AnneTannes Tuin

(To English text)

Wie een beetje ‘into tomatoes’ is, heeft allicht in de gaten dat het om een kruising binnen die soort gaat…

Zoonlief ging in de zomer van 2011 aan het experimenteren met het kruisen van tomaten.
‘South American Banana’ is een tomaat waar hij een teer plekje voor heeft… Toen we voor het eerst een tomatenproeverij meemaakten, en we daar zaadjes verzamelden, bleek deze tomaat een tikkeltje weerbarstig: pas na lang zoeken kon zoonlief er twee zaadjes in ontdekken, en die vormden het uitgangspunt voor onze planten van de afgelopen jaren.
Maar in de zomer van vorig jaar ging hij dus aan het kruisen. ‘S.A.B.’ was de moederplant, en als vaders koos hij enerzijds ‘Black Cherry’, anderzijds ‘Sweet Baby’. Dat het om twee kerstomaatjes ging, was niet zonder reden: door als vaders rassen te kiezen met een totaal ander formaat zou immers al snel duidelijk zijn of hij er inderdaad in geslaagd was een hybride te verkrijgen.

Deze zomer zou dus de zomer van de waarheid worden… En jawel, al heel snel werd duidelijk dat de ‘kinderen’ behoorlijk van hun moeder verschilden. Niet alleen waren ze buitengewoon productief (wat – als ik goed geïnformeerd ben – bij hybriden wel vaker het geval is), maar ook waren de resulterende vruchtjes duidelijk kleiner: mooie, vrij gelijkvormige en pruimgrote tomaatjes, bij beide kruisingen.

Maar, net zoals bij de spreekwoordelijke pudding geldt ook hier: The proof of the tomato is in the eating…
En helaas, daarbij viel S.A.B. x Black Cherry een beetje door de mand. Het was geen slechte tomaat hoor, dat zeker niet… Maar de smaak was eigenlijk toch maar gewoontjes. De complexe smaak van Black Cherry vonden we er echt niet in terug.
Die tegenvaller werd ruimschoots gecompenseerd door S.A.B. x Sweet Baby: Dat bleek dus niet alleen een heel productief tomaatje, met vruchten die beduidend groter waren dan die van de vaderplant. Maar ook de smaak was super. Je proefde overduidelijk dat er ‘Sweet Baby’ in de genen zat.

Volgend jaar gaan we dus weer verder met deze kruising… En we zijn heel nieuwsgierig wat de resultaten in de komende jaren zijn…
Want zoals wel meer tuiniers zullen weten: zo’n F1-hybride, die is helemaal niet ‘zaadvast’… Maar met veel geduld en geluk kan het wel mogelijk zijn om na verloop van een aantal jaren tenslotte weer een ras uit te selecteren dat wél weer ‘ras-echt’ terugkomt uit zaad.
Idealiter zouden we daarom volgende zomer in onze serre een paar tientallen zaailingen moet opkweken afkomstig van de zaden van de huidige F1-plant. En vervolgens moeten we dan van de planten die het best het ideaal van zoonlief benaderen (productiever dan S.A.B., groter van vrucht dan S.B., en net zo lekker als S.B.), weer zaden overhouden en daar het volgende jaar weer mee doorgaan tot, hopelijk, na een jaar of acht alle nakomelingen min of meer hetzelfde zijn… (En dat wordt dan ‘Sweet American Zoonlief’ of zoiets…)

Maar helaas, ontaarde moeder als ik ben, heb ik al verordoneerd dat er hooguit voor 5 planten van de F2 plaats gemaakt zal worden.
Dus… mochten er onder de lezers van dit bloggetje mensen zijn die wel eens aan een experimentje willen meedoen…
Wie graag een paar zaden van deze kruising wil uitproberen, mag me een seintje geven. Je krijgt de zaadjes dan thuisgestuurd, mits volgende voorwaarde: Laat ons volgende zomer weten wat je ervaringen met het tomaatje waren en, indien die ervaringen positief zijn, stuur ons een paar zaden voor de F3 generatie!

South American Banana x Sweet Baby

Someone who is a little bit ‘into tomatoes’, has probably guessed that I’m talking about a hybrid of that species.

In the summer of 2011, our son started to experiment with hybridising tomatoes.
For some reason, ‘South American Banana’ is one of his favorites:… Years ago, we visited a friend to taste his wealth of tomato-varieties, and we gathered seeds of those we liked. But South American Banana has very few seeds, and only after a long search our son discovered two seeds, and those grew into our S.A.B.-plants the next summer.

And so, in the summer of last year, he tried to create a hybrid. ‘S.A.B.’ was the mother plant, and as fathers he choose ‘Black Cherry’ and ‘Sweet Baby’. That both are cherry tomatoes, was not without a reason: By choosing fathers that had fruits of a completely different size, it would be easy to observe if the resulting tomato was indeed a cross.

So last summer would tell us if he succeeded… And yes, very soon it became clear that the ‘children’ were quite different from their parents. Not only were they much more productive than S.A.B. (which – if I’m well informed – in hybrids is often the case), but also the resulting fruits were clearly smaller: nice, relatively uniform, plum-sized tomatoes.

But, just like with the proverbial pudding: The proof of the tomato is in the eating …
But here, ‘S.A.B. x Black Cherry’ was a bit disappointing. It was not a bad tomato, certainly not … But the taste was a bit plain, not the complex flavor we love in ‘Black Cherry’.
But this letdown was offset by ‘SAB x Sweet Baby’: That was not only a very productive tomato with fruits that are significantly larger than those of the father plant. Also the taste was superb. You tasted quite clear its ‘Sweet Baby’-genes.

So next year we will try the seeds of this hybrid again… And we are very curious what the results will be in the coming years…
Because like more gardeners will know: a F1 hybrid is not true to seed… But with patience and luck it might be possible to select a variety that is indeed true to seed.
Ideally, we should grow only the descendants of this hybrid in our greenhouse next year. And from those plants, we should gather the seeds of only those plants that embody the ideal tomato that our son dreams of (more productive than SAB, larger fruits than SB, and just as savory as SB) and try them again in the next years… And then eventually, after about 7-10 years, the resulting plants might be true to seed… and then our son has created his own variety…

Unfortunately, I’m such a nasty mum… I’ve already decided that our greenhouse will contain no more than 5 plants from son’s creation…

But… maybe there’s someone among the readers of this blog who wants to participate in an experiment?
Those who want a few seeds of this hybrid can comment on this post, and I’ll get in touch. I’ll send them some seeds under the following condition: Let us know how your plants grew and how the fruits tasted… and if those experiences are positive, send us a few seeds for the F3 generation!