Zelfs iemand die van vogels fotograferen weinig kaas heeft gegeten, kan er met een beetje geluk wel eens in slagen een min of meer verdienstelijk portret van een roodborstje neer te zetten.
Er is immers nauwelijks een tuinvogel, die minder schuw is – wat zeg ik: die brutaler is -, dan het roodborstje. Je moet niet precies op het goeie moment op de juiste plek zijn, je moet gewoon op het goeie moment een camera bij de hand hebben, en dan heb je vaak nog even tijd om een behoorlijk opnamestandpunt te vinden.
Ik was gisteren wat in de borders aan het wieden, en had vlakbij mijn fototoestel op mijn statief staan, omdat ik nog een paar kiekjes nodig had voor mijn blogje deze week. En plots zat daar in de struikkamperfoelie een roodborstje heen en weer te wippen. Ik kon rustig zoeken naar een zo gunstig mogelijke hoek om het schattige brutaaltje vast te leggen.
Maar hoe komt het, dat we dat vogeltje zo schattig vinden?
Lees verder “Konrad Lorenz en het roodborstje”