AnneTannes Tuin

In haar laatste ‘Blog-challenge’ daagt Lorelle VanFossen haar lezers uit om eens een keer te bloggen over iets waar ze totaal niets over weten.

Tegelijk gingen een aantal andere recente stukjes van diezelfde Lorelle precies over het feit dat je als blogger een duidelijke focus moet hebben, niet over van-alles-en-nog-wat moet gaan zitten schrijven, maar je op één punt moet concentreren om een geïnteresseerd publiek op te bouwen.
Tenslotte vond ik voor mijn nog jonge blogje de goeie tussenoplossing:
In mijn vorige stukje over salvia gaf ik al voorzichtig aan, dat ook ik niet echt veel weet over Salvia divinorum (en ‘geestverruimende kruiden’ in de bredere zin).

Ik ben ook helemaal niet geïnteresseerd in het in de praktijk gaan toepassen van kennis daaromtrent, maar tegelijk vind ik het wel een uitdaging om er wat meer over te weten te komen, en het sluit mooi aan bij wat de focus van deze blog zou moeten zijn, nl kruiden….

Salvia divinorum (in Mexico bekend als Hierba de la Pastora, Hierba de la Virgin, Ska Maria Pastora), is voor zover mij bekend de enige Salvia-soort met psychoactieve eigenschappen. Het is waarschijnlijk een cultigeen (E: cultigen, ik vind hiervoor geen Nederlandse vertaling), een gecultiveerde plant waarvan geen wilde verwanten meer bestaan (omdat die intussen zijn uitgestorven, of omdat de cultivar zover is doorgeselecteerd dat hij niet meer kan kruisen met de oorspronkelijke soort), die nu nog hier en daar te vinden is in de Sierra Mazateca in Oaxaca in Mexico, op geïsoleerde, beschaduwde plekken in vochtige regio’s.
De Mazateken, de autochtone bevolking van die streek, maken nog steeds gebruik van de psychoactieve eigenschappen van de plant tijdens sjamanistische rituelen. Ook kennen ze de plant medicinale eigenschappen toe, en gebruiken haar laaggedoseerd bij aandoeningen als diarree, bloedarmoede, hoofdpijn, reuma en ‘panzon de borrego’, gezwollen maag, een ziekte waarbij een magische oorzaak verondersteld wordt.

Maar het rituele gebruik van de ‘Diviner’s sage’ staat zeker voorop. Traditioneel worden door de Mazateken twintig tot tachtig bladparen (zo’n 50 tot 200 gram) gekneusd om er het sap uit te persen. Het sap wordt met water verdund en gedronken tijdens rituele helingsceremonies.
Beschrijvingen van de geestverruimende effecten noemen vooral de volgende gewaarwordingen:

• ongecontroleerd lachen
• herbelevingen, bv van gebeurtenissen uit de kindertijd
• de indruk in beweging te zijn, te worden voortgetrokken
• de indruk te versmelten, één te worden met allerhande voorwerpen
• overlappende realiteiten, het gevoel op meerdere plaatsen tegelijk te zijn

De bovenstaande onmiddellijke effecten zijn vrij kortdurend, maar worden gevolgd door na-effecten die erg divers kunnen zijn en erg persoonsafhankelijk.
Vaak worden die na-effecten als aangenaam ervaren, zoals een verhoogd inzicht in de dingen, een verbeterde stemming, een gevoel van verbondenheid met de natuur of het universum, maar soms geven ze ook aanleiding tot het tegendeel: een gevoel van verminderd inzicht, een dysfore stemming, een gevoel van isolatie ten opzichte van wat je omringt…

Het is waarschijnlijk vanzelfsprekend dat een kruid met eigenschappen als die van Salvia divinorum fikse controverses uitlokt, gaande van het verheerlijken van het gebruik als ‘een geschenk van de goden’, tot het bestempelen ervan als een gevaarlijke opstap naar drugsgebruik.

Op basis van de artikelen die ik in de aanloop naar dit stukje gelezen heb, kan Salvia divinorum als een relatief onschuldige plant worden beschouwd, tenminste in de handen van ‘mensen die weten waar ze mee te maken hebben’, en die het bijvoorbeeld – zoals de Mazateekse Sjamanen – toepassen in een zeer welomschreven en gecontroleerde, meestal spirituele of religieuze context.
Het risico van dit soort planten en hun vrije verkrijgbaarheid zit vooral in het feit dat het vaak vooral mensen met een eerder kwetsbare persoonlijkheid zijn die met geestverruimende planten gaan experimenteren, en dit eventueel op manieren en in doseringen die het sjamanistische gebruik ver te buiten gaan.

Heel wat meer info vind je in de Engelse Wikipedia (en elders, maar veel info is eenzijdig in de ene of de andere richting…)

In mijn eigen Kruidenmand vind je nog meer over Salie.

(Foto: Eric in sf – Ook deze foto is gepubliceerd onder een Creative Commons licentie)