De Herkenrodebossen

Herkenrode - het moet niet altijd de abdij zijn...

Afstand: 9 km
Hoogtemeters: 20 m
Duur: 2 u 15 min
Wegen: hoofdzakelijk onverharde maar goed begaanbare wegen, maar sommige paden zullen na een regenperiode flink slijkerig zijn.
Moeilijkheidsgraad: gemakkelijk.
Markering: deze route is een combinatie van de rode en de gele wandeling.  Zie de routebeschrijving voor het punt van aansluiting.
Gpx: downloadlink onderaan
Park&Hike:
 Parking aan het sportcentrum van Kermt.
Openbaar Vervoer: Bushalte Kermt Heerstraat.  Van daaruit neem geraak je via de Meybroekstraat en (1ste re) Ten Hove aan het sportcentrum.
Horeca: Onderweg niets, maar achteraf vind je – buiten Coronatijden – allicht wel iets in Kermt…
Cultuur: Je kan je wandeling combineren met de Abdij van Herkenrode
Honden moeten aan de leiband in de Herkenrodebossen.  Er is wel een losloopzone bij het begin van de wandeling.

Ons oordeel?

Omdat het een erg sombere dag was, kozen we een wandeling dicht bij huis en niet al te lang.  
We kenden de Abdij van Herkenrode al, maar van de Herkenrodebossen hadden we nog nooit gehoord, en daarom dachten we dat het daar wel niet erg druk zou zijn…
Tja, we namen zo ongeveer het laatste plekje op de parking in beslag, en onderweg kwamen we voortdurend andere wandelaars tegen.  Op een zonnige dag zou dat wellicht gestoord hebben, maar vooral toen het tegen het eind van de wandeling steeds donkerder werd, gaven de korte ontmoetingen met andere wandelaars telkens wat kleur aan de dag.
Het gebied zelf is een uiterst afwisselende mozaïek van bos, velden, weiden en boomgaarden, waar we bij mooier weer zeker een keer terugkomen.
Een aanrader, maar kies voorlopig liefst voor een weekdag of wellicht de voormiddag…

Routebeschrijving

Voor één keer nauwelijks een routebeschrijving…
Eigenlijk gaan er door het gebied maar een paar wandelpaden, en die zijn bijna allemaal gemarkeerd.  Hier en daar zouden we de wandeling iets hebben kunnen inkorten, maar ze langer maken lukte binnen dit gebied eigenlijk niet, behalve door – zoals wij deden – de rode en de gele wandeling met elkaar te verbinden.

Wij volgden eerst de rode wandeling in tegenwijzerzin.  Je gaat in dat geval aan de afslag die je linksaf door het speelbos voert gewoon rechtdoor, en volgt de goed gemarkeerde route.  (Als je de route volgt via de tracks die je hier kan downloaden, krijg je er gratis en voor niks ongeveer halverwege een heel klein omwegje bij…)

Tegen het einde van de wandeling vervoegt de groene wandeling (verhard pad) ons pad.  We gaan (rode en groene markering) naar rechts, maar al snel buigt het verharde pad naar links.  Hier verlaten we de rode route en gaan rechtdoor, en komen op de gele wandellus terecht.   Als dit pad het bos verlaat, gaan we rechtdoor (het pad naar links is voor de terugweg).  Vanaf dit punt volgen we over een paar honderd meter een traject dat we op de terugweg opnieuw zullen volgen. De lus die dan volgt doe je naar eigen willekeur in wijzer- of in tegenwijzerzin…   

Wandelknooppunten:
Geen knooppunten hier, maar je kan de rode wandeling volgen, en op het einde daar de gele op laten aansluiten.  (Lees de wegbeschrijving hierboven goed door, om de aansluiting rood/geel niet over het hoofd te zien.)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.