Het idee voor dit kruidenzout ontstond toen ik vorig jaar het internet afschuimde op zoek naar informatie over de Bulgaarse ui, Nectaroscordum siculum. Ik ontdekte toen dat de bladeren van deze plant in Bulgarije als kruiderij worden gebruikt: Het blad wordt gemengd met zout, vervolgens gemalen en gedroogd en dan op een beschaduwde plaats te drogen gelegd.
Maar toen we afgelopen woensdag met de leden van onze plaatselijke LETS-groep een tuinruilavond hielden, vertelde iemand dat hij in het voorjaar jonge scheuten van Lavas oplegt in zout om het later als kruidenzout te gebruiken.
Meer had ik dus niet nodig om mijn eigen versie op te starten…
Voorlopig heb ik een paar jonge bladeren Lavas en wat blad van de Bulgaarse ui fijngesnipperd en met zout gemengd.
Dat Bulgaarse-ui-blad is overigens onverwacht ‘straf’. Waar ik over het algemeen nauwelijks last heb van tranende ogen als ik uien snipper, liepen de tranen me over de wangen na het snipperen van een drietal bladeren van die Nectaroscordum.
Ik ben gestart in een grote pot, en dat om twee redenen:
Enerzijds vergemakkelijkt dat het door elkaar roeren van het goedje.
En anderzijds ga ik in de loop van de zomer nog wat andere kruiden toevoegen: Ik heb immers op dit ogenblik al wel wat peterselie, maar nog lang niet genoeg om ‘à volontè’ van te knippen, en van basilicum en koriander heb ik voorlopig niet meer dan kiemplantjes.
En misschien start ik nog een ander potje, met ‘alli-erlei-zout’… Eentje waar ik alleen maar gebruik maak van allerlei soorten uit de uien-familie. Die Bulgaarse ui natuurlijk, en bieslook. Wat daslook en een paar blaadjes of teentjes knoflook. Kraailook en chinees bieslook mag er dan ook bij. Misschien zelfs wat fijngesnipperde prei… Wat bieslookbloemetjes voor extra kleur!
En zo kan je natuurlijk je eigen favoriete mengsels van kruidenzout gaan samenstellen. Je gebruikt bv alleen boucquet-garni kruiden…
Of je laat je favoriete kruid flink overheersen… Of je neemt verschillende potjes, elk voor een afzonderlijk kruid, de mogelijkheden zijn onbeperkt…
Ik vraag me af wat het zou opleveren als ik achteraf een beetje van het mengsel aanvul met wat olijfolie? Zou ik dan iets bekomen dat ik als alternatief voor een ‘bouillonblokje’ kan gebruiken?
Nadat ik Janneke Vreugdenhil had getipt over thuismaken.nl/ebook waarin een recept staat voor zelf bouillonblokjes maken is ze aan het experimenteren gegaan. Het resultaat staat hier: http://www.etenenzo.nl/blog/2013/02/home-made-bouillonblokjes-nou-ja-blokjes Misschien heb je daar wat aan.
Dankjewel!
Dat ga ik zeker ook een keer proberen… Of waarschijnlijk toch een soort variant daarop… Ik ben helaas een kei in het NIET volgen van recepten, en er maar op los fantaseren….
Vorig jaar knolselder gedroogd, fijngemalen en gemengd met zout. Smaakte heel wat beter dan gekocht selderzout. Dit gaan we dus ook eens proberen, met dank voor de tip. ‘k Wist trouwens niet dat die Bulgaarse ui ook gebruikt wordt in de keuken.
Bij de gulle aarde heb ik zoiets soortgelijks ook al eens gezien, maar nog niet uitgeprobeerd!
Oh dat gaan we eens proberen, weet ik weer wat te doen met de Lavas plant (die een beetje te straf smaakt naar m’n smaak), bedankt voor de tip!
Ik had er ook nog nooit van gehoord
Dat is wel mooi. Lijkt me ook een heel leuk geschenkje om te geven: zo wat kleine glazen potjes met verschillende mengsels. Maar ik heb nog altijd geen daslook of zevenblad geproefd, dus misschien moet ik daar eens mee beginnen 🙂
Leuk experiment, ga ik onthouden.
Overigens wordt de lavas bij de meeste tuinders héél groot. Bij mij kwijnt hij weg…
Dat klinkt lekker, zat daslook, bieslook en knoflook in de tuin… Ik wist niet dat het blad van een Bulgaarse ui ook echt uiig is, zeg maar. Ik dacht dat ze alleen maar erop leken.
Vorig jaar heb ik over die Bulgaarse ui nog een stukje geschreven.
Ik dacht tot die tijd dat binnen de look-familie (Alliaceae) maar er maar één geslacht bestond, maar dat klopt dus niet helemaal… 80% van de soorten binnen die familie zijn inderdaad van het geslacht Allium, maar enkele behoren dus tot een ander geslacht. Maar van de andere kant: het is nog maar relatief recent dat men (door DNA-onderzoek) heeft uitgemaakt dat Nectaroscordum niet in het geslacht Allium thuishoort, want gedurende lange tijd is de plant ook Allium siculum bulgaricum genoemd.
Anne,
Als je meer kruiden toevoegt (ik doe 100 gram zout op 700 gram prei , wortel etc met lekker veel kruiden ) dan gaat het fermenteren. Na een week of 4 heb je dan een heerlijke bouillonpasta. Die niet alleen je bouillonblokje vervangt maar ook een weldaad voor je darmen is.
Minder zout kan ook dan is het wel van belang dat je de kruiden goed aandrukt en het potje goed gevuld is. Een andere variatie is je handen voor het verwerken met kefir in te vrijwen, dat werkt als een soort starter. Dan laat je het potje eerst een paar dagen open staan. Het is dus vooral experimenteren, maar ik geloof dat dat je wel ligt. Vooral lavas toevoegen!!!!
Dankjewel voor je reactie…
Ik ga hiermee aan de slag!
En hoe ga je dat zout drogen? Gewoon potje openzetten in de zon? Blijft dat neit vochtig (hygroscopisch)
Dat blijft inderdaad vochtig, maar mij stoort dat niet…
He, die staat al jaren voor de sier in de voortuin. Felle geur, om niet te zeggen: stank. Eetbaar? Ik probeer ‘m graag uit!