Nee, niet dat onze koeien het zonder stier moeten stellen. ‘Onze’ koeien bestaan immers niet.
De kunstmatige inseminatie vindt momenteel in de moestuin plaats.
In de voorbije jaren had ik altijd de indruk dat bij courgetten en pompoenen er eerst op elke plant een aantal mannelijke bloemen bloeien, voor de eerste vrouwelijke bloem openkomt. Maar de courgetten die ik dit jaar heb staan weigeren zich aan die regel te houden.
‘Tondo Chiaro de Niza’ (Ronde de Nice) was de eerste die de normale routine doorbrak: hoewel er ook een aantal mannelijke bloemknoppen klaarzitten, was het ‘een vrouwtje’ dat zich als eerste opende. En dat was niet alleen de eerste bloem op die plant, het was ook de eerste courgettebloem tout-court. (hihi… de spellingcontrole van mijn browser is het met ‘courgettebloem’ niet eens, en stelt ‘courgektebloem’ voor).
Oh zo… hier drongen zich dus andere maatregelen op. Want ik weet het, ik heb dit jaar veel te veel planten, dus eens de productie op gang komt gaan we omkomen in de courgettes – maar voor het zover is, kijk je toch altijd uit naar die allereerste. En vorig jaar bleken de ronde courgettes bovendien veel smaakvoller dan de lange.
Courgettes behoren tot de soort Cucurbita pepo, en ook sommige pompoenen behoren tot die soort. (Alle courgettes zijn C. pepo, binnen de pompoenen vind je de soorten C. pepo, C. moschata en C. maxima – en misschien nog andere? Pompoenen zoals bv Sweet Dumpling zijn dus nauwer verwant met de courgette dan met bv Butternut, een C. moschata, of Hokkaido-pompoenen die tot de soort C. maxima behoren.)
Het is dus mogelijk een Courgette-bloem te bevruchten met stuifmeel van een C. pepo-pompoen, maar… aan mijn pompoenplanten was alles samen nog maar één bloeiende bloem te vinden, en al dan niet toevallig was dat de enige ‘naamloze’ pompoen: een plantje dat eind maart al ontkiemd was uit de zaden die zich nog tussen het in de serre uitgestrooide compost bevonden. Hoogstwaarschijnlijk dus een nakomeling van één van mijn pompoenen van vorig jaar, en in dat geval met zekerheid een C. moschata (vorig jaar had ik Butternut en Musquée de Provence).
Maar als een ezel en een paard een muildier kunnen opleveren, dan kunnen een C. pepo en een C. moschata wellicht toch ook samen een courgette opleveren.
En aldus geschiedde: ik begaf mij naar het pompoenenveldje waar ik die ene bloeiende bloem afplukte en vervolgens van haar (sorry: zíjn, want het was natuurlijk wel een mannelijke bloem) kroon ontdeed, en vervolgens met het aldus bekomen penseel zachtjes de stamper van de bloeiende courgette beschilderde.
Intussen is de bloem al een paar dagen verwelkt. Bij ‘niet-bevruchting’ vertoont het vruchtbeginsel over het algemeen al snel bruine plekken en valt het vervolgens af… Maar ik heb heel voorzichtig de indruk dat het langzaam in omvang toeneemt. Afwachten dus of ‘de zwangerschap’ inderdaad tot stand is gekomen.
Oh ja… en intussen blijkt ook ‘Striato d’Italia’ op de feministische toer, want ook daar lijkt de regel van ‘mannen eerst’ met voeten te worden getreden.
