Doorwaskervel – Het blijft in de familie…

  1. Zwartmoeskervel – vers groen in winterse dagen
  2. Zwartmoeskervel in de keuken
  3. Zwartmoeskervel doorheen de geschiedenis
  4. En waarom heet dat Zwart-Moes-Kervel?
  5. Doorwaskervel – Het blijft in de familie…
  6. Zwartmoeskervel, die lorejas zaait zichzelf uit!
  7. Gestoomde zwartmoeskervel

Het geslacht Smyrnium

Een paar blogpostjes geleden, kreeg ik per mail de vraag of Smyrnium perfoliatum, doorwaskervel, misschien ook eetbaar was.
Stiekem was ik blij dat die vraag niet gesteld was in een reactie op de blog zelf, want dan had ik al iets moeten vertellen van wat ik nu neerschrijf…

Het plantengeslacht Smyrnium omvat een handvol soorten, allemaal tweejarige of monocarpe meerjarige planten met hun oorsprong in Azië en Europa.
Twee soorten uit het geslacht komen in West-Europa in het wild voor. Over zwartmoeskervel heb ik intussen al het één en ander verteld, de andere soort is dus Smyrnium perfoliatum, doorwaskervel.

Doorwaskervel - Smyrnium perfoliatum
Doorwaskervel | Smyrnium perfoliatum (Foto: Tim WatersCC License)

Smyrnium perfoliatum, doorwaskervel

Hoewel je ook die soort hier en daar in West-Europa in het wild tegenkomt, wordt ze nu en dan ook in tuinen als aangeplant, niet als groente, zoals de verwante zwartmoeskervel, maar als sierplant, vooral in tuinen met een eerder natuurlijke inslag.
Ik ken de plant vooral van bezoeken aan tuinen in Engeland, waar ik ze voor het eerst opmerkte als ondergroei in de beboste delen van de RHS-garden in Wisley.
Zoals je op de foto kan zien, is de plant helder geelgroen van kleur, en het is die kleur die haar zo aantrekkelijk maakt in de siertuin. Ook de bloemen zijn geel van kleur, en niet bijzonder opvallend. Wel bijzonder zijn de stengelomvattende bladeren van de plant, die de soort ook haar naam geeft.
Volgens Arthur Lee Jacobson is doorwaskervel niet alleen uiterlijk, maar ook wat smaak betreft superieur aan zwartmoeskervel, maar helaas heb ik de plant nog niet in mijn tuin, dus ik kan dat niet bevestigen!
Het lijkt me dus een ideale plant voor een permacultuur-tuin! Mooi, eetbaar in alle delen, en tevreden met een plekje in de schaduw!

Alarm in de Kew-gardens?

In de RHS-gardens viel me al op dat doorwaskervel overal waar het een beetje schaduwrijk was opdook, en inderdaad blijkt de plant zich ook wel invasief te kunnen gedragen!
In het voorjaar van 2005 verschenen in de Britse pers diverse artikels over de bedreiging die deze plant vormde in de beboste delen van de Kew-gardens, vooral daar waar de ‘bluebells’ groeiden. Die inheemse bluebells, het sieraad van de Engelse voorjaarsbossen, dreigden zelfs compleet overwoekerd te worden door de doorwaskervel.
Een leger vrijwilligers zou daarom op 22 maart 2005 de plant te lijf gaan…
Ofwel was deze actie geweldig succesvol, ofwel was het allemaal toch een storm in een glas water, want ik vind na 2005 nauwelijks nog vermeldingen hierover.

Wie, oh wie?

Je hoort me al komen… Een mooie, lekkere plant, die nog niet in mijn tuin te vinden is…
Wie, oh wie heeft er een paar zaden voor mij? Ik geef graag andere zaden in ruil!

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

8 thoughts on “Doorwaskervel – Het blijft in de familie…

  1. Ziet er echt wel mooi uit. Weer een plant voor op het “wil ik hebben” lijstje. Succes met de zoektocht naar zaden. Mocht ik ze tegenkomen, ik laat je iets weten.

  2. Jaren de jonge plantjes uitgetrokken, lijkt (een beetje) op zevenblad……
    Zaait zich echt ontzettend uit.
    Met een wortel diep de grond in en het liefst midden in een andere plant.
    Maar wel mooi!
    Laat ze nu gedoseerd bloeien langs het tuinpad in mijn voortuin.
    Soms komt er visite binnen en zegt: zeg weet je dat je allemaal zevenblad in je tuin hebt staan?
    Zaden heb ik dus, deze komende zomer in overvloed als het goed is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.