AnneTannes Tuin

Toen Menck een paar dagen geleden zijn mede-bloggers opriep tot een ‘Roze Bril’-blogweek, was ik er als de kippen bij om te laten weten dat ik meedoe.
En vervolgens loop ik al dagenlang te dubben wat ik dan wel zou kunnen vertellen. Niet om de reden die Daniel gaf:

omdat ik dit niet in overeenstemming kan brengen met mijn geweten. Ik geloof in de magie van het moment en niet in positivisme-op-commando. Sans rancune naar alle optimisten toe.

Ik vrees dat ik immers wel zo’n optimist ben, en dat de kankerstukjes op dit blog toch op twee handen te tellen zijn. Maar ik wilde proberen deze blogweek toch net een tikkeltje anders in te vullen.
Maar waar moest ik het dan over gaan hebben?

Over mijn bezoekerscijfers, die na een uiterst slappe decembermaand, weer langzaamaan in stijgende lijn gaan, en zelfs al één keer de 250 pageviews per dag overschreden (ik zie de echte ‘kijk’cijferkanonnen zich hier al verslikken van het lachen!)?
Of zou ik me richten op de actualiteit? Ik speur dus het web al af, op zoek naar een stukje positief natuur- of milieunieuws, dat ik hier dan met het nodige tromgeroffel en klaroengeschal zou kunnen herhalen. Maar ik stoot niet onmiddelijk op een geschikt berichtje.

En dus nam ik even de kladjes onder de loep van de berichtjes die eigenlijk gepland waren, want de krijtlijnen voor vier van de vijf werkdagen had ik al uitgezet voor Mencks oproep.
– Een berichtje over hoe ik tegen de winter aankijk, en die – mijn optimistische en leven-doe-je-vandaag instelling in aanmerking genomen – voor veel mensen wel erg roze-brillerig zou kunnen overkomen.
– Een gedicht dat daar perfect bij aansluit
– Een kort stukje over een plantje dat – alles wat ik er van andere tuinders over hoor ten spijt – het in mijn tuin heel erg plezierig lijkt te vinden, en daarom jaar na jaar terug opduikt.
– En dan lag er nog een stukje klaar over een boeiend aspect van kleine beestjes die we gewoonlijk als alleen maar lastig beschouwen.
Tja… die roze bril was er dus blijkbaar toch al?

Blijft er dus nog één dag over. Eén dag waarvoor ik toch op zoek ga naar wat actueels dat ik een positieve draai kan geven…. Wordt vervolgd, zou ik zeggen!
–