Ja, ik heb het al wel vaker verteld, maar op die eerste mooie dagen van februari denk ik altijd weer terug aan mijn grootmoeder, die dan placht te zeggen:
Al wintert het in februari nog zo fel,
Hij geeft z’n twee mooie dagen wel!
Vrijdagavond ben ik met koorts van mijn werk thuisgekomen, en vanmorgen had ik nog steeds verhoging.
Ondanks mijn vrije dag heb ik dus niet echt kunnen genieten van het zonnetje, maar ik kon het toch niet laten om éven nog een paar foto’s te maken…
Gisteren reageerde iemand verbaasd, omdat er hier al zoveel krokussen boven staan.
De verklaring is heel eenvoudig: krokussen zijn voor mij echte winterbloeiers, ik kies er daarom voor om vooral soorten te planten die al in februari, begin maart bloeien: de paarse Boerenkrokus (C. tommasinianus), de Bonte Krokus uit de alpenweides (C. vernus), en de gele Vroege Krokus (C. chrysanthus).
(De gele krokus op de foto is overigens een cultivar van C. chrysanthus, de échte soort heeft grijsbruine strepen aan de buitenzijde van de schutbladen).
Mijn krokussen staan bijna allemaal in de bloemenweide: ik vind het in deze tijd van het jaar zo mooi, die spetterende kleuren tussen het gras. Maar in een gazonnetje zijn krokussen niet zo’n goed idee: als de bloemen zijn uitgebloeid, gaat het blad nog wekenlang door met groeien, om van daaruit energie naar de bol te sturen om weer een nieuwe knop te volgen die volgend jaar gaat bloeien. Maar als het gras al snel gemaaid wordt, valt dat proces stil, waardoor je jaar na jaar op minder bloemen wordt getracteerd.
Mijn grasveld wordt pas eind mei, begin juni gemaaid, als het blad van de winter- en lentebloeiers al lang verdord is. En dus staan er elk jaar meer krokussen te bloeien. De boerenkrokussen zaaien zich driftig uit, en duiken soms 10 meter van de oorspronkelijk plant op, de andere krokussen vormen jaar na jaar grotere groepen die carnavalesk hun kleuren rondspetteren…
En dat spetterende, dat is waar ik bij krokussen van houd!
February may be cold for sure…
I’ve told it more than once I guess, but when there is such a bright and sunny day in February, I always remember how my grandmother used to say:
February may be cold for sure,
It always has a few bright days to spend!
Last Friday when I came home from work I felt feverish, and my temperature is still a bit elevated today. So I couldn’t really enjoy the sunny day outdoors, but I couldn’t stand the temptation to make at least a few pics.
Yesterday, someone was a bit surprised for the large number of crocusses that are in my garden yet.
The reason is rather simple: when buying crocusbulbs, I always choose the species that bloom early, in the first weeks of March or already in February. I have the Woodland crocus (C. tommasinianus), the Snow crocus (C. chrysanthus, or at least a cultivar of that species), and the Spring crocus (C. vernus), that always reminds me of my easter-holidays in the Swiss Alps when I was a child: where the snow had melted, there were blooming these crocussen everywhere, in every color and shade between white, yellow and purple…
My Crocusses are in our flowermeadow: I love those brilliant colors in the grass… But to plant them in a lawn is not a good idea: even after the flowers are gone, they need time to grow, to accumulate new energy in their bulbs, to form a new flowerbud, and gather strength to grow back next year, even more brilliant than today!
And it is that brilliant, bright colors, that make me love these flowers so much…
This is a test comment to see what is going on
Nee, beste lezers,
De reactie hierboven is geen spam…
Andy is de ontwikkelaar van de commentLuv-plugin, die ik al heel lang gebruik om een linkje naar jullie eigen laatste blogpost te voorschijn te toveren.
Ik merkte vandaag dat die plugin niet meer deed wat die behoorde te doen, en toen ik zelf geen oplossing vond, ging ik raad vragen bij de ontwikkelaar.
Niet alleen kreeg ik binnen het half uur antwoord, bovendien wat het ook meteen de nagel op de kop:
Ik ben even in de myPHP-database gedoken, en moest constateren dat de tabel die Andy mij zei na te kijken, inderdaad corrupt was.
Via mijnheer Google vond ik al snel hoe ik zo’n corrupte tabel moest repareren, en vanaf nu kunnen jullie bij een reactie op dit blogje ook meteen met gepaste trots verwijzen naar jullie eigen laatste (of voorlaatste, of derdelaatste…) schrijfsel…
corruptie, ’t is godgeklaagd! 😉
Erg mooie foto’s. Hier nog geen enkele krokusbloem te bespeuren. Dat van die brilliante kleuren, daar ben ik het helemaal mee eens. En ik was van plan volgend jaar nog een pak extra krokussen te planten, ga daarvoor rekening houden met jouw rassenllijstje (om vroeger kleur in het gras te hebben)
Vooral die boerenkrokus schoot hier maandag ook open, ik kon er tot half 2 van genieten, nadien moest ik gaan werken ;-( je vat het mooi samen met schitterende foto’s!
Zelfs al staan bij ons dezelfde krokussen, ze zijn toch nog maar in ‘piep’-fase. Alleen als je heel goed kijkt zie je welk kleur ze zullen geven. Maar ik weet ook: twee dagen zon, en ze staan allemaal te bloeien! En stiekem hoop ik ook op die magische vermenigvuldiging; ze staan alvast op de juiste plek daarvoor.
Tja, dat is dan weer onze beroemde Kempense zandbak… Het kleinste straaltje zon warmt de bodem dadelijk op (maar ’s nachts vriest het dan weer flink.)
Hier komen de blaadjes nog maar net piepen, nog geen kleur te bekennen dus. Ik zag wel al het verrassende oranje van een vlinder, en ook lieveheersbeestjes zaten lekker te zonnen.
Die vlinder, dat zou een gehakkelde aurelia kunnen zijn, die overwintert als imago, en die kan bij een klein straaltje zon al wel eens gaan vliegen.
Hier zijn het vooral de vuurwantsen die massaal gaan zonnen…
Als een autoriteit als u het zegt: in het gazonnetje laat ik het blad van de krokussen staan totdat het volledig afsterft, en dat kan lang duren. Zo heeft mijn moedertje het me geleerd.