Kippen in de sneeuw – Chickens in the snow

Koen van Mechelen zou me wellicht kunnen vertellen of het Siberische toendrahoen bestaat, en als dat zo is, dan hebben onze bastaards daar zeker een paar genen van in hun DNA zitten.
Chelone’s kippen raakten deze dagen helemaal het noorden kwijt, en onze Madam weigerde vorige winter gedurende de hele sneeuw en vorst-periode uit haar boom te komen.

Maar het stel dat momenteel in de kippenren rondloopt, doet alsof ze nooit iets anders dan sneeuw gekend hebben.
Ze scharrelen de hele dag rond in de sneeuw, en kijken mij aan met een blik van ‘waar kom jij mee aandragen, sneeuw volstaat echt als vocht’, als ik hen onbevroren water kom brengen. Maar al lijken ze nog zo te genieten van de sneeuw, het hoogtepunt van de dag is toch wel het moment dat de mol zijn dagelijks molshoop omhoog duwt. Dan rennen ze als gek naar dat bergje toe, om het met vereende krachten plat te scharrelen.

ex-molshoop | ex-molehill
ex-molshoop | ex-molehill

Chickens in the snow

I have been told that chickens don’t like snow, but our chickens don’t know that yet. They are running around in the snow as if they never knew another environment. But I must admit, the climax of their days seems to be the moment that the mole throws up his daily molehill. As soon as that happens, the chickens run towards it, and in seconds, nothing is left of what was a huge molehill only moments before.

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

4 thoughts on “Kippen in de sneeuw – Chickens in the snow

  1. @Me!: andere kippen heb ik dat ooit nooit zien doen, maar dit zijn scharrelkippen die hun naam echt meer dan waard zijn.

    @Rob: dat heb je goed onthouden! Inderdaad, het zijn dezelfde. Ze hebben eerst dagenlang geprobeerd om zich met geen poot buiten te wagen, maar na een week of drie leken ze plots weer in contact te komen met hun roots.
    Intussen hebben ze zich dus inderdaad ontpopt tot enorme scharrelaars, en ze zijn er in een paar maanden tijd zelfs al in geslaagd om de immer uitdijende plek brandnetels in de kippenren in oppervlakte te halveren.
    (Oh ja, de haan die er in juli nog bij was, is veertien dagen later gestorven, van wat een neurologisch probleem leek te zijn. Dat was dan ook de reden dat hij niet op de slaapstok raakte.)

  2. Jij hebt verdorie heel speciale kippen! Ik moet wel zeggen dat hoe langer de sneeuw bleef liggen, hoe meer mijn kippen eraan gewend raakten. Maar ze kwamen elke keer toch snel aangelopen als ik met een schoteltje niet bevroren water aankwam. Ik gaf die arme stakkers zelfs een bordje afgekoelde soep opdat ze zich kwikker zouden voelen. En inderdaad, kippen en konijnen zijn dol op netels. Ze laten ze eerst een tijdje liggen om het netelige wat te laten afzwakken.

    .-= laatste blogbericht: Nachtelijke serenades =-.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.