Net als Muggenbeet en zijn eega gingen ook manlief en ik vorige dinsdag al in de voormiddag naar de plantendag in Bokrijk (al moet ik er eerlijkheidshalve aan toevoegen, dat wij er niet zo vroeg bij een waren als hij).
Onze ‘oogst’ was dit jaar niet gigantisch, want ook wij moesten constateerden dat heel wat verkopers ‘hun prijzen echt wel kenden’. Maar ik was al een paar jaar niet in Bokrijk geweest, omdat ik in het begin van de Radio-2 invasie de indruk had dat de niet-professionele verkopers (de ‘amateurs’ maar dan in de zin van ‘de liefhebbenden’ van de planten) wat in de verdrukking raakten door een toestroom van grote tuincentra die hun perkplantjes van 13 in een dozijn kwamen verkopen. En vorige week was het dan ook een aangename verrassing dat er opnieuw behoorlijk wat hobbyisten te vinden waren die hun plantjes al-dan-niet op professionele wijze, maar in elk geval met heel veel liefde hadden opgekweekt.
Dat hun prijzen over het algemeen een stuk lager waren dan die van hun beroepsmatige collega’s, was mooi meegenomen. En het aanbod van deze hobby-kwekers – voor wie de verkoop niet de noodzakelijke boterham, maar een extra zakcentje voor een nog meer bijzondere aanvulling van de tuin betekent – is over het algemeen het interessantst!)
En zo kom ik bij mijn Zuid-Amerikaantjes…
Lees verder “Zuid-Amerikanen”