Jawel, je leest het goed. Al één dag voor de schoolvakantie begint, ben ik volop in vakantiestemming, en dat terwijl vrijdag normaal één van mijn ‘lange werkdagen’ is.
Nee, deze week eindigde al donderdag in de loop van de namiddag, en nu ben ik even van alle werkverplichtingen verlost… Nu ja… omdat de collega die samen met mij op vrijdag werkt, volgende week naar een congres in Chicago is, moet ik volgende vrijdag toch de honneurs waar gaan nemen, maar daarna volgt nog een hele vrije week.
Mijn plannen? Ach ja, die situeren zich vooral op het vlak van aan ‘dolce far niente’ gerelateerde activiteiten. Lekker in de tuin kleuteren, met mijn fototoestel rondlopen, gaan hardlopen in zonnige herfstige bossen, een paar uitstapjes met manlief en zoonlief (’t Is bijna boekenbeurs, mama!).
En hopelijk de tijd en de zin vinden om dagelijks een stukje te blijven plegen….
Op de foto bij dit stukje vermoed ik een honingzwam. Toen ik de paddenstoelen zag staan in het Arboretum in Bokrijk, dacht ik dat het niet zo moeilijk zou zijn om die op naam te brengen. Maar het heeft toch even geduurd voor ik in de buurt kwam. Eerlijk gezegd was het pas toen ik gisteravond de blogpost van Slamenietdood over honingzwammen zag, dat ik op het goede spoor kwam.
Ik vermoed dat op mijn foto de knolhoningzwam (Armillaria lutea) te zien is. Als je goed kijkt, kan je hier en daar zien dat de steel onderaan knolvormig verdikt is. Bovendien is de knolhoningzwam een saprofiet, een zwam die leeft op dood hout, terwijl de beruchte echte honingzwam (Armillaria mellea) een parasiet is die (ook) op levend hout groeit.