Een paar dagen geleden schreef Muggenbeet nog, dat de winter nog veel te slap is voor keep en sijs. Ik kan hem daar niet anders dan volledig gelijk in geven, en toch…
Al vanaf begin december zitten er dagelijks kepen op onze voedertafels… Niet één, niet twee, maar regelmatig wel een stuk of vijf. En koud kon je het toen echt niet noemen.
Er kwamen er dus toch al vroeg een paar naar onze streken afgezakt… En ik zou AnneTanne niet zijn, als ik niet op zoek ging of er nog een andere verklaring voor hun verschijnen kan zijn dan het koude weer…
De keep, een wintergast
Er wordt wel eens gezegd, dat de keep een noordelijke tegenhanger van de vink is. Keep en vink horen allebei tot hetzelfde geslacht (Fringilla), en inderdaad is de keep (Fringilla montifringilla) in de Scandinavische landen een veel voorkomende broedvogel, die in de winter naar zuidelijker oorden afzakt. In onze contreien kan het aantal broedparen op één hand geteld worden.
In Scandinavië vind je de vogel in open, gemengde berken- en naaldbossen, waar ze leven van rupsen en andere insecten, aangevuld met wat zaden.
Op het einde van het broedseizoen schakelen ze over naar een dieet dat vooral uit zaden bestaat, en vanaf september trekken ze dan in grote groepen stilaan zuidwaarts, op zoek naar beukenwouden waar ze hun honger met beukennootjes stillen. Ze arriveren eerst in de beukenbossen van Zuid-Zweden, waar ze blijven tot de beukennootjes schaars worden. Wanneer ze in Zweden honger dreigen te gaan lijden, gaat de trek verder in zuidelijke richting…
Er zijn dus twee redenen voor een vroeg verschijnen in onze contreien: enerzijds zware sneeuwval in Scandinavië (die de beukennootjes onderstopt!), maar in de tweede plaats ook een jaar met weinig beukennootjes, waardoor ze ook vroeger doortrekken naar het zuiden.
De kepen die hier arriveren, vallen aanvankelijk niet zo op, omdat ze in eerste instantie toch eerder (loof)bossen opzoeken, waar ze beukennootjes vinden. Pas als die stilaan uitgeput raken, duiken ze ook in tuinen op.
De keep in AnneTannes Tuin
En daar vinden we wellicht de verklaring voor het vroege verschijnen van de kepen in mijn tuin…
Het lijkt dan wel, dat kepen hier pas opduiken als de winter op z’n strengst is, maar eigenlijk is het zo, dat ze pas tuinen gaan opzoeken, als in ‘putteke winter’ er nog weinig beukennootjes te vinden zijn, of als die onder een laag sneeuw verstopt raken.
… Behalve in AnneTannes Tuin… Onze tuin is – natuurlijk – een tuin, en wel een tuin waar vogels van een genereus aanbod aan zonnebloempitten en vetbollen kunnen genieten, maar ook een tuin, met een ‘mini-beukenbos’, onder de vorm van een volwassen beuk. (Bovendien las ik in een Engels artikel, dat de kans op kepen in je tuin groter wordt, als er grote bomen staan. En met onze oude beuk, en onze nog oudere eik zitten we dus wel goed!)
Prachtige vogeltjes, prachtige foto’s !
Lie(f)s.
Dankjewel Lies!
Wanneer ik naar de lokale telresultaten van de lokale vogelwerkgroep kijk, zie ik dat een aantal mensen kepen in hun tuin zagen, ik zag er geen. Een teller (in Zichem) schatte het aantal kepen op zijn erf op niet minder dan 400. Er werden in slechts 7 van de 35 tuinen kepen gespot, bijna allemaal in tuinen uit de regio Diest. Ze zijn er dus wel, maar niet zo verspreid.
Mooie vogel, zoveelmooier dan ‘onze’ vink.
400 is wel een enorm aantal!
Hier zie ik er nooit meer dan een 5 tal tegelijk.
Vinken en groenlingen, die laten zich wel eens in groepen van meerdere tientallen (vorig weekend telde ik zo’n 15 groenlingen op en onder de voederplank, terwijl zoonlief er tegelijkertijd 25 in een nabijgelegen boompje zag zitten) zien, maar zeker geen honderden…
Deze week doken ze ook bij ons op in de tuin (noord Limburg), sijsjes ook trouwens.
Dat is dan min of meer in de buurt… Wij wonen op zo’n km van de Limburgse grens, maar dus – zoals ik hardnekkig blijf zeggen – dus wel aan de ‘verkeerde’ kant van de grens (ik ben Noord-Limburgse van geboorte…)
schoon ! Nog nooit gezien trouwens 😉
Jij woont in de stad hé? De keep is dan wel een vogeltje dat zich ook in tuinen vertoont, maar ik denk toch dat je het eerder ziet in tuinen in wat meer bosrijke gebieden…
En als ik de kaarten in waarnemingen.be bekijk, dan zie je dat de keep weliswaar overal in Vlaanderen gezien wordt, maar niet in heel grote getale…
Bij ons in het noorden van Nederland, net onder Groningen, afgelopen week een grote groep Kepen in de grote bomen achter in de tuin bij ons en bij de buren. Op de grond onder de voedersilo en in de beukenhaag ( geen beukenootjes want het is een haag) stuk of 6 tegelijk.
Grappig dat we vandaag beiden ern blogje over deze leuke vogeltjes schreven!
Maar bij jou waren het er wel een boel meer!
Mooie vogels.
Hier geniet ik ook van, kan er uren naar kijken.
Heb ook een heleboel verschillende vogels in mijn tuin.
Wat is er mooier dan de natuur, daar kan toch niets tegen op.
Er zitten nog meer vogels in de tuin als ander jaren.
Dat mooie vogeltje zou ik ook best eens bij onze voedersilo willen zien.
Hier in de tuin in zuid-oost Friesland heb ik hem nog nooit gespot.
Maar gelukkig leer ik hem kennen via jouw blog!
Bij een voedersilo of aan mezenbollen zal je dit vogeltje niet snel zien. Net zoals de meeste andere vinkachtigen zoeken ze hun voedsel liefst op de grond of op een voedertafel.
Hier mag ie ook komen smullen, ik heb hem hier nog niet gezien dit jaar! Je hebt ze mooi op foto!
Ik zal ze naar je toe sturen… alleen weet ik niet of ze zullen luisteren.
Hier ook 4 keepjes (Bekkevoort)
Dat klopt zo’n beetje met de melding van de Fruitberg, die wist dat er in de omgeving van Diest behoorlijk wat zaten…
Hier in het West-Vlaamse platteland had ik kepen in de winters van 2012 en 2013.
Hoewel ik hier vanmorgen even dacht dat mijn huis in een vogeliere stond – het krioelde van de mussen, mezen en vinken -, heb ik al twee jaar geen kepen meer gezien.
Tja… West-Vlaanderen… Ik schreef aan Mie al, dat ik vermoed dat die beestjes een bosrijke omgeving appreciëren…
En nu weet ik dat de West-Vlamingen ook vinden dat hun provincie een paar bossen rijk is, maar ik herinner me nog die drie maanden dat ik – alweer een kleine dertig jaar geleden – stage liep in jullie provincie…
Wat heb ik toen de bossen gemist… (Mijn stagemeesters suggereerden me toen, dat ik maar eens naar Wyndaele bos moest gaan… maar dat was ocharme een bosje van een voorschoot groot…)