Tag: Boeiend tuinieren

Nieuwe tuinblogs!

Lamium album - Witte dovenetel, white dead-nettleDe ecologische niche van de ‘natuurtuinblogs’ raakt langzaamaan wat meer bevolkt.
De afgelopen maanden zijn er verschillende nieuwe sterren aan dat firmament opgedoken.

In ‘Een Ecologische Tuin‘ verhaalt Jan hoe hij ‘Den Hof’, een geïsoleerd stukje tuin in het Hageland, tracht om te vormen tot een ecologisch interessant stukje natuur.
Johan van ‘The Naked garden‘ beschouwt zijn blogje over zijn Haspengouwse tuin als een virtueel dagboek, een online-archief waarin hij zijn hersenspinsels over ecologisch tuinieren (en kruiden en essentiële oliën) kwijt kan.
En de nieuwste telg in de rij is de voorlopig nog naamloze tuinier van Diversituin, die een boeiende, maar ook uitdagende ligging heeft voor zijn tuin: de noordhelling (en neem helling hier maar erg letterlijk) van een heuvel, met een verval van ruim acht meter tussen hoogste en laagste punt. Wie dacht dat we hier in ‘Le Plat Pays’ woonden?

Voeg daarbij nog de tuinen van Bart in de Vlaamse Ardennen, van Yo in Vlaams Brabant, en mijn tuin in de Antwerpse Zuiderkempen, en dat krijg je een mooie staalkaart van ecologische tuinen in Vlaanderen.
(En wie weet bevind de ijzerzandsteenheuvel waarop de diversituin ligt zich in het Vlaamse Heuvelland, en dan zijn meteen alle Vlaamse provincies vertegenwoordigd…)

Ik denk dat we in het voorjaar echt eens een ontmoeting van ‘natuurtuinbloggers’ moeten plannen.
Een voorlopig voorstel is het laatste weekend van maart, op de lente-opendeurdagen van Ecoflora in Halle. Zelf gaat mijn voorkeur naar de zondag, maar ik kan flexibel zijn…

Wat de foto betreft: die dovenetel bloeit hier inderdaad nog erg uitbundig!

Tuinieren voor dieren

  1. Geen netels nodig
  2. Diervriendelijke planten
  3. Tuinieren voor dieren

Beestje (zweefvlieg?) op hyssop

Na mijn verhaal over waarom netels niet nodig zijn, en waarom je ook zonder inheemse planten diertjes naar je tuin lokt, wil ik vandaag toch Рeindelijk Рvertellen wat je dan w̩l kan doen om je tuin aantrekkelijk te maken voor ongewervelden.

1. De derde dimensie

In het eerste artikel vertelde ik inderdaad al, dat de aanwezigheid van bomen, struiken of zelfs een met klimplanten begroeide muur in dit opzicht belangrijk is.
In de BUGS-studie bleek de aanwezigheid van bomen en struiken zelfs de belangrijkste factor die ervoor zorgde dat er meer diersoorten in een tuin werden gevonden. Niet alleen zorgen bomen en struiken voor extra oppervlakte, extra voedsel, maar ze creëren ook extra biotopen.

2. Veel verschillende biotopen

Het is misschien het intrappen van een open deur, maar een ’tuin’ die enkel bestaat uit een gladgeschoren gazonnetje, zal veel minder insecten en andere ongewervelden aantrekken dan een even grote tuin met behalve een grasveldje ook nog een paar struiken en een bloemenbordertje.
Helaas, voor de luilakken onder ons, ook het omgekeerde geldt: Een tuin met alleen maar een ruigte van brandnetels of distels, zal evenmin een hele grote diversiteit herbergen…
Lees verder “Tuinieren voor dieren”

Eigenwijze schaduwborder

schaduwborderMet mijn titel plagieer ik schaamteloos Bart.
“Deze border heeft zo z’n eigen gedacht. Wij vinden dat goed zo, en laten hem begaan. Wilde planten en dieren mogen hier hun ding doen – zolang ze niet overdrijven. Ingrijpen gebeurt zo natuurvriendelijk mogelijk.
In ruil kregen we een arbeidsarme groene weelde waar altijd wel iets te beleven valt.”

In deze border heb ik dit jaar iets meer dan een uurtje werk gehad om te wieden, en ik verwacht niet dat daar voor de rest van het groeiseizoen nog veel zal moeten gebeuren.
Dit jaar zijn de digitalissen tamelijk nadrukkelijk aanwezig, alleen het blauw van de Nepeta x fassenii kan nog enigszins de concurrentie aan. Van dichterbij valt er nochtans heel wat meer te beleven.

Lees verder “Eigenwijze schaduwborder”

Een alternatieve bodemtest

Naar aanleiding van Johans reactie op mijn stukje ‘Wie het kleine niet eert…‘, besloot ik om toch een keer de ‘Alternatieve bodemtest’ uit te voeren die Lieven David beschrijft in het december 2006 – januari 2007 nummer van ‘Seizoenen’, het tijdschrift van Velt.
Lieven beschrijft het zo:

Ik neem gewoon op diverse plaatsen in de tuin een schepje grond van de bovenste laag. Dan meng ik al deze grondstalen in een zaaibak. Een weekje vochtig houden, en kijk: daar komt vanzelf een hele waaier aan zaailingen piepen.
Grond uit een klassiek gespitte moestuin zal in deze test massa’s vogelmuur, straatgras, knopkruid, en tal van andere ongewenste gasten opleveren. Onze ongespitte grond echter – die alleen maar bedekt wordt met mulch en compost – geeft een heel andere beeld.
Om te beginnen laat ik de onderliggende lagen, met hun gulle onkruidzadenbank, waar ze horen: onderin en onverstoord.
Verder heb ik (…) zoveel kruiden en groenten zich wat in onze tuin laten uitzaaien, dat onze zadenbank er heel alternatief is gaan uitzien. De zaaiproef geeft tegenwoordig 95% eetbare zaailingen; dus amper 5% onkruiden! Die verhouding lag zeven jaar geleden nog op 60/40: zo zie ik de bodem van onze pluktuin jaar na jaar meetbaar evolueren.

Het doel van mijn ‘bodemtest’ is niet zozeer de verhouding eetbare zaailingen / ongewenste gasten (die term bevalt me meer dan ‘onkruiden’) te bepalen, maar vooral een beeld te krijgen van het aantal verschillende soorten zaailingen dat te voorschijn komt uit staaltjes van de aarde in kruidentuin en borders.
Ik ben er van overtuigd dat het resultaat in mijn tuin op dit ogenblik nog lang niet zo gunstig is als in ‘de Lusthof’: Weliswaar heb ik de afgelopen jaren in de aarde nauwelijks bewerkt en omgespit, maar ik heb eigenlijk ook maar beperkt gemulcht, en vrijwel geen extra organisch materiaal toegevoegd. (Het ‘mulchen’ dat ik deed was nauwelijks meer dan het klein knippen en ter plaatse laten verteren van de verdroogde plantenresten van het vorige groeiseizoen.) Pas dit jaar, nadat mijn man enthousiast thuiskwam van een workshop Permacultuur die hij volgde bij Yggdrasil, en die principes ging toepassen in zijn moestuin, heb ik ook getracht iets vergelijkbaars te doen in het deel van de tuin dat onder mijn verantwoordelijkheid 😉 valt.
Ik ben dus bezig grondig te mulchen (heb tot nu toe al ruim een ton compost over de borders verspreid), maar heb vandaag wat bodemstaaltjes genomen van die delen van de borders die nog niet gemulcht zijn. Ik hou jullie op de hoogte van het resultaat van mijn ‘bodemtest’, en zou willen proberen die jaar na jaar te herhalen.
Ik zou het leuk vinden te horen dat nog iemand anders de uitdaging aangaat om dit proefje ook met de aarde van zijn/haar tuin uit te voeren!

NB: Op de website van ‘De Lusthof‘ kan je alle artikelen die Lieven tot nu toe schreef voor ‘Seizoenen’ downloaden.