Tag: kindvriendelijk

Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?

  1. Een kindvriendelijke tuin: mijn eigen plekje
  2. Een kindvriendelijke tuin: snoepen!
  3. Een kindvriendelijke tuin: dierenleven
  4. Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?

Eigenwijze tuinier Bart publiceerde woensdag een artikel over kindvriendelijke tuinen als aanvulling op mijn reeksje. Hij schreef dat hij mijn onderverdeling zou aanhouden, en gaf daarbij blijk van helderziende capaciteiten, want één van zijn hoofdstukjes was ‘spelen’, en dat had ik als afsluiter van de reeks nog in petto.

‘De groene stad’ beschrijft in Natuurlijk spelen hoe de gemiddelde Nederlandse speelplek er uit ziet (en ik vrees dat het in Vlaanderen al niet veel beter is):

Een wipkip, een speelhut, een glijbaan, een bankje en daaromheen een hek. Ziedaar de gemiddelde Nederlandse speelplek. Keurig ingepast en afgeschermd, tot tevredenheid van ouders en omwonende. Kinderen vinden er meestal geen bal aan.

Lees verder “Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?”

Een kindvriendelijke tuin: dierenleven

  1. Een kindvriendelijke tuin: mijn eigen plekje
  2. Een kindvriendelijke tuin: snoepen!
  3. Een kindvriendelijke tuin: dierenleven
  4. Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?
dierenhotel
dierenhotel

Kinderen houden van dieren.
Of toch minstens: we kunnen kinderen helpen houden van dieren.

En een kindvriendelijke tuin – en wie mijn stukjes al langer leest zal weten dat ik daarmee eigenlijk bedoel: een tuin waar kinderen graag vertoeven en die hen leert houden van de natuur – een kindvriendelijke tuin is daarom ook een diervriendelijke tuin.

Bij dieren kunnen we denken aan dieren die we zelf in de tuin brengen. In de eerste plaats denk ik dan aan kippen.
Meer dan dertig jaar geleden kwam mijn moeder thuis na weer een dag voor de kleuterklas, en vertelde hoe ontsteld ze was geweest toen één van haar kleuters, toen zij hen vertelde dat eieren afkomstig zijn van kippen, haar op de vingers had getikt met een verontwaardigd: ‘Maar juffrouw toch, dat is niet waar. Eikes, die komen van de eikesfabriek!’
Een kippenhok dus in de tuin, waardoor je kind niet alleen leert dat die eitjesfabrieken op twee poten rondlopen en hard kunnen kakelen, maar waar het ook zelf een stukje zorg kan leren dragen voor levende wezens. Er is nauwelijks een kind dat het niet leuk vind om de kippen graan te gaan voeren en te merken hoe die beesten al snel gewend zijn dat zijn of haar nadering ‘eten’ betekent.

Maar zorg ook voor een tuin die op andere manieren dieren aantrekt.
Het is elk voorjaar weer prachtig om te zien hoe zoonlief enthousiast elke kikker, elke pad die zijn weg kruist enthousiast begroet.
De foto bij dit stukje toont een ‘dierenhotel’ dat we tijdens een open-tuinendag van Velt in een tuin in Berlaar (?) zagen.

De schaal bovenop is een badje/drinkbakje voor vogels. Het plateau daar vlak onder kan in de winter dienst doen als voederplank.
Insecten vinden slaap- en nestelgelegenheid in de holle stengels verder naar beneden, en helemaal onderaan vinden kleine zoogdieren en amfibieën een schuilplaats tussen die kieren van de stenen.
Je zou zelfs een egelbunker aan het bouwsel kunnen toevoegen. (Kijk trouwens even op de duizendblad-blog voor een leuke egelfoto van een egel die nog veel te laat op pad is…)

Een trucje om je kind ertoe over te halen om in de herfst de bladeren op een hoop te vegen, kan allicht er in bestaan, dat je voorstelt om een egelhotel te maken. Egels houden er immers van, onder een hoop dode bladeren hun winternest te maken.

En hoe doen jullie dat? Je tuin aantrekkelijk maken voor kinderen èn dieren?

Een kindvriendelijke tuin: snoepen!

  1. Een kindvriendelijke tuin: mijn eigen plekje
  2. Een kindvriendelijke tuin: snoepen!
  3. Een kindvriendelijke tuin: dierenleven
  4. Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?

In deze wil ik opnieuw even verdergaan op hoe ik een tuin zie waarin kinderen graag leven…

In mijn vorig artikeltje over kindvriendelijke tuinen had ik het al over bessenstruiken als ‘coulisse’ waarachter de kinderen zich deels aan het alziend moederlijk (of vaderlijk) oog kunnen onttrekken.
Bovendien helpen die bessenstruiken ‘snoepplekjes’ creëren, hun privé-luilekkerland waar het snoep letterlijk aan de bomen groeit.

Bessenstruiken dus, een rode aalbes voor de kleur, een witte aalbes omdat die eigenlijk net een tikkeltje lekkerder zijn, eventueel een (stekelloze!) braam, of een jostabes of een loganberry.

Maar daarmee moet het nog echt niet ophouden: helemaal leuk wordt het met hier en daar wat wilde aardbeitjes. Als je wat meer plaats hebt, kan er wellicht hier of daar ook een appel- of ander fruitboompje bij, desnoods een ‘ballerina’-vorm.

Lees verder “Een kindvriendelijke tuin: snoepen!”

Een kindvriendelijke tuin: mijn eigen plekje

  1. Een kindvriendelijke tuin: mijn eigen plekje
  2. Een kindvriendelijke tuin: snoepen!
  3. Een kindvriendelijke tuin: dierenleven
  4. Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?

Wat een tuin vooral moet hebben om kindvriendelijk te zijn?
De gelegenheid om ongestoord te doen waar je zin in hebt…

Ik herinner me dat ik als kind bijna altijd bij de achterburen speelden. Die hadden de grootste tuin, maar eigenlijk speelden we vooral in de smalle strook naast het huis, waar we vanuit het huis zelf niet gezien werden.
De tuinen van de andere buurkinderen lagen allemaal binnen het onmiddelijk gezichtsveld van de respectievelijke mama’s, en dat vonden we geen van allen zo prettig. Niet dat we zo’n belhamels of deugnieten waren, maar ons spel was van ons, daar had volwassenen niks mee te maken.

Lees verder “Een kindvriendelijke tuin: mijn eigen plekje”