Zondag – fotodag

framboosGuldenroederoosTwee opnames in de zelfde lijn als die van vorige week, laat ik het maar ‘schuin tegenlicht’ noemen.
Over de guldenroede ben ik niet ontevreden, bij de frambozenscheut zit nog iets te veel onrust op de achtergrond. (Van die frambozenscheut heb ik nog een andere versie, maar daar zit gigantisch veel lensflare op.
En toch… die lensflare ‘moet’ je als een fout beschouwen, en toch heb ik die bijna liever dan die warrige onrust op de foto hier – of toch weer niet. Ik blijf twijfelen wat dat framboosje betreft. Laat ik het maar houden op: beide versies zouden goed geweest zijn, als de achtergrond rustig was geweest.)
Van de onderste foto, een rozenscheut, vond ik de kleuren aanvankelijk heel mooi, maar die heb ik gefotografeerd met de zon pal in mijn rug, waardoor het scheutje weinig schaduwen krijgt, en daardoor wat platgeslagen is.

Tja, en zo leert een mens van haar fouten (dat hoop ik tenminste)!

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

4 thoughts on “Zondag – fotodag

  1. haha, je rozen staan al een ietsiepietsie verder dan bij mij. Ik vind de frambozenfoto zoals hij hier staat best ok. de achtergrond stoort me niet. De lensflare-foto vind ik iets te druk eerlijk gezegd.
    Ik heb ook een uurtje buiten gelopen met m’n toestel, zo tussen negen en tien uur, vanzodra de zon in onze tuin komt piepen. Maar ’t licht werd algauw veel te hard jammer genoeg. Nog een paar maand wachten dus, tot de zon zodanig gedraaid is dat ook het zachte vroegemorgenlicht in onze tuin terecht komt.

  2. Akkoord dat een rustige achtergrond de aandacht meer op het onderwerp van de fotografie vestigt. Maar persoonlijk vind ik het dan allemaal nogal sterieltjes overkomen, eerlijk gezegd. Want achter het onderwerp in de kijker is er wel degelijk iets. Iets wat het blote oog wél zag. Een foto mag zulks volgens de regels van de kunst blijkbaar niet (meer) weergeven.
    Mag er dan echt niks meer te zien zijn op de achtergrond? Indien zo, dan heb ik nog geen enkele goede kiek geproduceerd. Moet ik leren uit die “fout”? Don’t think so.
    Dat neemt overigens niet weg dat je heel mooie opnames hebt gemaakt, AnneTanne. Maar ben je niet een ietsiepietsie te kritisch voor jezelf?

  3. @ Bart: Ach, de roos op de foto is ‘een afdankertje’ van mijn schoonmoeder, en die heeft al hele forse scheuten. Maar mijn hondsrozen hebben als scheuten ‘pukkels’ van nauwelijks een milimeter….

    @ Menck: ‘Wat het blote oog wél zag’, schrijf je… Maar klopt dat wel? Want als we door de lens kijken (of niet door de lens, gewoon met het blote oog) dan zien we vaak maar de helft – of minder – van wat er te zien valt. Je kijkt naar die rozenscheut, en alles op de achtergrond valt op dat ogenblik weg, en dat zie je pas weer als je de foto achteraf bekijkt. Hoe vaak merk je op een foto niet iets op dat je tijdens het maken van de foto helemaal niet hebt opgemerkt?
    Ik vind het daarom heel plezierig als je op een foto wel iets kan ‘vermoeden’ van wat er was, zonder dat het er al te duidelijk te zien is. In elk geval zal ik nóóit een ‘kunstmatige’ achtergrond gebruiken om rust op de achtergrond te creëren, maar ik vind het wel plezierig als ik de achtergrond kan laten vervagen.
    En te kritisch voor mezelf? Dat zou ik zijn als ik me door mijn zelfkritiek liet belemmeren, maar ik zie die ‘kritiek’ als iets om ‘uit te leren’….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.