In het weekend heb ik nog eens lekker in de tuin gewerkt.
En het kriebelde weliswaar om net als onderdeappelboom al hier en daar wat dorre bloeistengels weg te knippen, maar ik kon ook nog tal van andere klusjes bedenken.
In de eerste plaats zijn er de talrijke berkjes op ‘het Veld‘ die nog gerooid mogen worden. En bovendien is er die hazelaar die we tot een hakhoutstoof willen omtoveren…
En dan is één plus één al snel meer dan twee:
Het snoeihout werd verwerkt tot een laag vlechtwerk, als afscheiding tussen een border en een pad dat van het grasveldje richting moestuin loopt.
De verticale stokken zijn stevige hazelaarstammetjes, die over 2/3 van hun lengte in de grond werden geklopt, het weefwerk bestaan uit dunne berkenboompjes.
(en ja, ik weet het: een weeffoutje – dat zag ik pas toen ik de foto bekeek! ’t Foutje is intussen hersteld.)
Natuurlijk gaat zo’n hekwerkje geen jaren aan een stuk mee, maar kringlooptuinieren is duurzaam in een andere betekenis… En als je een kleine tuin hebt, is zo’n snoeihouthekje ook een aantrekkelijke vermomming voor het stapeltje dode takken waarmee je de biodiversiteit in je tuin wil vergroten.
