AnneTannes Tuin

‘Schiet in Zaad!’
Zo werd al voor de zomer de studiedag van Velt van afgelopen zaterdag aangekondigd.
Zaden… het zelf winnen van zaden, de rol van kleine tuiniers in het behouden van biodiversiteit door het instandhouden van kleine, commercieel minder interessante rassen, het onderling ruilen van zaden…

Waar ik twee jaren geleden vooral naar de studiedag werd gelokt door de aanwezigheid van Ken Thompson, was het dit jaar het vooruitzicht van een zadenruil die mij al vroeg op de trein deed stappen. (Ruim 3 uur onderweg van onze voordeur tot in het Vlaams parlement… Voor mij mag de Velt Studiedag ook wel een keer in Antwerpen of Hasselt doorgaan ;-)!)
Ik had dus net de tijd om mijn ruilhandeltje uit te stallen op mijn tafeltje, voor we om 10:00 uur gevraagd werden om een stoel op te zoeken voor de eerste reeks lezingen.
Wie nieuwsgierig is naar het verhaal van Hervé de Clerq (werkzaam op het ILVO), Greet Lambrecht (Bio-dynamisch tuinbouwbedrijf Akelei), Frank van Keirsbilck (‘bevlogen liefhebber van vergeten en nieuwe eetbare planten‘) en Florysse Schmetz (van Semailles, één van mijn favoriete zadentelers…) kan hun presentaties downloaden vanaf deze pagina op de website van Velt. Vooral Frank bleek een buitengewoon enthousiasmerende spreker.

In de ruim bemeten middagpauze (met een hele lekkere lunch) konden de deelnemers zaden verhandelen…
Zelf had ik ook heel wat zaadjes meegebracht (het huis heeft dagen onder de snippers gezeten terwijl ik druk doende was zadenpakjes te knutselen), en ik kwam bovendien met een kort verlanglijstje:

1. boontjes van het ras ‘Blauhilde’
2. een paar knolletjes Oca en/of Knolcapucientjes
3. met minder zaden naar huis gaan dan ik gekomen was

Maar aan punt 1 en 2 kwam ik tijdens de lunchpauze niet toe, want de pakketjes zaden van olijfkomkommer (en mijn tomaatjes, en mijn sweet dumplings, en nog wat ander grut) vond gretig andere tuiniers die er mee aan de slag wilden.
Na de pauze nam Lieven David het woord, en uit zijn verhaal leende ik de titel van dit stukje… Ook Lievens verhaal, een practische instructie ‘zaden telen voor Dummies’ (en dat is als compliment bedoeld) kan je downloaden vanaf de eerder genoemde Velt-pagina.

En tussendoor werd dan ook nog verwezen naar de eerste zadenbib in Vlaanderen. In de bibliotheek van Londerzeel kan je tegenwoordig niet alleen boeken, maar ook – echt waar! – zaden ontlenen…

Na afloop van Lievens verhaal bleven nog tal van tuiniers in ‘De Schelp’ van het Vlaams Parlement hangen… De zadenruilers waren immers ook nog allemaal achter hun tafeltje present…
Toen ik een uurtje later een langzaam leeglopende zaal verliet, moest ik vaststellen dat ik punt na punt van mijn verlanglijstje had kunnen afstrepen:
Ik vreesde dat punt 1 op mijn lijstje écht te hoog gegrepen was, en dat punt 3 net teveel van mijn eigen zelfbeheersing zou vergen.
Maar wonder boven wonder vond ik in de reusachtige voorraad van Hedwig, herboriste bij Gradinka Kruidentuinen al snel de gewenste blauwe spekbonen.
En mijn keuze om mijn eigen handeltje op een tafeltje uit te stallen, maakte dat ik niet zoveel tijd had om bij de andere tafels rond te neuzen, waardoor ook punt 3 haalbaar bleek.
En de Andesknolletjes? Ik heb wat Oca-knolletjes die ik nog niet had mee naar huis genomen, en twee verschillende knolcapucientjes!