AnneTannes Tuin

(to English text)

Daags nadat we uit vakantie thuiskwamen, gingen we naar de dierenmarkt in Mol om een nieuw toompje kippen te halen.

Tijdens onze afwezigheid was er immers een snoodaard (onze vermoedens gaan eerder in de richting van een hond dan van een vos) op bezoek geweest die de twee hennen en de haan naar het hiernamaals gestuurd heeft.

Tja, en daar zit je dan met drie kippen recht uit de kwekerij, die nog nooit van een buitenren of een slaapstok hebben gehoord.
Onze allereerste kippen waren raskippen, en die leken nog een beetje meer instinct in hun lijf te hebben. Later schakelden we toch over naar doodgewone legbastaarden, omdat het financiële plaatje na een paar eerdere bezoeken van een hond toch flink opliep. Maar die kippen hadden altijd het gezelschap van een ‘ancienne’ waarvan ze snel één en ander bleken te leren.

Niet dus dit stel.
Die moeten duidelijk nog naar de scharrelkippenschool.
Uiteindelijk, na bijna een week, blijken ze het hoofdstuk ‘In het nachthok verblijf je enkel ’s nachts’ enigszins onder de knie te hebben.
Het onderwerp ‘een slaapstok dient om op te slapen’ blijkt echter wel wat problemen op te leveren. Al een week lang ga ik die hardleerse beesten elke avond ‘slapen leggen’ – lees: op de stok zetten. En gisteren was er voor het eerst eentje die al helemaal alleen op stok gegaan was. De twee anderen (en wel degene die zich het hoogste plekje in de pikorde heeft toegeëigend, en de haan) zaten vlak onder hun gezellin op de grond. En dan dacht ik altijd dat kippen als het enigszins mogelijk is hoger gaan zitten dan de rest van het gezelschap (daarom moet je dus de slaapstokken allemaal op dezelfde hoogte voorzien, om nachtelijk geweld tussen concurrenten te voorkomen).
Gezien die relatief simpele hoofdstukken al zoveel kopbrekensbezorgen, vrees ik dat het essay ‘over de waarde van tafelafval in het dieet van een gezonde legkip’ voorlopig nog véél te hoog gegrepen is… Inderdaad, ze snappen echt niet dat broodkruimels, aardappelresten, een kliekje pasta ook eetbaar is.

Ik denk dat we nog maar even wachten met de haan kraailessen te geven.

Chickens

After we came back from the Canary Islands, we had to buy new chickens, because during our absence a robber (we suspect it to be a dog, not a fox) entered the henhouse and killed both chickens and the rooster.

Yes, and then you’re there with three brand new chickens, that haven’t been able to rummage and scrape around outside since birth.
Our former chickens seemed to have some instinct left, and they knew what to do out in the wild, or in some cases there was an older hen left who ‘educated’ them.

But these three seem to know next to nothing, and we have to take up a task as teachers.
At last, after one week, they seem to understand that the ‘night-pen’ has to be used at night only.
Next lesson is: ‘Where a chicken sleeps’. They don’t understand yet that they are supposed to sleep on a roost. So every evening, I go to the henhouse to put them on their roost. And yes, the smallest one seems to understand she should do that spontaneously. The other two just go and sit beneath her on the ground (imagine the result of their colleague’s nightly droppings…).

Since those relatively simple lessons seem to be so hard, I’m afraid it will take some time before they are able to study the essay ‘on the added benefit of left-overs on the diet of a healthy chicken’.
Indeed, they don’t understand yet that breadcrumbs, mashed potatoes and a left-over of rice are fit for consumption…

I think we will wait just a little longer before we give the rooster crowing-lessons.