(to English text)
Op hondsdraf vind je soms deze harige bolletjes.
Het zijn de gallen van de hondsdrafbesjesgalwesp, maar het galletje zelf wordt vaak hondsdrafsnoepje genoemd.
De galletjes zijn niet erg zeldzaam, maar ik heb ze pas opgemerkt nadat ik ze op internetfora een paar keer voorbij had zien komen. Soms zijn ze maar een halve centimeter in doorsnede, maar ze groeien uit tot knikkers van bijna twee centimeter. Binnen in de gal kunnen verschillende larven zitten.
Of ze lekker zijn, die hondsdrafsnoepjes? Geen idee, maar zeker die rode exemplaren zien er best wel smakelijk uit! In de ‘Nederlandse Oecologische Flora’ wordt gezegd dat ze in Frankrijk wel eens als snoepjes gegeten werden door arme kinderen, maar een bevestiging heb ik daar nog nergens van gevonden.
Candy!
Take a look at the first picture of this post… Don’t you think these little pearls look rather sweet? In Dutch, they are called ‘hondsdrafsnoepjes’, Ground ivy candies, and I really like that name.
As you can guess, it’s some sort of gall, and it’s caused by the ground ivy gall wasp. Sounds obvious, isn’t it? Again in Dutch, its name is slightly different, we call it a ‘hondsdrafbesjesgalwesp’, ground ivy berries gall wasp.
Those galls are rather common, but unless you’re really looking for them, you won’t easily find them. I saw them a few times on an internet forum in the last few weeks, and probably for that reason I did notice them, when I was weeding in my shadowy border.
In a book (‘Nederlandse Oecologische Flora‘, Ecological flora of the Netherlands) I read that in the past, in France, those galls really have been eaten as candy by poor children. Unfortunately, I haven’t found a confirmation of that statement, so I wonder it it’s true.
Interessant om weten, maar euh… eigenlijk zien ze me er toch een beetje walgelijk uit, vrees ik. Maar ik ga wel eens checken of ik er hier zie op onze hondsdraf!
Die heb ik al een tijdje gemist. De hondsdraf zag ik vroeger veel in de bermen, maar tegenwoordig lijkt het steeds minder te zijn. De snoepjes zou ik zelf niet eten.
He ME,..
kom eens bij mij kijken ,.. mijn taptijt buiten is gemaakt van hondsdraf,…. overal waar ik kijk,..hondsdraf,.. zal ook eens zien naar die balletjes,…
kom een bos plantjes halen 😉
hartegroet Yoka
Ik kwam ze voor 2 weken terug tegen langs de waterkant.
En ik vroeg me toen ook al af wat voor een smakelijk uitziende besjes er ineens op de Hondsdraf groeide 😛
Foto van gemaakt en verder niet meer aan gedacht.
Leuk dat ik het nu hier even tegen kom.
Als ik de hondsdraf “snoepjes” logisch beredeneer, lijken ze me een bron van interessante inhoud stoffen. Te bedenken dat de gallen van de energie van de Hondsdraf leven. En aangezien ze van lichtgroen naar vuur rood verkleuren, moeten die niet zo moeilijk te achterhalen zijn. 😉
Het lijkt me alleen een erg vies karwij om daarmee te werken…
Ik zag de gallen ook op eiken groeien, die overigens van beige naar donkerbruin leken te verkleuren.
Wat denk je, klopt mijn beredenering?
Groetjes Cyceline
@Cyceline: op eiken zijn inderdaad ook een heleboel gallen te vinden (er zijn zo’n 60 verschillende soorten bekend). Daar schreef ik eerder al een stukje over.
De eikengallen worden wel door andere organismen veroorzaakt dat deze gal. Maar er zijn gallen die op twee verschillende soorten planten voorkomen, en dan in generatie wisselen: een sexuele generatie op de ene plantensoort, en een asexuele generatie op een andere soort.
Van appelgallen op eik is bekend dat ze erg veel looizuur bevatten. Ik denk inderdaad dat je redenering klopt, dat in een gal een aantal inhoudsstoffen van de plant in kwestie in grote mate voorkomen, maar ik heb er me eerlijk gezegd nog niet verder in verdiept.
Misschien moet je er eentje proeven hoe dat smaakt en of en lekker is.