gaten houden!
Voorlopig mis ik nog een paar courante bezoekers: nog geen boomkruiper, geen winterkoninkje te zien. Af en toe zit er een roodborstje, maar dat lijkt bijna schuwer dan in de zomer.

Maar elke winter opnieuw zit er nu en dan toch weer een vogeltje dat ik niet ken… en elk jaar opnieuw bedenk ik dan, dat ik toch eens op zoek moet gaan naar een gidsje dat me kan helpen bij het onderscheiden van de verschillende soorten.
Een vraagje dus aan de vogelkenners onder jullie: Welk boek is daarbij een goede visuele hulp? Tot nu toe heb ik vaak gebruik gemaakt van een site als Vogelvisie, maar het nadeel daarvan is dat je toch al min of meer een idee moet hebben over wat voor vogel het zou kunnen gaan, voor je er eentje kan opzoeken.
In het tijdschrift van Natuur.punt dat deze week in de bus viel, stond een nieuw gidsje beschreven, “Vogels voeren en beloeren” waarin behalve aanwijzingen voor het bijvoeren van vogels in de winter ook een aantal courante tuinvogels beschreven worden. Kent iemand dat boekje? Is het een aanrader, of blijft het bij een beschrijving van vooral de vogels die ik hierboven al noemde?

(Vogels fotograferen kan ik nauwelijks. Zondag heb ik een aantal pogingen gewaagd, en zowat alles is in de virtuele prullenbak verdwenen. Stommiteiten begaan trouwens: ’s ochtends eerst een paar pogingen doorheen het venster. Maar het was nog erg betrokken, en om met een redelijke sluitertijd te kunnen werken, moest ik naar een enorme ISO-waarde. Dan toch maar naar buiten getrokken. En de mezen lieten zich door mijn aanwezigheid niet afschrikken: zelfs toen ik mijn statief aan het uitklappen was bleven ze rustig verder eten.
En daarna aan het klikken geweest, tientallen foto’s na elkaar, en op het kleine LCD schermpje zag het er echt wel uit alsof er een paar geslaagde exemplaren tussenzaten! En dan zit je een half uurtje later achter je computer, en dan realiseer je je, dat je de ISO op 1600 hebt laten staan. En echt, met die grove korrel was het resultaat dan toch weer niet om aan te zien.)

De foto bij dit bericht is dan ook niet van mij, maar van Sergey Yeliseev. Maar als gewoonlijk valt ook deze foto onder een Creative Commons licentie, zij het een iets andere dan de algemene licentie voor het geheel van dit blog.

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

10 thoughts on “De Zwarte mees is er weer!

  1. Bedankt voor je bijvoeging van de wijnruit.. ik snapte al niet hoe het kwam dat ik eerst 5 blaadjes zag en toen 4.
    Maar mijn camera heeft die 4 bloemige niet goed gepakt.
    Door jou ben ik ook weer wijzer geworden!

  2. Mooie soortenlijst op je voedertafel! Zwarte mees zit bij ons jammer genoeg niet. wel ringmussen, pimpel- kool en staartmees, groenlingen en vinken.
    Het ‘voeren en beloeren’ gidsje ken ik niet, maar persoonlijk zou ik ineens voor een goede vogelgids (de jonsson, de bruun, de peterson,…) gaan: daar staan ze allemaal in. Veel keuze in de natuurpunt winkel wat dat betreft, of eerst eens uit proberen via de plaatselijke bibliotheek. Die kleine boekjes a la ‘voeren en beloeren’ zijn vaak wel leuk maar onvolledig, en laten je dus toch wat op je honger zitten.
    Wat ik op dat niveau wel goed vind is de ‘zoekkaart top50 tuinvogels’, uitgegeven door de Natuureducatieve centra van de vlaamse gemeenschap. Meer inlichtingen bij de helix in Grimminge of dichter bij je deur in de vroente (www.devroente.be)
    Enne… mijn isowaarde veel te hoog laten staan overkomt me ook dikwijls. gruwelijk als je dan een mooie foto hebt en die blijkt helemaal verprutst te zijn door de korrel. Vogelfoto’s zijn sowieso niet simpel. De enige waar ik zelf tevreden mee ben heb ik van uit een schuiltentje gemaakt dat ik bij de voederplank geplaatst had.

  3. @ Kruidje: Ik heb in je reactie even een linkje toegevoegd naar je stukje over de Wijnruit.

    @ Bart: bedankt voor je boekensuggesties. Ik vrees inderdaad dat het ‘voeren en beloeren’-gidsje niet veel verder gaat dan de courante vliegers die ik toch al ken.
    Wat die Zwarte mees betreft, uit je reactie op een commentaar bij je ‘schapen-in-de-modder’-foto, begrijp ik dat er in jouw onmiddelijke omgeving niet echt bos te vinden is? Hier in de buurt zien we dan weer veel minder ‘vogels van het open veld’ – Toen we deze zomer aan het fietsen waren in Waals-Brabant, hoorde en zag ik plots een leeuwerik… Wat was dat een eeuwigheid geleden!
    (Mijn beste vogelfoto is een ijsvogeltje… klinkt heel indrukwekkend, maar het beestje zat in één van de serres van Mondo Verde). Maar ik merk nu, dat ik die foto eens opnieuw moet opzoeken en bewerken, want dat heb ik indertijd op mijn laptop onderhanden genomen (en die heeft een te bleke kleurweergave heb ik achteraf gemerkt)

  4. Ik heb ook heel wat gevleugelde bezoekers maar daar hoort de zwarte mees niet bij. Ik heb die hier nog nooit gezien!
    Veel koolmezen en pimpelmezen, mussen, tortelduiven, merels, vinken en het roodborstje dat zich nu tijdens die winterprik veel meer laat zien dan gewoonlijk. Moest het nog kouder worden dan komen ook de staartmeesjes en dat is een spektakel op zich. Een paar winters terug hingen er 6 aan één mezenbal tijdens een ferme sneeuwbui… zo mooi!
    In de buurt woont ook een groene specht maar die komt jammer genoeg niet bij mij eten 😉

  5. @ Annemie: Ja, wat zijn die staartmeesjes heerlijk om gade te slaan hé?
    ‘Onze’ groene specht zien we eigenlijk in de winter nauwelijks in de tuin. Vanaf april laat die zich gewoonlijk weer zien, maar niet eerder.

  6. Pingback: Grote bonte specht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.