Categorie: Tuin – Garden

De vlinders wisten dat het vandaag volkstelling was!

Boomblauwtje - Celastrina argeolus
Boomblauwtje – Celastrina argeolus

Het vlindertelweekend 2015 bleek al na amper een uurtje observeren een voltreffer in mijn tuin!

Blauwtjes

Het begon al toen we vanmiddag zaten te eten op het terras, en ik – tussen de oranje en (de iets minder overdadig rondfladderende) bruine zandoogjes op de wilde marjolein – plots ook een paar blauwige vlekjes zag rondfladderen.
We hebben zoonlief altijd geleerd dat hij tijdens het eten niet van tafel mag lopen, maar als we buiten eten, dan kan ik me regelmatig zelf niet aan die regel houden. Ik schoof mijn stoel dus achteruit, liep naar de bloemenborder, en stoof vervolgens naar binnen om mijn camera beet te grissen. De lens was niet de meest geschikte, maar in elk geval had ik ‘bewijsmateriaal’!
Het lichtblauwe vlindertje dat ik het eerst had opgemerkt was een boomblauwtje. Nu zie ik dat beestje wel vaker, maar gewoonlijk fladdert het rond, zonder dat het mij toestemming geeft om het te fotograferen. Vandaag bleef het geruime tijd fourageren op de wilde marjolein, en zo kreeg ik toch de kans om het – ondanks een niet-optimale lens – op de gevoelige plaat vast te leggen…
Lees verder “De vlinders wisten dat het vandaag volkstelling was!”

Snelle Courgette-Pickels

Snelle Courgette-Pickels

  1. Gevulde Courgettes
  2. Courgette-cake met Pecannoten
  3. Snelle Courgette-Pickels
  4. Courgette-soep met een Indiaas tintje
  5. Courgette-salade met variaties
  6. Risotto con Zucchine – basisrecept en variaties
  7. Subji van Courgette (Indiase courgettecurry)
  8. Gebakken Courgettes met Knoflook-Crumble
  9. Courgette-tajine met kip

Courgettes zijn misschien niet de meest smaakvolle groenten, maar ze nemen dankbaar de smaken op van alle kruiden en specerijen die je in de bereiding gebruikt.
Als je weinig tijd hebt, maar weer courgettes in overvloed, is dit een snelle manier om ze te verwerken.
Met jonge courgettes is het het lekkerst, met een combinatie van groene en gele courgettes het mooist. Ik maakte de pickels met een paar jonge witte courgettes (Lungo Bianco di Palermo) – een courgette die wij erg lekker vinden, maar die natuurlijk wel een wat fletser gekleurd eindresultaat geeft…

Pittige Courgette-Pickels
Lees verder “Snelle Courgette-Pickels”

Een Mier die denkt dat ze een Bidsprinkhaan is?

Miersikkelwants…

Ik had er nog nooit van gehoord…
Maar een paar weken geleden toen ik ergens op een forum rondkeek, zag ik een fotootje van een mier die leek te doen alsof ze een bidsprinkhaan was. Het bleek dan ook geen mier te zijn, maar de nimf van een miersikkelwants.

Miersikkelwants - Himacerus mirmicoides (nimf)
Miersikkelwants – Himacerus mirmicoides (nimf)

Lees verder “Een Mier die denkt dat ze een Bidsprinkhaan is?”

Guerilla Gardening?

Een berichtje dat ook alweer even in mijn pen (of in mijn vingers…) zat, maar dat pas voorbij het toetsenbord geraakte na het blogpostje van de Biodiverse Tuinier van eergisteren.

Toen ik het onlangs had over de twee soorten ratelaar in mijn tuin, vertelde ik al dat ik me afvroeg of de noordelijke populatie misschien afkomstig was van zaden die tijdens de Eco-tuindagen van Velt door een bezoeker waren uitgestrooit.
Dat vermoeden werd nog wat sterker toen ik een week of wat geleden ging maaien in de bloemenweide.

Armeria sp.?
Armeria sp.?

Ik liet daarbij netjes de ratelaar-populaties ongemoeid, en merkte ineens op, dat er tussen de noorderlingen een rozig bloemhoofdje begon open te komen. Ik dacht even dat het Engels gras (Armeria maritima) was. De bloeistengel was wel veel langer dan gewoonlijk, maar dat kan natuurlijk te verklaren zijn door de hoge plantengroei er rondom. Maar de bladrozet bestaat uit bladeren die toch duidelijk breder zijn dan Engels gras…

Armeria canescens ssp. nebrodensis?
Armeria canescens ssp. nebrodensis?

Al zoekend op het internet vind ik foto’s van Armeria transmontana die misschien wel gelijkend zijn, of ook nog Armeria rhodopaea, en als ik dan toch aan het opsommen ben, Armeria canescens ssp. nebrodensis.
Maar of het ook echt één van die soorten is? Geen flauw idee… want ik vind ook nergens een duidelijke beschrijving van die planten.
Alleen het feit dat ik van de laatste soort ook de meeste foto’s vind, doen mijn vermoedens het meest in die richting gaan…

Dus, mocht jij de guerilla-tuinier zijn, die vorig jaar een handjevol zaden achterliet, en mocht je toevallig weten welk bloempje dit is, dan mag je gerust uit de anonimiteit opduiken!

Bosaardbei en Muskaataardbei

Her en der in de tuin hebben we bosaardbeitjes staan, en die vervullen vooral de rol van bodembedekker. (Lees: ze breiden zich sneller uit dan we ze kunnen wegwieden, dus maken we van de nood een deugd.)
En natuurlijk snoepen we ook van de vruchtjes, maar ze zijn zo klein dat je heel lang moet plukken voor je genoeg hebt voor bijvoorbeeld een ‘Coupe fraises’.
Maar dit jaar doen zowel de (gewone) Bosaardbei als de Grote Bosaardbei wel geweldig hun best.
Ligt het aan het koele voorjaar? Of aan de droogte? Feit is, dat de grootste bosaardbeitjes het formaat hebben van een kleine ‘cultuuraardbei’ (waarvan er ook een paar in de schaal liggen).

Fragaria vesca, Fragaria moschata
Kleine en grote bosaardbeitjes, en een paar ‘gewone’.

Lees verder “Bosaardbei en Muskaataardbei”

Wisselteelt? Teeltwissel?

Je kan geen boek over moestuinieren – al dan niet ecologisch – openslaan, of je leest met grote nadruk hoe belangrijk het is wisselteelt toe te passen.
Tja, dat is allemaal leuk en aardig, maar wat heb je aan die mooie boekjes-theorieën als je groenten weigeren om die boeken te lezen?

Moet je even kijken hoe de groenten in onze moestuin zich gedragen…
Van overblijvende groenten als Splijtkool (Brassica oleracea var. ramosa) of Kaukasische rankspinazie (Hablitzia tamnoides) kan je natuurlijk niet verwachten dat ze op eigen wortel van het ene naar het andere perceel verkassen.

boomspinazi (fluomelde), rode melde, grote strandkool
Boomspinazie, rode melde en wie goed kijkt ziet wat wilde rucola (grote zandkool)
En van guerilla-groenten als boomspinazie (Chenopodium giganteum) en Nieuw-Zeelandse spinazie (Tetragonia tetragonioides), en als ik toch aan het oplijsten ben ook rode melde (Atriplex hortensis), winterpostelein (Claytonia perfoliata) en wilde rucola (Grote zandkool – Diplotaxis tenuifolia) weet je dat die zich van enige ordening geen ene moer aantrekken en als je ze één keer gezaaid hebt jaar na jaar terug in je tuin opduiken, zonder zich ook maar te interesseren in het perceel dat jij dit jaar voor hen voorzien hebt. Lees verder “Wisselteelt? Teeltwissel?”

Wortelluis – een detectiveverhaal…

Lasius flavus - Gele weidemierJarenlang heb ik me het hoofd gebroken over een vreemde soort plantensterfte in mijn tomatenserre. Intussen lijkt het erop, dat er sprake is van wortelluis (niet: oranje peentjes-luis maar ‘plantenwortelluis’) – maar op het interwebse vond ik aanvankelijk nauwelijks Europese – laat staan Nederlandstalige – informatie over dat beestje.
Ging het om een door internationaal verkeer en klimaatswijziging oprukkend exotisch fenomeen? Of is het iets ‘inheems’ dat weinig bekend is?
Op het gevaar af hier een voor iedereen volkomen oninteressant postje te plegen, wil ik mijn observaties van de afgelopen jaren toch eens op een rij zetten.

Lees verder “Wortelluis – een detectiveverhaal…”

Tarwe-risotto met Rode Bietjes

Tarwe-risotto met Rode Bietjes

Rode biet heeft de naam een ‘grondsmaak’ te hebben, en het is dan ook niet allemans favoriete groente.
Ik heb ook wel even moeten zoeken voor ik een bereiding vond die door alle huisgenoten goedgekeurd werd, maar dit gerecht wordt hier steevast op gejuich onthaald.

Rode bietjes gemixt met kokosmelk... Knallend!Ik kook graag met bietjes… ik vind ze een zalig kleur hebben. En het prachtigste moment in de bereiding van deze risotto (waarvoor je ook parelgerst in plaats van tarwe (bv van Bio-Time) kan gebruiken – of desnoods gewone risotto-rijst), is als de rode bietjes gemixt worden met de kokosmelk. Geef toe dat die kleur echt niet alledaags is!

Ik gebruik in dit recept de bietjes en de steeltjes. Het blad was ik ook, en doe ik met aanhangend water in een plastic zak in de koelkast, om de volgende dag te verwerken zoals snijbiet-blad, bijvoorbeeld in een frittata.
(Mijn huisgenoten zijn niet allemaal even enthousiast als ik tarwe op tafel zet, maar ze zijn het er wel mee eens dat in deze bereiding dat kleine beetje extra ‘beet’ dat de tarwekorrels hebben tegenover rijst eigenlijk prima is. Als je nog nooit met tarwe hebt gekookt, is dit een ideale kennismaking!)

De risotto (of moet ik ‘frument-sotto’ zeggen?) krijgt nog een extra kleurcontrast als je hem serveert met wat versgeschaafde parmesaan, of (wat mij betreft nog lekkerder!) met wat verbrokkelde geitenkaas.

Tarwe-risotto met Rode Bietjes

AnneTanne
Bereidingstijd 1 uur 30 minuten
Porties 4

Ingrediënten
  

  • 500 gr rode bietjes met loof
  • 2 el olijfolie
  • 1 el balsamico azijn
  • 200 gr uien
  • 3 teentjes knoflook
  • 200 gr voorgekookte tarwe bv Bio-Time
  • 3 koppen bouillon
  • 1 klein blikje 165 ml kokosmelk
  • peper/zout
  • handvol geroosterde pecannoten
  • een bosje rucola
  • eventueel versgeschaafde Parmezaan of geitenkaas

Instructies
 

  • Verwarm de oven voor op 180°.
  • Maak de bietjes schoon (maar schil ze niet). Snij de knollen in partjes. Snij de steeltjes in stukjes.
  • Doe de partjes rode biet in een afsluitbare ovenschotel. Voeg hier de balsamico-azijn en één eetlepel olijfolie aan toe. Hussel goed door elkaar zodat de stukken biet aan alle kanten met de olie/azijn bedekt zijn.
  • Zet in de oven en laat ongeveer een uur roosteren. Halverwege de baktijd hussel je de groenten nog een keer door elkaar.
  • Snij de ui in ringen en de knoflook in plakjes.
  • Fruit deze in een grote pan (bij voorkeur gietijzer) op een laag vuur.
  • Wanneer de ui zacht is voeg je de stukjes bietensteel, de tarwe en 2 koppen bouillon toe. Breng aan de kook en gedurende 30 minuten op een klein vuur sudderen - voeg zo nodig de rest van de bouillon beetje bij beetje toe.
  • Snij 1/4 van de geroosterde bietjes klein, voeg de kokosmelk toe en mix tot je een prachtige knalroze smoothie bekomt.
  • Voeg het kokosmelk/bietjes-mengsel toe aan de tarwe en laat nog 10 minuten sudderen.
  • Verdeel de risotto over de borden, leg er wat rucola op en dresseer daarop de resterende bietjes. Werk af met de geroosterde pecannoten, en eventueel met versgeschaafde Parmezaanse kaas of verbrokkelde geitenkaas
  • Smakelijk!

Notities

Heb je dit recept als eens geprobeerd?Vertel me wat je ervan vond!

Ratelaar – een onverwachte wending…

Dat het voorjaar zo lang koud en droog bleef, lijkt alvast één voordeel te hebben: rond deze tijd van het jaar stond de bloemenweide er nog nooit zo kleurig bij. Hoewel ik het komende weekend toch echt mijn zeis moet bovenhalen, is het voor het eerst dat ik zo lang kon wachten vooraleer het gras zo hoog stond dat ik moest maaien. (Een paar jaar geleden maaide ik soms half mei al, nadat de regen de helft van het gras had platgeslagen. Maar dit jaar deden de stortbuien van begin vorige week het gras nog niet legeren.)
Bloemenweide - begin juni 2015
Maar de mooiste verrassing vond ik toch wel op het ratelaar-front.
Lees verder “Ratelaar – een onverwachte wending…”

Daarom hou ik niet van Maart…

Al eens naar buiten gekeken?
De eerste krokussen al lang weer uitgebloeid…
Het grasveld nog met de gelige kleur van de winter…
En regen, druilende, zeverende regen, de hele dag maar doorgaand gedruppel…

Weet je, ik kan zo ontzettend genieten van échte winterdagen.
Van bijtende vrieskou, rijp op de velden en een aarzelend zonnetje dat de ijskristallen doet schitteren.
Van sneeuw, die de wereld zo’n stuk stiller maakt…

En wanneer je de kalender omdraait naar Maart, dan weet je, dat voor deze winter de kans op échte winterdagen definitief voorbij is.
Dan weet je, dat de zon misschien nu en dan wel wil schijnen, maar dat de aarde nog zo vreselijk kou zal aanvoelen als je er met je vingers in zit te wroeten, zeker als die aarde weer doorweekt is van die regen…
En misschien is het daarom dat ik niet van maart hou. Omdat die me duidelijk maakt dat de winter eigenlijk alweer voorbij is, en dat ik voor de lente echt nog even moet wachten.

Maart, vlees noch vis…
Geen winter maar, maar niet genoeg durf voor échte lente…
Maart, wel willen maar niet kunnen…

Nog een paar dagen, en dan is het april!