Een paar jaar geleden ontdekte ik in onze tuin tijdens het zeisen al een keer een paar exemplaren van de Rupsendoder, Cordyceps militaris, een zwammetje dat parasiteert op de poppen van diverse vlinders.
Dus toen ik een paar dagen geleden een paar wespen in de tuin fotografeerde, en aan ObsMap om identificatie vroeg, en als antwoord kreeg dat het met quasi zekerheid de ‘Grote Rupsendoder’ was, vermoedde ik dat er iets mis was…
Maar neen hoor… De Rupsendoder is dan wel een zwam, de Grote Rupsendoder is wel degelijk een wesp.
Het beestje behoort tot de graafwespen, en het zal dan ook niet verbazen dat ze vaak een nest in de grond maken…
Als ik een rijtje soorten overloop, krijg ik de indruk dat er behalve deze rupsendoder nog wel meer parasitaire soorten tot die groep horen: Zo zijn er de groefbijendoder, de cicadendoders, de grote snuittordoder, de vliegendoders…
Al bij al een moordlustig volkje dus…
De Grote Rupsendoder zou het vooral gemunt hebben op de rupsen van nachtvlinders, vooral uit de familie van de Uiltjes (Noctuidae).
De wesp graaft eerst een nest, dat bestaat uit een nestkamer waarin een loodrechte gang uitmondt. Die gang kan wel 20cm lang zijn. De nestingang wordt afgesloten met een steentje vooraleer de wesp op jacht gaat. De gevangen rupsen worden verlamd door een paar steken in de zenuwknopen aan de buikzijde, vooraleer ze naar het nest gesleurd worden. (Vaak zijn de rupsen minstens zo groot als de wesp).
Bij het nest aangekomen laat de wesp haar prooi even liggen, en ze inspecteert de omgeving van het nest .
Vervolgens gaat ze naar binnen, draait zich in de nestholte om en kruipt weer gedeeltelijk naar buiten, om vervolgens, achteruit lopend, de rups naar binnen te trekken.
Als de rups in de nestkamer ligt wordt het ei gelegd en de wesp verlaat het nest. Ze sluit de nestingang opnieuw af, dit keer met een groter steentje, dat ook nog eens gecamoufleerd wordt met zand.
Wanneer het eitje uitkomt, begint de rups zich vol te vreten met het vet van de dan nog steeds levende rups…
De volwassen rupsendoder daarentegen is vegetariër, en voedt zich vooral met suikerrijke nectar.
De Grote Rupsendoder is best een opvallende wesp: ze is behoorlijk groot, tot 2,5 cm, en valt op door de lange ‘steel’ waarmee het achterlijf aan het borststuk verbonden is. Het voorste deel van het achterlijf is bovendien opvallend rossig tot rood van kleur.
Fascinerend verhaal en wat een prachtige foto’s!
Wat een gruwelijk verhaal! Doet me eraan denken dat ik dringend ook moeten zeisen. Zo druk geweest dit jaar dat de tuin wat verwaarloosd geweest is.
Die zie ik hier ook vliegen, echt een opvallend beestje, vind ik.