Ik vertelde eerder al, dat we zo’n vijftien jaar geleden ons huis eerder kochten om zijn bomen, dan om het bouwvallige bouwsel zelf.
Behalve de ruim 200 jaar oude eik die naast het huis staat, wordt ons stulpje overschaduwd door een paar reusachtige beuken die erachter staan.
En net voorbij die beuken stond tot een jaar geleden zo’n typisch Vlaamsche ‘koterij’ in betonplaten het uitzicht te verknallen, maar uiteindelijk raakte het dus toch een keer afgebroken.
Daarmee hebben we vanuit het huis een wat mooier zicht op de achterliggende tuin en… een kale vlakte, die nu met het vallen van de bladeren wel stilaan een mooi goudbruin tapijt krijgt.
Beuken… dat betekent schaduw, veel schaduw. Ik zou zelfs zeggen heel veel schaduw, en bovendien ook nog eens behoorlijk droog.
Lees verder “Onder de Beuken – Under the Beeches”
