Voetje-van-de-grond

‘Hoog-vangerke’, zo noemden wij het vroeger, maar mijn zoon had het altijd over ‘Voetje-van-de-grond’, en in Nederland blijkt het ‘Tikkertje-op-hoog’ te heten. (En hoe noemen jullie het elders in Vlaanderen?)

‘Die hem is’ mag jou niet tikken, zolang je met je voeten niet op de grond staat.
Ik geloof dat onze kippen dat oude kinderspelletje ook herondekt hebben.

Voetje van de grond

Maar Shabby en Chique, onze Chabo-krieltjes, en de haan spelen het spel niet eerlijk: Ze blijven urenlang in de omgevallen appelboom zitten…

——
Die appelboom, dat zijn de ‘winterappeltjes‘ waar ik drie winters geleden al eens over vertelde. De ‘gezond groeiende boom’ waar ik toen over sprak, in intussen omgevallen. Niet omdat hij ziek zou zijn, maar omwille van een heel zwak wortelende onderstam. Eigenlijk is het een onderstam bestemd voor de commerciële appelteelt, waarbij de bomen hun (korte) leven lang een boompaal naast zich hebben, en worden gerooid zogauw ze minder productief worden.
Onze ‘winterappel’ is nog steeds productief, maar ligt dus wel al twee jaar op zijn zij…

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

15 thoughts on “Voetje-van-de-grond

  1. Mijn kinderen noemen het “tikkertje-op-hoog” maar dat hebben ze op school, in Vlaanderen geleerd. Wij noemden het, net over de grens in Nl “voetje-van-de-vloer”.

  2. Tja, dat heb je dus met die ‘grensgevallen’ die aan de ene kant van de grens woenen en aan de andere kant werken (en waarvan de grootouders ook aan beide kante geboren en opgegroeid zijn…) Dan weet je op den duur niet meer aan welke kant welke uitdrukking thuishoort 😉

    1. Dankjewel!!!
      Ik had al voortdurend het gevoel van ‘Nee, dat ‘Hoog-vangerke’ klopt niet, het was iets anders… En nu weet ik het weer: Het was: ‘Katje-hoog’… (En dat was dus in Lommel. Lommel heeft overigens geen Limburgs, maar een Brabants (Kempisch) dialect. Ja, mijn excuses aan de Antwerpenaars, maar de meeste Antwerpse dialecten zijn taalkundig gezien Brabants :-p!)

    1. Hier zitten ze wel de hele dag buiten… maar dus wel met ‘voetjes-van-de-grond’, wat dit drietal betreft toch. De twee legkippen lopen rustig rond te scharrelen.
      De krieltjes hebben er de laatste dagen wel voor gekozen om binnen te slapen (in plaats van net buiten de ren op een tak vlak boven het tuinpad… Hun ‘droppings’ dropten dus… inderdaad…)

  3. Ik ken het ook nog, maar de juiste naam weet ik echt niet meer. En de kipjes , ja die hebben koude voetjes en zitten liever niet op de grond nu. De mijne springen ook hoger of blijven in hun hok.

    Lieve groet,
    Rita

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.