In het eerste jaar van onze moestuin deden de kolen het formidabel.
Omdat het moestuintje toen speciaal voor zoonlief was aangelegd, moesten zijn lievelingsgroenten natuurlijk een plekje krijgen, en dat betekende dat er broccoli en spruitjes moesten groeien. En groeien deden ze.
Maar in de jaren daarna ging het snel bergaf met de kolen, vooral omdat de koolwitjes (en hun kroost) zich en masse te goed kwamen doen aan het malse kolenlover.
Dat pakten we daarom dit jaar anders aan: een afgedankt muskietennet werd omgetoverd tot een kolentent, en van de weeromstuit beloonden de kolen ons weer met een voorspoedige groei.
Afgelopen week stond er dan ook voor het eerst weer kool op het menu.
Bladkolen zijn ’ten onzent’ niet zo bekend, behalve als winterse boerenkool/krulkool en als groenbemester, maar ik vind het ook een heel fijne groente voor de zomermoestuin. Het jonge blad van bladkooltjes is lekker in wokschotels en in hartige taarten, en mist de zwavelachtig zware koolsmaak van sluitkolen en spruitjes. Het is dus echt een kool voor wie kool eigenlijk niet zo lekker vind.
Van verschillende bladkolen (palmkool, een roodnervige boerenkool en een naamloos ras) oogste ik in totaal een 12-tal bladeren, en het eindresultaat was deze hartige taart:

- 10-12 bladeren bladkool, in smalle reepjes
- 1 ui, in ringen
- snuifje zout
- versgemalen zwarte peper
- een flinke handvol gemengde verse kruiden (peterselie, tijm, kervel, bieslook…)
- 2 hardgekookte eieren, geprakt
- 2 losgeklopte eieren
- een kop volle yoghurt
- 100 gr meel
- 1/2 tl bakpoeder
- 2 el olijfolie
Voorbereidingstijd: Baktijd: Totaal:
Hoewel… eerlijk gezegd is het bovenstaande het recept zoals ik het eigenlijk bedoelde…
Ik kwam echter te laat tot de ontdekking dat ik geen uien meer had. Daarom heb ik in de originele bereiding de ui vervangen door de bovenste helften van een paar bloeistengels van prei. (De onderste helft heeft vaak een erg hard ‘vel’, maar de bovenste helft is gewoonlijk perfect bruikbaar.)
One thought on “Ook voor wie geen kolen blieft”