…maar zeker langzaam komt de lente.
Tijdens de winterprik van half maart leek de natuur zich daar niet al te veel van aan te trekken.
Ondanks de sneeuwlaag zag ik dat er op een week tijd toch heel wat veranderd was in de tuin.
Maar die laatste, veel te late periode van vrieskou lijkt de natuur toch wel heel erg te hebben doen schrikken.
Kopschuw lijken de bloemen geworden.
Sneeuwroem (Chionodoxa lucillae) is gewoonlijk een ster in het plots tevoorschijn springen:
De ene dag zie je de eerste voorzichtige sprietjes groen uit de aarde piepen, de volgende het eerst blauw van de knoppen, en nog twee dagen later op z’n allerhoogst staan de bloempjes wijd open.
Maar niet dit jaar: Afgelopen maandag zag ik het eerste zweem van blauw, en ik was er ‘dus’ van overtuigd dat ik woensdag hier de eerste bloempjes kon laten zien.
Niks hoor… We zijn alweer drie dagen later en de knoppen zijn nog vast gesloten.
En de bosanemoontjes… Op 18 maart liet ik hier zien hoe het eerste knopje openkwam. Bijna twee weken later staat hetzelfde bloempje er zo bij:
Er staan nog een heleboel andere knopjes klaar, maar bloeien, ho maar…
Met de Wilde narcissen (Narcissus pseudonarcissus) is het al niet anders: al weken aan het aarzelen, maar opengaan doen ze niet.
Gelukkig is er nog dat ene tête-à-tête narcisje… Klein, onopvallend, maar ontegensprekelijk bloeiend…
Maar de kippen hebben in de gaten dat het lente wordt!
Vanaf zowat september besloten die dat het echt tijd werd om hun winterrust te gaan genieten, maar een paar weken geleden begon ‘de Blauw’ plots terug te leggen. Daartoe aangestoken besloot ook Shabby, een Chabot-kriel (haar zusje Chique is in de zomer verdwenen) ook weer een paar eieren in de legnesten te deponeren.
‘De Koekoekse’ deed voorlopig niet mee, wat bij manlief tot gemompel van ‘in de pot ermee’ leidde (en dat dan weer tot niet-zo-gemompeld protest bij zoonlief). Maar het dreigement had effect, want een dag of tien geleden besloot ook de Koekoekse er weer eens aan te beginnen.
Shabby legde vervolgens niet meer in het hok, wat ons deed veronderstellen dat ze elders een nest had gemaakt, en weer eens op het punt stond broeds te worden. En inderdaad, Gisteren ontdekte zoonlief in de ongebruikte koude bak deze paaseieren:
In Bretagne, waar ik nu grotendeels woon, staan wilde narcissen en bosanemonen wel volop in bloei. Het is hier min of meer hetzelfde klimaat: toch minder koud maar, ik vrees, nog natter.
Maurice,
Ik merk dat ik telkens wanneer jij een reactie geeft, er een onjuiste link is ingevuld in het veld dat de website vraagt. Er staat enkel ‘kruidwis’, en niet ‘kruidwis.blogspot.com’ of ‘sites.google.com/site/kruidwis/’.
Ik verander dit telkens manueel in één van beide, maar ik weet niet naar welke site jij dit eigenlijk zelf wil doen teruglinken?
(Indien je zelf ‘kruidwis.blogspot.com’ of ‘kruidwis.blogspot.be’ zou invullen, dan wordt er in je reactie ook nog eens een link (met titel) gezet naar jouw laatste bericht op die site. Dat lukt niet meer als ik de link zelf aanpas.)
Bij ons hebben de kippen niet zo een lange winterstop gehouden. Wel moeten we altijd zoeken waar ze hun eieren leggen. Ze veranderen hun legplek regelmatig.
Zo’n trage start van de lentebollen hebben we nog niet vaak meegemaakt.
Ik trek me maar op aan jullie kipjes, die voelen wel dat het voorjaar nadert.
Wel mooi, dat de Koekoekse “begreep” dat de dreigementen serieus genomen moesten worden…
De kippen zijn hier al een hele tijd flink aan de leg (>30 eieren per week van 6 kippen). De narcissen bloemen hier nu volop. Maar voor de rest is er weinig leven in de tuin te bespeuren, op die ene gek na die in de tuin staat te werken hier
Bloemetjes zien er mooi uit, maar hier voorlopig nog geen eieren. Misschien heeft het er mee te maken dat ze sinds een paar weken een nieuw hok hebben dacht ik zo al. Laat het zonnetje, de bloemetjes en eitjes maar komen 🙂