Iedereen kent natuurlijk deze officiële kinderpaddenstoel, en ik ga ook geen open deuren intrappen door te gaan vertellen over sjamanen en vliegenvangers.
Nee, laat ik het eens hebben over een wat onbekender aspect van de vliegenzwam, namelijk zijn ondergronds gedeelte. Lees verder “Het mycorrhiza van de vliegenzwam”
Eind vorige week hebben we met z’n drieën flink de handen uit de mouwen gestoken op ‘het Veld’. Trouwe lezers van dit blogje weten wellicht al dat dit het nog grotendeels braakliggende deel is van onze tuin, maar laat ik vandaag eens stilstaan bij de geschiedenis van onze tuin tot nu toe.
Zo’n jaar of twaalf geleden kochten we ons huis.
Dat wil zeggen, toen we hier dat vervallen boerderijtje kwamen bekijken, werden manlief en ik op slag verliefd op de gigantische beuken vlak achter het huis, en op de eik van minimaal twee eeuwen oud die er naast stond (die laatste helaas net aan de verkeerde kant van de perceelgrens).
We kochten het huis dus, dat wil zeggen een klein en vrij bouwvallig keuterboerderijtje, met een nog bouwvalliger schuur er achter. De voortuin (lees: weide) ongeveer dertig meter diep, en achter de schuur was het perceel ook nog zo’n 100 m diep, grotendeels weide, al was de achterste strook met berken beplant.
Verder nog een appelboom, een notelaar, twee pruimenboompjes… Beetje bij beetje kreeg de tuin vorm: In de eerste winter hebben we meteen een haag geplant rondom het hele perceel, ruim 2/3 meidoorn, de rest sleedoorn, hondsroos, boskers, veldesdoorn, een paar zomereiken, wat vlier.
Lees verder “Veldwerk – en de nog prille geschiedenis van onze tuin.”