Mortroux: de meanders van de Ri d'Asse
Afstand: 6,5 of 9,2 km
Hoogtemeters: 165 m
Ondergrond: Voor 80% onverhard. Je loopt over bospaden en door weides.
De verharde wegen zijn grotendeels rustige landbouwwegen, behalve in de (facultatieve) lus naar Julèmont. In het tweede deel is er een holle weg die in natte periodes zeer modderig kan zijn.
Duur: 2 u 30 min
Moeilijkheidsgraad: technisch niet moeilijk, te doen voor iedereen met een goede conditie.
Markering: We ontmoeten op onze tocht diverse markeringen, onder meer de rood-gele ballisage van een locale GR, maar de route is niet te lopen op basis van markeringen alleen.
GPX: zie link op het eind van de routebeschrijving
Park&Hike: Er is een kleine parking aan de kerk van Mortroux (Rue Sainte Lucie). Ook parkeermogelijkheid 200 m voor de kerk in de Rue du Ri d’Asse.
Openbaar Vervoer: In de Rue du Ri d’Asse, op 200 m van de kerk van Mortroux, is een halte van TEC lijn 108 Luik-Verviers.
Horeca: Wij deden de wandeling in de periode van de Corona-lockdown, maar ontdekten geen horeca..
Cultuur: Mortroux is een dorpje met een lange geschiedenis. In de Rue du Ri d’Asse, vlak aan de brug, staat een slecht leesbaar informatiebord in 4 talen met een overzicht van de geschiedenis. Je vindt nog een aantal mooie oude gebouwen in het dorp, en het kerkje (dat gesloten was toen wij er waren) zou een bijzonder orgel herbergen.
Honden: (steeds onder voorbehoud: ik heb zelf immers geen hond) overal toegelaten, maar aan de leiband.
Natuur: Een deel van de route gaat door het Bois de Mortroux, een hellingbos langs de Ri d’Asse. Wij wandelden er in februari, maar ik kan me voorstellen dat er een mooie voorjaarsflora te zien is tussen half maart en half april. Wij genoten vooral van de sneeuwklokjes!
Ons oordeel?
Wij zijn verliefd op het Land van Herve, en ook deze wandeling was een bewijs dat die liefde terecht is.
Maar eerlijk is eerlijk: het lusje naar Julèmont heb ik hier beschreven omdat wij dat nu eenmaal gewandeld hebben, maar als je tevreden bent met een wandeling van 6,5 km, kan je die net zo goed achterwege laten. Je mist een kilometer vrij saai asfalt van de Rue Maigre Cense, een paar honderd meter drukke verkeersweg en vervolgens (het mooiste gedeelte) een rustige asfaltweg (Coronmeuse) langs soms mooie huizen.
Als je voldoende hebt aan de gpx en geen nood hebt aan de routebeschrijving, is het wellicht leuk om de route in omgekeerde richting te wandelen. Je hebt dan op het einde een prachtig panorama met zicht op de kerk van Mortroux. Wel moet je dan een wellicht zeer modderige en glibberige holle weg afdalen, wat technisch iets lastiger is.
Routebeschrijving
Vanaf de kerk volg je de Rue Sainte-Lucie verder, die vrijwel meteen overgaat in een onverharde landbouwweg, dat na 200 m uitkomt op de verharde Clos de Grand Sart. Die laten we links liggen, en we nemen meteen een breed pad dat ons rechts een prachtig uitzicht geeft op de vallei van de Ri d’Asse (ook Ruisseau d’Asse genoemd). (Kijk ook af en toe even achterom: het kerkje ligt daar geweldig pitoresk te wezen…).
Na een paar honderd meter bereiken we een (zeer rustige) verharde weg, die we kort naar rechts volgen. De weg loopt tot aan een hoeve aan een mooie bocht van de Ri d’Asse, waar duizenden sneeuwklokjes stonden te bloeien.
Vlak voor de boerderij nemen we de onverharde weg links. We komen nu in het Bois de Mortroux, en honden moeten hier aan de leiband.
We wandelen ruim een kilometer door dit hellingbos, waar we de bochtige Ri d’Asse telkens opnieuw van ver of van dichtbij zien liggen.
Vervolgens komen we op een T-kruispunt, waar we rechtsaf het smallere deel van het pad volgen. Algauw gaan we een weiland in, dat we doorkruisen tot aan een smal bruggetje.
Aan de overkant houden we dezelfde richting aan als op de andere oever. Bovenaan het hellinkje komen we weer op een pad, dat we naar links volgen.
Ook hier houden we de meanders van de Ri d’Asse in het vizier.
Na ongeveer een kilometer komt dit pad uit op een verkeersweg (Rue Maigre Cense).
Lange versie (lus naar Julémont): Neem de Rue Maigre Cense naar rechts. Deze weg is vrij rustig, en hier en daar heb je rechts een heel ver uitzicht over het landschap. Je ontdekt er bv de Sint-Pietersberg bij Maastricht.
Na ongeveer een kilometer kom je uit op een veel drukkere weg. Je gaat hier linksaf tot aan de kerk van Julémont. Voorbij de kerk ga je meteen linksaf. Je blijft deze weg volgen, waarbij je bij de splitsingen links houdt. (Let op: de eerste ‘splitsing’ is eigenlijk een oprit naar een huis, daar ga je dus wel rechtdoor.)
Achteraf hadden we deze lus iets langer en allicht ook iets mooier kunnen maken door niet vlak na de kerk linksaf te gaan, maar nog 100 m verder de verkeersweg te volgen en dan pas links te gaan en de markering van de wandeling ‘Entre Bois et GR’ (blauwe rechthoek) te volgen.
Uiteindelijk kom je terug op het kruispunt waar we daarstraks linksaf aan de lus begonnen. In plaats van het pad waar we oorspronkelijk vandaan kwamen neem je aan de overkant van de weg een pad dat ongeveer twintig meter rechts daarvan ligt.
Korte versie: aan de Rue Maigre Cense ga je naar links en na een meter of twintig opnieuw links.
We dalen langzaam af tot aan Ri d’Asse, waar een leuke picknickplek is (als je het geluk hebt dat die nog niet bezet is).
Toen wij er voorbijkwamen zat er al een stel wandelaars te picknicken, dus wij liepen verder, over een pad dat de alures van een beekje kreeg.
Het pad gaat uiteindelijk over en een prachtige holle weg. Gezien er aan weerszijden van die holle weg op een paar meter van de ‘bedding’ een nieuw pad ontstaan is, veronderstel ik dat het niet alleen in deze februarimaand, een week na het smelten van de sneeuw zo nat is!
De holle weg buigt bijna bovengekomen naar links, en wordt stilaan vlakker. Na zowat een kilometer loopt het pad uit op betonbaantje, en aan het kruispunt iets verder gaan we linksaf en volgen deze weg ongeveer 750 m. Vlak voorbij een huis links van de weg gaan we naar links en meteen rechts een poortje naar een weide door. Vanaf dat poortje zie je schuin rechts voor je een tweede poortje waar je ook doorheen gaat. Je komt nu in een hele grote weide, waarvan je de linkerzijde volgt tot helemaal aan de achterrand. Daar gaat een paadje links het bos in (je ziet het pas als je bijna in de hoek van de weide staat!). Dit bospaadje komt al snel uit op een bredere aardeweg (lees: modderpad), dat op de straat uitkomt vlakbij de school van Mortroux. Hier gaat het rechtsaf (Foulerie), en aan het eerstvolgende kruispunt linksaf (Clos du Grand Sart). Na ongeveer 400 m gaat het pad dat we helemaal aan het begin volgden recht naar de kerk toe, maar als je wil loop je nog 200 m verder, en daar vind je (let even goed op want het zit wat verscholen) een klein kerkepaadje dat je (ook) recht naar de kerk toe brengt.
