In deze week van de smaak wil ik opnieuw even verdergaan op hoe ik een tuin zie waarin kinderen graag leven…
In mijn vorig artikeltje over kindvriendelijke tuinen had ik het al over bessenstruiken als ‘coulisse’ waarachter de kinderen zich deels aan het alziend moederlijk (of vaderlijk) oog kunnen onttrekken.
Bovendien helpen die bessenstruiken ‘snoepplekjes’ creëren, hun privé-luilekkerland waar het snoep letterlijk aan de bomen groeit.
Bessenstruiken dus, een rode aalbes voor de kleur, een witte aalbes omdat die eigenlijk net een tikkeltje lekkerder zijn, eventueel een (stekelloze!) braam, of een jostabes of een loganberry.
Maar daarmee moet het nog echt niet ophouden: helemaal leuk wordt het met hier en daar wat wilde aardbeitjes. Als je wat meer plaats hebt, kan er wellicht hier of daar ook een appel- of ander fruitboompje bij, desnoods een ‘ballerina’-vorm.