Vandaag was een bij-zonder rijkgevulde dag.
Toen ik voormiddag een uurtje in de tuin was, zag ik daar verschillende Grote wolbijen en Tuinbladsnijders in de weer, en toen ik na het avondmaal nog even met mijn camera door de tuin liep, zag ik plots een bijtje dat ik nog niet eerder had kunnen portretteren.
Ik hield al een paar dagen een groepje prachtklokjes (Campanula persicifolia) in de gaten, want daar had ik al eerder een klein zwart bijtje gezien, dat dus wel eens een klokjesbij zou kunnen zijn. En vandaag had ik geluk.
Dit bijtje bleef heel geduldig een hele tijd in dezelfde bloem, en zelfs toen onze kat een wandelingetje door de border maakte en de stengels heen en weer deed zwiepen, vloog het wel even op, om na een paar cirkels over de border weer naar identiek dezelfde bloem terug te keren.
Ik heb al vaker verkondigt dat veel wilde bijen ‘oligolectisch’ (zeg maar: ‘uiterst kieskeurig’) zijn, en dat zich dat dan soms ook in hun naam vertaalt.
En de klokjesbij is dus zo’n kieskeurig bieke, dat uitsluitend stuifmeel verzamelt van bloemen uit het klokjesgeslacht, waarbij het akkerklokje (Campanula rapuncoloides) absoluut favoriet is.
In de vrije natuur zijn klokjes de afgelopen decennia steeds zeldzamer geworden, en klokjesbijen zijn dan ook steeds meer aangewezen op tuinen, waar nog wel voldoende klokjes te vinden zijn.
‘Mijn’ klokjesbij is waarschijnlijk een mannetje:
Mannetjes hebben een gekromd, en vrouwtjes een recht achterlijf. En bovendien worden aan het begin van het vliegseizoen (dat van mei tot augustus duurt) regelmatig slapende mannetjes in prachtklokjes aangetroffen.
En nog een met het blote oog waarneembaar verschil (maar niet op deze foto): de vrouwtje hebben een wittige ‘buikschuier’: een verzamelapparaat voor stuifmeel op hun buik.
Klokjesbijen richten hun kraamkamers in in voorafbestaande holle ruimtes, zoals riet en bamboestengels, of in bijenhotels. Als een holletje in een bijenhotel is afgesloten met zand waarin vrij grote ‘steentjes’ zitten, heb je kans dat daar een klokjesbij zit…
Nog veel meer info, en mooie foto’s vind je hier…
Een mooi beestje. Ik wist niet dat deze zich beperkte tot Campanula, ik dacht dat hij ook foerageerde op Geraniums, maar ik zal het wel fout hebben 😀
Ik ben geen specialist, maar volgens mij verzamelen ze uitsluitend stuifmeel (voor het nageslacht) van Campanula, maar voeden ze zichzelf ook wel met nectar van een paar andere geslachten/families.
Een slapend mannetje in een klokje: een klokjesbij.
Het is toch ware poëzie!
Ik heb veel lage campanula’s die druk bezocht worden door bijen en hommels. Ik zal er eens beter naar gaan kijken.
Hartelijke groeten van Zem.
Hier zitten er veel op het akkerklokje, grote en kleine koekoeksbijtjes… drukdrukdruk…;)