De bovenloop van de Jeker (le Geer)
Afstand: 9 km
Wegen: meestal goed begaanbare en brede paden en verharde landbouwwegen. Een kort stukje vlonderpad en een paar stukjes smaller bospad. Als je aan het einde van de wandeling naar de ruïnes van het kasteeltje wil, dan loopt je pad tussen brandnetels door…
Moeilijkheidsgraad: gemakkelijk
Park&Hike: in de Rue du Centre aan het informatiebord van het natuurgebied is parkeergelegenheid voor verschillende auto’s
Openbaar Vervoer: Lijn 128 en 283 van Tec (beide Waremme-Geer-Hanut) hebben beide een halte in Hollogne-sur-Geer.
Horeca: Helaas… (Aan het ‘Chateau de l’Enclos’ in Geer zagen we al van verre een bord met ‘Terrace’, maar de poort was gesloten. Later begreep ik dat dit kasteeltje een B&B herbergt, maar of je er ook zonder er te logeren kan iets kan gebruiken betwijfel ik…)
Cultuur: Aan het begin (en het einde) van de wandeling zie je de restanten van het oude ‘Château de la Seigneurie de Hollogne-sur-Geer‘. In het dorpje zelf is er een oude watermolen, le moulin Castral. De molen was een tijdlang buiten bedrijf, maar nadat in 2007 het bovenslagrad vervangen werd is hij terug in bedrijf voor de opwekking van groene stroom. De bijgebouwen zijn als gîte ingericht.
Natuur: het natuurgebied aan het begin van onze wandeling wordt beschouwd als één van de interessantste vogelgebieden in Wallonië. Het gebied heeft een industriële origine: de plassen die het grootste deel van het gebied uitmaken zijn de ‘Décanteurs du Haut-Geer’. Een décanteur is een bezinkingsbekken, en deze bekkens hier werden gebruikt om het slib in het waswater van de bieten bestemd voor de raffinaderijen van Tiense Suiker te laten bezinken.
De wandeling
Wat we zelf van deze wandeling vonden?
Wel, het is zo’n overduidelijk ‘Mja…’-geval. Leuk, maar….
Als je veel van vogels kent, vermoed ik dat het gebied waar de wandeling start een absolute droomlocatie is, als ik dat tenminste mag afleiden aan het aantal natuurfotografen die we passeerden, en die bijna bezweken onder het gewicht van hun camera’s annex telelenzen annex statieven.
Maar het traject dat ons vanaf het natuurreservaat naar het punt bracht van waaruit we de ‘promenade du Geer’ weer volgden in de richting van ons vertrekpunt, bestond hoofdzakelijk uit – weliswaar rustige – betonbaantjes die tussen eindeloze akkers door voerden. Het feit dat het grotendeels graanakkers waren met regelmatig mooie stroken bloeiende klaprozen maakte dat het net niet te eentonig werd.
Het laatste deel van het traject zou weer veel hebben goedgemaakt, ware het niet dat het water in de Geer stilstond en ronduit stonk. Het was een enorm verschil met het heldere en pittig stromende riviertje dat we een week geleden stroomafwaarts bij Bassenge leerden kennen. Toch doet het feit dat er een 8-km lang wandel- en fietspad langsheen de Geer is aangelegd ons vermoeden dat de huidige stank met ongewone omstandigheden te maken had.
Routebeschrijving
Ik ga ervan uit dat je gebruik maakt van de gpx of van het bestand in Viewranger of Wikiloc, dus zoals gewoonlijk hier geen stap-voor-stap beschrijving.
Let wel even op bij het vertrek, omdat je dan linksaf moet naar een pad dat vervolgens parallel loopt met je oorspronkelijke route, waardoor je dit over het hoofd kan zien (ook op de kaart).
Vanaf het informatiebord aan de parking volg je de onverharde weg in de richting van het reservaat. Na ongeveer 250 m ga je links een draaipoortje door, je klimt omhoog naar de dijk rondom de slibbekkens en volgt dan langs rechts, dus parallel met de landbouwweg van zojuist, de oever van het bezinkingsbekken.
Je volgt dit pad alsmaar rechtdoor, tot je op een T-kruising komt. Wij gingen hier rechtsaf en meteen weer links. Op dit manier kan je, vlak voor je het natuurgebied verlaat, via een vlonderpad een vogelkijkhut bereiken.
Een andere mogelijkheid is om aan de T-kruising linksaf te gaan en vervolgens rechtdoor tot waar de Ruisseau d’Omal het reservaat begrensd. Twee keer rechtsaf, en je komt uiteindelijk net als wij bij de uitgang van het reservaat aan een naamloos landbouwweggetje. We volgen dit in de richting van Omal, langs eindeloze akkerpanorama’s die op dat ogenblik nog niet vervelen. (Trouwens: hectaren en hectaren tuinbonen… dat zie je ook niet elke dag.) Veel van de in de omgeving geteelde groenten zijn overigens bestemd voor Hesbaye Frost, een bedrijfje voor diepvriesgroenten.
Als de we eerste huizen van Omal bereiken, gaan we opnieuw even het bos in, om vervolgens aan het andere uiteinde van Omal weer tevoorschijn te komen.
De weg van Omal richting Ligney is een vrij grote weg, maar het verkeer viel mee. Een kaarsrecht betonbaantje tussen akkers met rogge, gerst en klaprozen, en vlak voor we Ligney bereikten een veld met zoete aardappel!
Ook van Ligney naar Geer gaat de route over een verkeersweg (waar omwille van wegwerkzaamheden geen verkeer was), via typisch Belgische lintbebouwing (maar niet de ergste in zijn soort…)
Als we Geer bereiken kunnen we eindelijk het asfalt verruilen voor een betonnen wandel- en fietspad. Deze ‘Promenade du Geer’ zal geleidelijk steeds minder verhard zijn en ons tenslotte weer in Hollogne-sur-Geer brengen.
Let even op: vlak voor je het toegangspoortje tot het reservaat dat je daarstraks doorging aan je rechterhand bereikt, zie je links een smal paadje het bos in duiken. Dit pad voert je tussen hoge brandnetels door tot aan de voet van de kasteelruïnes die je al een paar keer vanuit de verte zag.
Stank van Jeker is iets van lage waterstand/zomer, rotten van plantaardige restanten. Nu bij hoge waterstand is er geen probleem. Er wordt hard gewerkt aan een waterzuiveringsstation bij Grande Axhe en een verbinding van bovenstaande route met het natuurpark Grand Axhe, dat wordt dan een mooi geheel dus een goede zaak.