Mijn eerste ‘in bloei op…’ dateert van bijna een jaar geleden. Op 16 oktober 2007 telde ik 51 bloeiende soorten in mijn tuin.
Vandaag is mijn lijstje dubbel zo lang. Ik vermoed, dat de verklaring daarvoor vooral is, dat ik na ongeveer een jaar oefening veel nauwkeuriger kijk wat ik allemaal in bloei vind. En bovendien, 16 oktober is nog steeds veertien dagen later, en in deze tijd van het jaar kan dat toch al een behoorlijk verschil maken.
De lijst die je hier vindt, is een erg uitgebreide lijst van alles waar ik een bloemetje in heb kunnen ontdekken. En dat gaat van een takje appelbloesem over één eenzaam bloemetje in een roosmarijnstruik tot ‘normale’ najaarsbloemen als hemelsleutel en klimop.
Bega echter niet de vergissing, te veronderstellen dat het volkomen abnormaal is wanneer planten bloeien buiten de periode die in de flora’s en de tuinboeken als de ‘normale’ bloeiperiode te boek staat. In de eerste plaats kunnen planten niet lezen, en ze gebruiken ook geen kalenders, en dus weten ze niet dat – als de flora schrijft dat ze bloeien van juli tot september – ze geacht worden te verwelken in de nacht van 30 september op 1 oktober.
Wat je in ‘de boeken’ terugvindt, is de periode waarin de plant zijn hoofdbloei heeft. Een individuele plant kan echter ook (veel) vroeger of later bloeien. De redenen daarvan kunnen heel divers zijn: in de stad, waar de gemiddelde dagtemperatuur al snel een paar graden hoger ligt dan op het platteland, kunnen bloemen veel vroeger in bloei komen, of veel langer doorbloeien dan op het platteland. Maar ook op dat platteland kunnen microklimatologische oorzaken het bloeitijdstip beïnvloeden. En natuurlijk is er de klimaatsverandering, waardoor verschuivingen van de bloeiperiode steeds meer schering en inslag zijn. Maar dat een plant waarvan de flora’s beweren dat die bloeit tot in augustus nu nog een paar schaarse bloemen heeft hoeft niet echt abnormaal te zijn.