Elk jaar knot ik, gewoonlijk geassisteerd door zoonlief, een deel van onze wilgen, zodat alle knotwilgen om de 4 tot 5 jaar aan de beurt komen. Voor het kleine beetje Kerstvakantie dat ik heb, stond dat dit jaar dus ook weer op mijn todo-lijstje.
Maar dat was buiten onze zoon gerekend…
De afgelopen tijd had hij examens, en moest er dus flink geblokt worden… En als je hard studeert, dan heb je ontspanning nodig. En hoe kan je je – althans volgens zoonlief – beter ontspannen dan door er in de tuin eens flink tegenaan te gaan.
En jawel hoor: Morgen is zijn laatste examen, en vandaag werd de laatste knotwilg aan de rand van de bloemenweide geknot…
Er is weliswaar nog een wilg genomineerd om dit jaar geknot te worden, maar zoonlief heeft op zijn eindejaars-verlanglijst een nieuwe zaag staan, en hij wil niet het risico lopen dat hij die zaag krijgt, en dat er geen zaagwerk overblijft…
Hij heeft duidelijk de knepen van het knotten al te pakken…
OK, hier en daar is er wel een beetje schors afgescheurd, maar de takken zijn niet te kort afgezaagd (zodat er op het restant van de afgezaagde tak opnieuw takken kunnen groeien die een vergelijkbare dikte hebben), en de zaagsnedes lopen niet horizontaal, zodat het regenwater er gemakkelijk afloopt, waardoor al te snel inrotten vermeden wordt.
De takken staan nu, op dikte gesorteerd, te wachten om tot aanmaak- en stookhout verzaagd te worden, en van de dunnere twijgjes ga ik eens wat kleine ‘mutsaerds’ binden, ook om als aanmaakhout te gebruiken…
Duimen jullie allemaal nog even mee voor dat laatste beetje examen?
Over wilgen knotten en snoeihout...
A most relaxing work
Every year, often with the help of our son, I pollard a part of our willows. That way, all our pollard willows are pruned once in every 4 or 5 year. I had planned to do it in tee few days around New Year that I’m off from work.
But our son had decided otherwise…
Since about two weeks, he had his semester-exams. And when you are studying hard, you have to relax from time to time. And according to our son, nothing is more relaxing than some hard work in the garden.
And indeed: Tomorrow he has his last exam (chemistry), and today he has pollarded the last willow that is lining the flowermeadow. There is only one tree left that should be pollarded this winter, but on his wishlist, he has a saw that he really, really wants… and he wants to have one tree left to try it out, in case he gets it for christmas.
And look: he definitely knows how to pollard:
Okay, in some places the bark is torn, but he didn’t prune the branches too short (there must be left enough to allow for new twigs to sprout), and he didn’t saw in a horizontal plane, thus water is allowed to drain.
The branches, sorted by thickness, are waiting now to be shortened to be used as firewood. And the smaller twigs… maybe I’ll add them to the dead hedge, but I’d like to make what we call ‘mutsaard’ or ‘mutserd’ in Dutch: small bundles of dry twigs, to use as kindling.
Tomorrow the last examination (he does like chemistry, so that shouldn’t be a problem), and then he’ll have to find something else to occupy himself!
Ik duim zeker mee voor een goed examen 🙂
Je zoon heeft duidelijk een liefde voor tuinieren, en de wilgen zijn heel goed geknot zou ik zo zeggen. Prachtig werk. Heel leuk dat je zoon graag helpt thuis.
Groetjes,
Rita
Jaaah! *duimt*
Gosh for a minute there I thought your post was going to tell me all about your basket-making skills. Pollarding willow is a terrific technique to keep unruly trees in check. Traditionally the pollarded wood was used for fodder and for fuel and I was surprised to read that Rotterdam Zoo apparently still take willow as feed for their elephants!
Mooi werk! Hij verdient een schitterend examen!
Je boft nogal en wat een klassewerk!
een zoon die een (hand !)-zaag als kerstcadeau vraagt !!!
(ik ben stikjaloers)
Op zo’n zoon, of op zo’n handzaag? (Ze lag uiteindelijk inderdaad onder de kerstboom, en op tweede kerstboom is de laatste wilg dus geknot!)