Die zonnige januari-ochtend

Ficaria verna subsp. verna - Gewoon speenkruid
Ficaria verna subsp. verna - Gewoon speenkruid

Begin deze week was zoonlief ziek. En niet zomaar ziek: zo ziek, dat hij zelfs geen zin had om TV te kijken, en geloof me, dat is héél ziek.

Mijn ouders zijn in zo’n geval altijd heel erg bereid om meteen standby te zijn voor kinderopvang, maar zoals dat met de actieve senioren van eenentwintigste eeuw wel vaker gebeurt: hun agenda stond al boordevol met zaken die niet zomaar konden worden afgezegd.

Manlief en ik hebben vervolgens onze eigen werkverplichtingen afgewogen, en gelukkig kon ik het mits enig kunst- en vliegwerk maken om dinsdagvoormiddag dan maar ‘sociaal verlof’ te nemen, terwijl manlief de namiddag voor zijn rekening nam.
Enne… kwam dat even mooi uit!
Winderig, een koude wind, maar ook een lekker zonnetje.

’s Ochtends meteen een lading wasgoed op de lijn gehangen, en voor ik ’s middags ging werken was die droog, en kon de tweede landing worden opgehangen.

En al snuisterend in de tuin toch weer een paar verrassingen gevonden:

Toen ik onder de beuken wat bladeren opzij veegde, vond ik daar de allereerste scheutjes speenkruid!
En als je die ziet, dan weet je het wel: al is de winter nog zo lang en koud, uiteindelijk komt de lente onafwendbaar.

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

10 thoughts on “Die zonnige januari-ochtend

  1. Hoop dat je zoon ondertussen weer wat beter is. Ook hier zie ik de eerste blaadjes van het speenkruid verschijnen. Van binnen krijg ik al een lentegevoel maar buiten lijkt het nu wel herfst.

    1. Woensdag wilde hij inderdaad de TV weer aan, maar vandaag ging hij toch terug horizontaal. En hoesten… het had geen naam.
      Daarnet dus toch maar even met hem bij de dokter langsgegaan… Voorlopig geen reden tot ongerustheid, maar over een dag of twee moeten hoest en koorts tot geweken zijn…

    1. Ja, grappig is dat hé…
      Vorige donderdag nog dacht ik, dat er nauwelijks iets van ‘jong groen’ te zien was, en intussen valt mijn oog aan alle kanten op dingetjes die toch weer iets als ‘het wordt nog een keer lente’ oproepen…

  2. lees ik dat goed? Bij de dokter langsgaan? En ik dacht dan jij?! Verwarring alom!
    Ik weet niet of het met het verschil zandgrond t.o.v. leem te maken heeft, maar hier in onze oostvlaamse tuin is nog niks geen beweging te zien in het plantaardig leven. Maar in elk geval leuk om te zien dat het bij jou al stilaan in gang schiet!

    1. Ik ben inderdaad zelf doktoor Bart, maar als kinder’spichiater’ ga ik soms mijn eigen inschatting op vlak van lichamelijke problemen wantrouwen, en wil ik toch het oordeel van een ’somatische’ arts…
      (tot nu toe klopte mijn eigen inschatting, maar ik zou het me nooit vergeven als…)

  3. Dat doet nu eens deugd zeg. Buiten wat schamele knopjes aan een enkele prunus zijn hier ook nog niet veel tekenen van lenteleven te bespeuren. Je hebt het toch weer ontdekt, jij met je ‘lekkende’ neus.
    Beterschap is dus in zicht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.