Tag: Tuin – Garden

Maartse vliegen

Bibio marci - Maartse vlieg

Nu ik de afgelopen jaren steeds vaker bloemen fotografeer, valt het mij op dat als er een plantje is dat bijna onmogelijk te fotograferen is zonder dat er ergens één of ander insect over kruipt, dat het dan wel look-zonder-look is.
Op deze foto is het een maartse vlieg (Bibio marci of Bibio hortulanus – die lijken zo griezelig veel op elkaar dat je ze nauwelijks kan onderscheiden). Deze maartse vliegen of rouwvliegen zal je de komende dagen en weken steeds meer zien rondvliegen, onder andere in de buurt van meidoornhagen.

Lees verder “Maartse vliegen”

Welk hyacintje?

HyacinthoidesNee, ik ben niet meer terug in het Hallerbos geraakt, want toen manlief daar zondag een tocht moest begeleiden, had ik andere verplichtingen zoals dat heet (toezicht houden over elf-jarigen en zo…). Ik heb me dus wel vergaapt aan de foto’s van Sam Mannaerts en van Houbi.
Sam toont ook een foto van een witte hyacint, en dat verbaasde me, ik dacht dat er van de Hyacinthoides non-scripta alleen blauwe exemplaren bestonden.

Maar toen ik een paar dagen geleden door de tuin struinde, en op plekjes terecht kwam waar ik gewoonlijk niet kom, zag ik plots dit bloempje staan… Hoe het daar terecht gekomen is? Dat zal wel een raadsel blijven.

Lees verder “Welk hyacintje?”

Je grasveld op tafel!

lentesalade

Rebecca Hartman publiceerde deze week op haar blog (The Herbwife’s Kitchen) een post met als titel: “Eat your lawn!“, “Eet je grasveld op!”, en ze start dat artikel met de vraag (mijn vertaling):

Waarom zou je je gazon maaien als je het ook kan opeten?

Nu, uit het klassieke biljartlaken-gazonnetje zal je niet gemakkelijk een behoorlijk slaatje bij elkaar plukken, maar als je in je tuin de wilde planten hier en daar de kans geeft hun gang te gaan, dan valt er heel wat extra aroma te rapen.

Lees verder “Je grasveld op tafel!”

Eitjes in bloei!

Fritillaria meleagris - KievitsbloemSinds een dag of tien komen de kievitsbloemen in onze bloemenweide weer in bloei. Dit jaar zijn er duidelijk minder bloemen dan vorig jaar, en ik vraag mij af of dat misschien te maken heeft met die griezelig droge aprilmaand van vorig jaar.
De kievitsbloem is immers een plant die van een vochtig plekje houdt, en vorig jaar eind april was het zelfs op de laagste plekken van de tuin niet meer vochtig te noemen, na een volle maand zonder regen. (In de zomer mag de bodem wel een beetje uitdrogen, maar niet echt door de zon gebakken worden.)

Maar er is ook goed nieuws: hoewel het aantal bloemen dit jaar aan de lage kant is, merk ik wel, dat er een heleboel nieuwe, jonge en nog bloemloze planten opduiken. Weliswaar lijkt het alsof de bloemen zich beginnen te concentreren op een paar vierkante meter, en dat de oude planten die een paar meter verder (maar wel een paar centimeter hoger) groeiden, in de loop van de voorbije twee jaar verdwenen zijn.

Lees verder “Eitjes in bloei!”

De tuin verandert

Bloemenweide met primulasEen tuin is een continu proces van verandering – niet alleen doorheen het jaar, maar ook van het ene jaar naar het andere.
Dit jaar bloeien de gulden sleutelbloemen in de bloemenweide in de voortuin heel uitbundig. Beter nog: ik ontdek overal in dat weitje zaailingen van die primula.
Lees verder “De tuin verandert”

Een fout in mijn leerboek!

Primula veris - gulden sleutelbloemVorige week kwam zoonlief glunderend thuis van: ‘Mama, er stonden twee fouten in ons W.O.-boek… En ik heb ze ontdekt!”
Waarop hij in zijn boekentas dook en het gewraakte boek tevoorschijn haalde.

Bij het thema ‘Mensen, dieren en planten’ was er een bladzijde over planten die gebruikt worden omwille van hun geneeskrachtige werking. En daar stond: ‘Eucalyptus wordt gebruikt voor longproblemen’, met daarnaast een foto van… sleutelbloemen.
Een volgend tekstje vertelde dat gewone huislook werd toegepast bij kleine brandwonden, en zoonlief vond het niet kloppen dat daar een foto van spinnenwebhuislook bijstond, in plaats van de gewone soort.
(Juf zou aan die sleutelbloemen even getwijfeld hebben, maar in de handleiding voor leerkrachten de bevestiging hebben gevonden.)

Hij is vervolgens met zijn fototoestelletje de tuin ingelopen om foto’s te maken van sleutelbloemen en van ‘gewoon’ huislook. De foto bij dit stukje is dit keer dus niet van mijn hand, maar de auteursrechten berusten geheel en al bij zoonlief – zelf is hij niet helemaal tevreden over de compositie: ‘dat sprietje krokusblad, dat is verkeerd…’

Overigens, zoals ik een jaar geleden schreef in een berichtje over de Gulden sleutelbloem, wordt die plant in de moderne fytotherapie inderdaad ook gebruikt voor longproblemen, zoals bronchitis en allerlei vormen van hoest!

Gele dovenetel – Lamiastrum galeobdolon

Lamiastrum galeobdolon - Gele dovenetelDe gele dovenetel (Lamiastrum galeobdolon) begint langzamerhand volop te bloeien. In tegenstelling tot de paarse en de witte dovenetel bloeit deze hooguit anderhalve tot twee maand, in april en mei.
Het is één van die planten die gemakkelijker in je tuin te krijgen zijn dan er uit. Ik wied ze dan ook genadeloos weg uit de borders (daar wil ik immers méér in zien dan alleen die ‘gele aartsengelen’ – in het Engels heten ze Yellow Archangel), maar in het bos en in de meidoornhaag mogen ze rustig hun gang gaan, en concurreren met de brandnetels!

Lees verder “Gele dovenetel – Lamiastrum galeobdolon”

De slinger – een nieuw biotoop

De slingerDe afgelopen week zijn we met z’n drieën flink aan het werk geweest buiten.
Ja, ook in de tuin, maar we hebben vooral de verbouwing van de schuur voorbereid (lees: een gedeelte van de schuur afgebroken). En dat brengt met zich mee dat je met ‘een beetje’ steenpuin blijft zitten.
Geïnspireerd door een kruidenberm op Yggdrasil hebben we dan maar besloten een nieuw biotoopje te creëren: Lees verder “De slinger – een nieuw biotoop”

Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?

  1. Een kindvriendelijke tuin: mijn eigen plekje
  2. Een kindvriendelijke tuin: snoepen!
  3. Een kindvriendelijke tuin: dierenleven
  4. Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?

Eigenwijze tuinier Bart publiceerde woensdag een artikel over kindvriendelijke tuinen als aanvulling op mijn reeksje. Hij schreef dat hij mijn onderverdeling zou aanhouden, en gaf daarbij blijk van helderziende capaciteiten, want één van zijn hoofdstukjes was ‘spelen’, en dat had ik als afsluiter van de reeks nog in petto.

‘De groene stad’ beschrijft in Natuurlijk spelen hoe de gemiddelde Nederlandse speelplek er uit ziet (en ik vrees dat het in Vlaanderen al niet veel beter is):

Een wipkip, een speelhut, een glijbaan, een bankje en daaromheen een hek. Ziedaar de gemiddelde Nederlandse speelplek. Keurig ingepast en afgeschermd, tot tevredenheid van ouders en omwonende. Kinderen vinden er meestal geen bal aan.

Lees verder “Een kindvriendelijke tuin: En wat spelen we?”