Ouwe getrouwen van dit blogje (zijn die er nog, na mijn ondermaatse activiteit van de afgelopen jaren?) zullen zich nog herinneren hoe we jaren geleden met pijn in het hart afscheid moesten nemen van één van onze beuken, die door een zwam was aangetast.
Intussen zorgt de stronk van die beuk jaar na jaar voor een boeiend schouwspel van zwammen die mekaar opvolgen en afwisselen.
Maar het meest spectaculair is elk jaar opnieuw toch weer de reuzenzwam. De zwam overigens, die jaren geleden het doodvonnis van deze beuk mee ondertekende…
Ik zeg trouwens niet zomaar ‘mee ondertekende’, want ik wil deze schimmel zeker niet als enige verantwoordelijk stellen voor het lot van de boom. Een Reuzenzwam tast immers niet zomaar een gezonde boom aan.
Meestal vestigt de zwam zich via een dode wortel in de boom, en doet van daaruit zijn werk…
Mogelijk dat de renovatie-werkzaamheden aan ons huis een rol hebben gespeeld? (De boom stond op amper een paar meter van het huis.) Of de metalen resten van een hondenren die ooit onder de boom stonden en die in de stam gegroeid waren hebben voor een zwakke plek gezorgd?
En intussen blijft de zwam zijn taak vervullen in de kringloop van de natuur, en jaar na jaar zien we de holte in de boomstronk groter worden, de wanden brozer…
De reuzenzwam zelf komt enkel in het najaar tevoorschijn.
Een week geleden merkte ik hem voor het eerst weer op, en toen was hij nog erg klein, het grootste vruchtlichaam amper een vuist groot:
De hele week leek er weinig verandering in de afmetingen, maar de regen van de afgelopen twee nachten hebben hem plots doen ‘exploderen’:
Toch is dit nog niet eens een groot exemplaar… Een reuzenzwam kan een bundel worden van meer dan een meter doorsnede, hier kom ik hooguit aan een halve meter, en het blijft dus voorlopig ‘een dwergje’.
De reuzenzwam wordt als oneetbaar beschouwd. Giftig zou hij niet zijn, maar door zijn zurige smaak ook niet genietbaar.
Ik vind hem mooi… En het is mooi te bedenken dat ook dit weer een schakeltje is in de eeuwige kringloop van de natuur…
Ja hij is mooi! En wonderbaarlijk hè. Ik ken er niks van, van zwammen en eetbaar zijn of niet. Mysterieus, boeiend en gevaarlijk … ‘t heeft wel iets …
Ik ken ook heel weinig van zwammen, maar zo langzaamaan kan ik er toch een paar hele algemene op naam brengen…
Maar het blijven intrigerende wezens… Geen planten, en het deel dat je ziet is maar zo’n klein deel van wat zich ondergronds afspeelt… Hun rol in het wood-wide-web. Ik hoop er nog meer over te leren!
Mooi om te zien dat de natuur zoveel facetten heeft.
Zonnige groet,
Ik blijf vooral met verwondering kijken hoe geweldig al die dingen met mekaar verweven zijn. Hoe één organisme van de zwakheid van een ander profiteert. Hoe zo’n reuzenzwam kan blijven leven, en zich voortplanten, zonder voldoende oude bomen…
Blij je nog es te lezen Anne!
Hij is ook mooi, en best bijzonder.
Na jaren is er nog steeds leven, dat gedijt op de resten van de stam.
Het blijft buitengewoon boeiend om dat te kunnen observeren.
Hartelijke groet van Zem.