Bij de start van de Week van de Bij neem ik me voor te trachten elke dag een foto te laten zien van een bij of hommel die ik in mijn tuin aantref.
Vandaag is de Grote Wolbij die ik laat zien. Vijf jaar geleden schreef ik daar al een uitgebreider stukje over.
Toen trof ik de bij aan op Oranje Havikskruid, wat toch een beetje ongewoon is: Deze bij heeft een voorkeur voor lipbloemigen en vlinderbloemigen, liefst dan nog blauwe…
Dat dit exemplaar niet koos voor een blauwe lupine, zal wel te maken hebben met het overwicht van roze-bloeiende planten.
Of het bijtje van vandaag een dame of een heer is, durf ik niet te zeggen, daarvoor zou ik het achtereind van het achterlijf in beeld moeten hebben. Maar volgens mij was dit exemplaar duidelijk groter dan dat van vijf jaar geleden, en dat zou kunnen betekenen dat het een vrouwtje is.
Wat me eerder trouwens nooit opviel: de vleugels van deze bij zijn vrij donker van kleur, dan zag ik nog beter toen ie even met gevouwen vleugels op een blad ging zitten:
Ik ben benieuwd of ik morgen iets voor mijn lens krijg…
Ik heb ook net wat foto’s gemaakt van het beestje.
Ik vind dit echt leuke beestjes, met karakter. Belhamels wel.
Ik vind het ook heerlijke beestjes!
Leerzaam! Ik vind het toch al moeilijk om al de soorten bijtjes en hommels te onderscheiden.
Er zijn er ook maar enkele die ik zo op het zicht echt meteen kan herkennen hoor. Maar de Grote Wolbij is volgens mij de gemakkelijkste..