Categorie: Moestuin – Vegetable Garden

Opdracht volbracht

Geplaatst op door AnneTanne

Het is intussen het vierde seizoen dat ik tomaten kweek, en het derde seizoen dat ik in dezelfde val trap (het eerste jaar had ik – om te proberen – maar één ras, en twee planten):

Ik begin met een net iets te overvloedig zaaisel, kan mezelf er niet toe brengen om bij het verspenen en oppotten ook maar één plantje richting composthoop te verwijzen, en realiseer me dan in april-mei dat mijn serre hooguit 20% van al dat moois kan herbergen.
Gelukkig vind ik altijd wel wat dankbare afnemers in de plaatselijke Lets-groep, en hoewel er dit jaar zelfs meer liefhebbers waren dan de vorige twee jaren, zat ik toch nog met zo’n 50 planten die nog niet geadopteerd waren.

Tomaten-plantgoed

Toen ik gisteren naar de plantenruilbeurs in Zichem ging, was dat dan ook met een drieledig doel voor ogen:

  1. Terug naar huis keren met nog hoogstens de helft van mijn tomatenplanten
  2. Lees verder “Opdracht volbracht” →

What’s in a name?

Geplaatst op door AnneTanne

“What’s in a name? That which we call a rose
By any other name would smell as sweet.”

Nectaroscordum siculum | Bulgaarse ui - Sicilian Honey LilyEn mijnheer Shakespeare mag dan wel gelijk hebben, ik wil tóch altijd heel graag weten hoe de planten in mijn tuin heten. En liefst met voor- èn familienaam. (Niet dat ik de planten van een net bordje voorzie, maar ik probeer wel ergens een notitie te maken.)
Mijn huisgenoten daarentegen, die durven al wel eens een plantje te kopen en het naamloos in de grond te mikken. En maanden later staan we ons dan met z’n drieën af te vragen wat dat groeisel toch wel mag wezen.

En zo verschenen er dit voorjaar in de tuin wat bladrozetten die overduidelijk richting ‘Allium’ verwezen (te meer omdat man- en zoonlief allebei in september op de tuindagen in Heks de nodige Alliums hadden ingeslagen. Die van zoonlief mét naam, die van manlief zonder.)

Lees verder “What’s in a name?” →

Zuid-Amerikanen

Geplaatst op door AnneTanne

Net als Muggenbeet en zijn eega gingen ook manlief en ik vorige dinsdag al in de voormiddag naar de plantendag in Bokrijk (al moet ik er eerlijkheidshalve aan toevoegen, dat wij er niet zo vroeg bij een waren als hij).

Oca | Zonnewortel | Ulluco

Onze ‘oogst’ was dit jaar niet gigantisch, want ook wij moesten constateerden dat heel wat verkopers ‘hun prijzen echt wel kenden’. Maar ik was al een paar jaar niet in Bokrijk geweest, omdat ik in het begin van de Radio-2 invasie de indruk had dat de niet-professionele verkopers (de ‘amateurs’ maar dan in de zin van ‘de liefhebbenden’ van de planten) wat in de verdrukking raakten door een toestroom van grote tuincentra die hun perkplantjes van 13 in een dozijn kwamen verkopen. En vorige week was het dan ook een aangename verrassing dat er opnieuw behoorlijk wat hobbyisten te vinden waren die hun plantjes al-dan-niet op professionele wijze, maar in elk geval met heel veel liefde hadden opgekweekt.
Dat hun prijzen over het algemeen een stuk lager waren dan die van hun beroepsmatige collega’s, was mooi meegenomen. En het aanbod van deze hobby-kwekers – voor wie de verkoop niet de noodzakelijke boterham, maar een extra zakcentje voor een nog meer bijzondere aanvulling van de tuin betekent – is over het algemeen het interessantst!)

En zo kom ik bij mijn Zuid-Amerikaantjes…
Lees verder “Zuid-Amerikanen” →

Een Boer met Paarse Tenen

Geplaatst op door AnneTanne

Een vraag voor vandaag…

Eén van de leden van onze plaatselijke letskring lijkt – na mijn berichtjes over mijn (teveel aan plantjes van) 35 tomatenrassen, 8 verschillende pompoenen en 4 courgetten-variëteiten – een beeld van mij te hebben als van iemand die alles over de meest wonderlijke groenten weet.

En nu vind ik het inderdaad heel boeiend om allerhande gekke groenten te kweken, maar mijn kennis blijft tot op heden erg beperkt.

Vandaag kreeg ik dus het volgende mailtje in mijn mailbox:
“In mijn jeugd heb ik bij mij mijn grootvader boerenteen gegeten.
Het leek op een grote tuinboon. Ik meen paarsachtig van kleur en had een zoete smaak. Ik kreeg het als snoepje.
Weet jij of dat nog ergens te verkrijgen is? Om zelf te telen of bij voorkeur gewoon te kopen / eventueel te letsen?”

En nu ken ik inderdaad boerentenen… Dat zijn die reuzegrote pronkbonen die mijn schoonmoeder zo graag in de soep doet!
Maar paars?
Later kreeg ik de aanvulling: ‘die van mijn grootvader witte bonen hadden, maar een paarse schelp. Die lagen in Sint-Niklaas gewoon te koop zoals erwten en bonen.’

OK dus… kent iemand een pronkboon (Phaseolus coccineus dus, geen tuinboon, Vicia faba) met paarse of rode peulen maar witte zaden?

(Zelf heb ik net de pronkboon ‘Painted Lady’ gezaaid, een hoog klimmend ras met rood-witte bloemen en bruinachtig gevlekte zaden. Ik ben benieuwd, want het is de eerste keer dat ik dit soort bonen wil telen.)

Muscat de Provence

Geplaatst op door AnneTanne

Gisteren beloofde ik om ook wat te vertellen over die andere muskaatpompoen van afgelopen seizoen, de Muscat de Provence of Musquée de Provence. Zoals de naam al zegt is het een varieteit die vroeger vooral in Frankrijk werd gekweekt, en die (zoals heel veel muskaatpompoenen) erg goed tegen hete zomers bestand is.

Ik kocht de zaden uit nieuwsgierigheid, en omdat ik de vorm zo mooi vond, maar zonder veel van de smaak te verwachten. Het zijn immers vrij grote pompoenen (tot een halve meter diameter), en ik leefde met het vooroordeel dat uitsluitend pompoenen van het Hokkaïdo-type en -formaat lekker konden zijn.

Cucurbita moschata 'Musquée de Provence'

Hoewel de slakken ook de bloemen van deze pompoen bijzonder lekker vonden, sloegen ze eind juli toch een paar bloemen over, en zo kwamen er twee vruchten tot ontwikkeling. Het waren mooi gevormde donkergroene vruchten… Vreemd… want op de verpakking stonden bleekbruine pompoenen afgebeeld. Moest ik gewoon nog wachten tot ze verkleurden vooraleer ze te oogsten? Bij cultivars van de reuzenpompoenen (zoals dus ook Hokkaido’s) is het verhouten, kurkachtig worden van de steel een goed signaal voor het oogst-tijdstip, maar bij muskaatpompoenen gebeurt dat niet.

Ik heb dus gewoon zo lang mogelijk gewacht met oogsten, tot er half oktober nachtvorst werd aangekondigd. Ik was er daarmee net op tijd bij, want de volgende ochtend was dit wat overbleef van de pompoenplanten:

Cucurbita moschata 'Muscat de Provence'

De geoogste pompoenen liet ik nog een paar dagen op een warm plekje nadrogen, vooraleer ze naar de koele kelder te brengen, maar ze waren nog steeds donkergroen…

Cucurbita moschata 'Muscat de Provence'

Intussen had ik, al speurend op het internet, intussen wel begrepen dat groene en blauwige pompoenen tijdens de bewaringsperiode vaak hun oppervlakkige kleur verliezen, en dat dan het onderliggende oranje-bruin tevoorschijn komt.
En jawel hoor: zo zag één van mijn ‘Courges Musquée de Provence’ er uit vlak voor ik hem gisteren aansneed:

Cucurbita moschata 'Musquée de Provence'

De pompoen heeft diep-oranje vruchtvlees (zo donker, dat manlief even dacht dat ik er tomatensoep mee gekookt had), en de smaak is heel vol en zoet. Een ideale pompoen dus, om Indiase of Thaise curries te bereiden, maar ook de soep die ik er gister mee maakte was bijzonder lekker. (Maar ook voor die soep koos ik specerijen die de warem, zoete smaak accentueerden: gember, koriander en komijn, en een tikkeltje kurkuma.)

Kruidige Butternut-Taart met Knoflook-Crumble

Geplaatst op door AnneTanne

(naar recept)

Pompoenen en courgetten zijn groenten die altijd een belangrijke plaats innemen in onze groententuin: Ze vragen eigenlijk alleen in de allereerste beginfaze wat werk, en leveren vervolgens maandenlang groenten: in de zomer krijg je de courgetten nauwelijks op, en in de winter is het een kwestie van heel creatief zijn om die halve kelder vol pompoenen op zoveel mogelijk verschillende manier op je tafel te brengen.

Cucurbita moschata 'Butternut'

Vroeger had ik alleen Hokkaido-pompoenen, maar afgelopen zomer had ik behalve Hokkaido’s ook nog drie andere rassen geplant:
Lees verder “Kruidige Butternut-Taart met Knoflook-Crumble” →

Voorbij | Over

Geplaatst op door AnneTanne

(to English text)

Gisteren en eergisteren werden we hier in de Zuiderkempen al verrast met een laagje poedersuiker-rijp op het gras…
Maar die grondvorst was niet meer dan dat: een diepvrieslaagje in de centimeters vlak boven de grond, terwijl het hogerop toch nog netjes boven het nulpunt bleef.

end of summer

Maar vannacht was het dus ‘The Real Thing’. Om 8.00 waren de autoruiten goed bevroren, en rond 9.00 was er op een rozenstruik in de voortuin op een hoogte van 1 tot 1.5 m nog steeds rijp op de takken te zien.
En voor de moestuin betekent het ook het einde van een aantal planten.
De courgetten zijn niet meer… De pompoenen laten hun blad slap hangen, en ook de olijfkomkommer heeft de genadeslag gehad. Zelfs in de serre was het voor een paar tomaten vannacht duidelijk te koud.
’t Is weer voorbij die mooie zomer,
Die zomer die in september pas begon…

It’s really over now…

Friday and yesterday, we were greeted in the morning by a tiny layer of hoarfrost on the lawn. But is was nothing more than a bit of ‘groundfrost’.
However, last night it was ’the real thing’. At 8.00 AM the windshield of our car was frozen, and at 9.00 AM you could still see some frost on the upper leaves of a roseshrub in the front yard.
And of course, in the vegetable garden some plants are gone now for good…
No zucchine anymore… The foliage of the squashes looks like sad umbrellas, and the achoccha also got the final blow.
Even in the greenhouse it has been just a little bit too cold for some of the tomatoes.
Summer is over… and in started only in September!

De familie Komkommer – The Cucumber family

Geplaatst op door AnneTanne

(to English text)

Erg fameus was het niet met de Cucurbitaceae deze zomer, alvast niet in onze tuin.
(En ik hoorde die geluiden ook van sommige andere tuiniers in Vlaanderen, en op Gardeners’ World vernam ik dat het in Engeland ook maar minnetjes was deze zomer.)

Cucurbita moschata 'Musquée de Provence'
Cucurbita moschata 'Musquée de Provence'

Courgetten en pompoenen vind ik over het algemeen heel dankbare groenten: weinig werk, en een grote opbrengst.
Elk jaar opnieuw nemen we ons dan ook voor om ‘volgende zomer toch te volstaan met drie courgette-planten’, want zelfs dan zijn we verplicht onze hele omgeving te overstelpen met meer courgetten dan hen lief is.

Maar dit jaar kon ik toch niet aan de verleiding weerstaan, en stonden er vijf courgettes in de moestuin:
Lees verder “De familie Komkommer – The Cucumber family” →

Olijfkomkommers | Achoccha

Geplaatst op door AnneTanne

(to English text)

Olijfkomkommer of Mexicaanse augurk

Dit jaar heb ik voor het eerst olijfkomkommers gekweekt. De eerste maanden hadden we zoiets van: “Tja, oogt wel mooi, maar daar houdt het ook mee op!” maar langzaamaan worden we toch enthousiast over het plantje.

Cyclanthera pedata | Olijfkomkommer - Achoccha
Cyclanthera pedata | Olijfkomkommer - Achoccha
Olijfkomkommer in Moche-aardewerk - Achoccha in Moche ceramic
Olijfkomkommer in Moche-aardewerk - Achoccha in Moche ceramic

Olijfkomkommer  (Cyclanthera pedata) is een gewas uit de familie van de Cucurbitaceae. Het is een plant afkomstig uit Zuid-Amerika, en naar het schijnt wordt het op de lagere hellingen van de Andes al eeuwenlang als groente gekweekt. Wikipedia verwijst hiervoor vooral naar de Moche-cultuurin Noord-Peru.

Lees verder “Olijfkomkommers | Achoccha” →