Tag: Biodiversiteit – Biodiversity

Insectenhotel? Insectenhotel!

insectenhotel / dierenhotelZowat elke tuinier die biodiversiteit hoog in het vaandel heeft staan, heeft in zijn tuin wel ergens een insectenhotel of een bijennestplaats staan.
En zelf heb ik bij mijn documentatie al jarenlang de foto zitten die je hiernaast ziet, als inspiratie voor ‘ooit een keer’.
De schaal bovenop is een badje/drinkbakje voor vogels. Het plateau daaronder kan in de winter dienst doen als voederplank.
Insecten vinden slaap- en nestelgelegenheid in de holle stengels verder naar beneden, en helemaal onderaan vinden kleine zoogdieren en amfibieën een schuilplaats tussen de kieren van de stenen.
Je zou zelfs een egelbunker aan het bouwsel kunnen toevoegen.
Jaja, ik weet het, vogels, ‘kleine zoogdieren en reptielen’, egelbunker… Wat je op de foto ziet is zeker niet alleen een insectenhotel, maar ga via Google eens op zoek naar ‘dierenhotel’? Dan kom je terecht op een heel ander soort pagina’s.

‘Als inspiratie’ dus, want zo langzamerhand begon ik mij schuldig te voelen omdat ik als zelfbenoemde biodiversituinder nog steeds geen insectenhotel in mijn tuin had staan. Want ondanks de foto hiernaast, had ik bij dat woord toch eerder associaties in de zin van de nieuwe bouwsels op de Campus van de Antwerpse Universiteit of het onderkomen in de tuin van de oude pastorie in Zelem (een wandeling in het natuurgebied daar vlakbij is overigens echt een aanrader).

Tot ik een paar dagen geleden tijdens een wandelingetje door mijn tuin eens met dierenogen probeerde te kijken, en toch een beperkte hotelcatalogus kon samenstellen:

Lees verder “Insectenhotel? Insectenhotel!”

De Bloemenweide in de Winter – The Flowermeadow in Winter

flowermeadow in winter

(to English translation)

15 jaar geleden kochten we ons huis, en in de voortuin graasden toen nog koeien.
Voor ons was al duidelijk dat er in de voortuin geen klassiek gazonnetje zou komen… Onze ecologische blik voorzag een kleurrijke bloemenweide.

En eerlijk gezegd, het wachten op de kleurenpracht vergde in de eerste jaren toch wel wat geduld. Het voor de koeien ingezaaide raaigras (Lollium perenne) verdween vrij snel, maar in plaats daarvan kwam de ecologisch ook niet zo waardevolle gestreepte witbol (Holcus lanatus). De kruipende boterbloem en de veldzuring kregen al snel gezelschap van ridderzuring, akkerdistel en brandnetel, ook niet meteen planten die het sierraad van een voortuin vormen.

Lees verder “De Bloemenweide in de Winter – The Flowermeadow in Winter”

Klimop – Ivy

(to English text)

Hedera helix | Klimop  - English ivy
Hedera helix | Klimop (bessen) - English ivy (berries)

15 januari, HH Emebert, Maur en Paul*

De bessen van de klimop zijn nog lang niet rijp…
Eigenlijk is klimop een plant die in geen diervriendelijke tuin zou mogen ontbreken: Niet alleen biedt het dichte bladerdek een toevluchtsoord voor massa insecten en spinnen en nestelgelegenheid voor vogels, maar ook als voedselplant heeft de klimop wel wat te bieden.

Bijen, wespen en zweefvliegen vinden in de bloeiende klimop immers laat in het najaar nog nectar en stuifmeel, en ook sommige laatvliegende vlindersoorten zouden van de bloei profiteren.
Lees verder “Klimop – Ivy”

Geen netels nodig

  1. Geen netels nodig
  2. Diervriendelijke planten
  3. Tuinieren voor dieren
Grote Brandnetel | Urtica dioica
Grote Brandnetel | Urtica dioica

Gardens (all gardens) are good for wildlife, and encouraging wildlife is entirely compatible with ordinary gardening, costs next to nothing and is almost completely effortless.
You may have wished all these things were true, but never allowed yourself to hope that they actually are.
Well, they are, and here is the proof…

Tuinen (alle tuinen) zijn goed voor het dierenleven, en dieren naar je tuin lokken is volkomen te verzoenen met ‘normaal’ tuinieren, het kost nagenoeg niks en het vergt geen enkele inspanning.
Je zou willen dat al die uitspraken waar zouden zijn, maar je hebt jezelf nooit durven toestaan te hopen dat het echt zo is.
Welnu, het is allemaal waar, en hier komt het bewijs…

Met die woorden opent Ken Thompson zijn boekje ‘No Nettles required – The Truth about Wildlife Gardening’ (Geen netels nodig – de waarheid over diervriendelijk tuinieren).
Een commentaar van Anton op mijn stukje over het konninginnenkruid is de aanleiding om de conclusies uit dit boekje van wat dichterbij te bekijken.

Lees verder “Geen netels nodig”

Reizigers en Cosmopolieten IV: de Amerikaanse eik

Na de en het , twee wereldreizigers die vanuit Europa andere continenten veroverden, en het , dat vanuit Zuid-Afrika nu Europa koloniseert, wil ik het vandaag hebben over een reus die vanuit Noord-Amerika een deel van onze bossen wil overnemen.
Neen, ik heb het niet over de (die inderdaad qua invasiviteit voor weinig andere exoten moet onderdoen), maar de Amerikaanse eik, de Quercus rubra (lett. ‘rode eik’), wier guerillatechtnieken nog wel eens worden onderschat.

Lees verder “Reizigers en Cosmopolieten IV: de Amerikaanse eik”

Ik geef leven aan mijn planeet

Een tijd geleden las ik op de een artikel over de ondertekening door de museumdirectie van de verklaring ‘Save Biodiversity’.

Ik juichte dat initiatief toe, maar had niet onmiddelijk in de gaten dat de publiekscampagne hierrond toch wel wat breder is.
En plots, maanden later, las ik binnen korte tijd, twee blogberichten over de campagne ‘Ik geef leven aan mijn planeet‘. Eerst kwam ik zuiver toevallig terecht op de blog van Laurent Meese, Bibliothecaris in Blog, en al grasduinend in zijn blog vond ik zijn berichtje van 2 oktober, en vlak daarna schreef Muggenbeet dat hij ook VIP werd voor de biodiversiteit. En geef toe, kan je dan zelf nog achterblijven?

Intussen heb ik me dan ook geëngageerd.

Of misschien moet ik eerder zeggen: intussen heb ik dan ook mijn engagement op schrift gesteld…

Want achteraf kwam de vraag bij me op: ‘Tja, en wat voor verschil maakt dit nu echt?’ Niet dat ik nu zo’n vreselijke pessimist ben, maar bereikt zo’n campagne wel een breder publiek dan alleen maar de mensen die toch al overtuigd zijn?

Laat me even kijken waartoe ik me geëngageerd heb:
Lees verder “Ik geef leven aan mijn planeet”

Blog Action Day!

Wat zou er gebeuren als op iedere blog artikelen verschenen over hetzelfde onderwerp op dezelfde dag? Eén onderwerp. Eén dag. Duizenden stemmen!!!

Zo riep de website van Blog Action Day op om vandaag, 15 oktober, op zoveel mogelijk blogs een artikel te laten verschijnen dat het milieu tot onderwerp gehad. (Ze hadden er waarschijnlijk niet op durven rekenen dat zelfs het Nobelprijscomité in dezelfde richting wilde meedenken.)
Bloggers Unite - Blog Action Day
En, omdat ‘global warming’ op dit ogenblik zo ‘hot’ is, lijkt het voor de hand liggend om het dan vandaag ook maar over die boeg te gooien…. Maar ik wil dichter bij mijn Kruidenklets blijven, dichter bij kruiden en plantjes, dichterbij onze inheemse flora. Maar zelfs dan merk ik dat de opwarming van de aarde dichterbij is. Ik neem er gewoon de laatste versie bij van de flora van Heukels, die enkel de in Nederland in het wild voorkomende planten omvat. Op een wikkel staat bijna juichend: “Actueel! 8% meer soorten door klimaatsverandering!”
Klinkt mooi hé? Alsof de klimaatsverandering op die manier voor een toename zorgt van de biodiversiteit…
Maar wat je uit dat éne regeltje niet kan afleiden, is dat intussen een aantal zeer kwetsbare soorten steeds meer onder druk komen.
Natuurlijk is niet alleen de klimaatverandering daarvoor verantwoordelijk. Ook het verdwijnen of het vernietigen van de natuurlijke habitat van soorten die erg hoge eisen stellen aan hun standplaats, de introductie van uitheemse soorten zonder natuurlijke vijanden, vervuiling en overexploitatie eisen hun tol.
Gelaagdheid in de siertuin
Maar op kleine schaal, in onze eigen tuin – hoe klein die ook is – kunnen we iets doen om een zo natuurlijk mogelijk evenwicht te bekomen, en op die manier iets bij te dragen aan het behoud van biodiversiteit.
Een eerste stap daarin is te zorgen voor gelaagdheid in je tuin. Niet enkel een strakgemaaid grasveldje, met een vaste-plantenborder ernaast, maar een nabootsing op kleine schaal van een bosrandmilieu (het bos is in onze regio immers de eindfaze waarheen de natuur zich spontaan ontwikkeld, en de bosrand, als overgang tussen dat bos en de open ruimte is ecologisch het meest rijk). In een erg kleine tuin kan je de boomlaag en de laag van de grote struiken natuurlijk vergeten, maar die worden dan waar dat enigszins mogelijk is, vervangen door een met klimplanten (klimop, wingerd…) begroeide scheidingswand. Maar (kleinere) struiken en vaste planten passen in elke tuin. En vervolgens mogen we ook de strooisellaag niet vergeten. Laat waar het enigszins mogelijk is de plantenresten ter plaatse composteren.
Eigenlijk biedt deze gelaagde begroeiing niets dan voordelen:

– Een tuin waarin de gelaagdheid wordt gerespecteerd oogt rustgevend en natuurlijk (ook wanneer vooral van uitheemse planten – waar niet perse iets op tegen hoeft te zijn, zolang ze niet ontsnappen en het evenwicht in de natuur bedreigen). De gelaagdheid maakt de tuin ook veel boeiender, en zorgt dat er ook in de op het eerste gezicht saaie wintermaanden nog veel te zien is in de tuin.
– Een gelaagde tuin houdt zichzelf in evenwicht en is daardoor minder arbeidsintensief.
– Door het respecteren van de strooisellaag, verbeterd op termijn de bodemstructuur, zelfs zonder dat je zelf ‘werkt’.
– De gelaagdheid trekt vogels en kleine zoogdieren, en ook dat draagt bij aan een boeiend natuurbeleven, maakt de tuin extra aantrekkelijk en vooral voor kinderen is het meteen duidelijk dat zo’n tuin ‘leeft’.

Ik merk, dat er opnieuw nog veel meer te vertellen is, over hoe je op kleine schaal iets voor het milieu kan doen, door het simpele feit ecologisch (wat veel meer is dan alleen maar gifvrij) te tuinieren, dus wellicht komen er nog meer bijdragen in deze reeks 😉
(Maar ik weet het, de reeks over de geschiedenis van de boerentuin wacht ook nog op een vervolg…)