Want anders hadden ze zeker geweten dat de vogelbescherming 31 oktober uitriep tot Startdag Vogels Voeren.
Als je nu begint met voeren, weten de vogels al ruim voor de echte kou invalt waar er extra voer te vinden valt, en verliezen ze bij de eerste winterprik geen tijd en energie met zoeken naar een herberg.
Plichtsbewust als ik ben – en nadat Bart er nog eens overvloedig op gewezen had – heb ik dus zaterdag een nieuwe voorraad zonnebloempitten ingeslagen. In de voorbije winters bleek dat immers de grootste delicatesse, dus daarmee zou ik er bij die rakkers zeker de weg naar de voederplek inhameren.
Gisterenmiddag heb ik de voedersilo’s opgehangen, en toen was het afwachten…
En we wachten nog steeds.
Niet op vogels: onder de beuken en in de haag rond de tuin krioelt het.
Maar blijkbaar krioelt het daar ook nog steeds van lekkernijen, want de anders zo drukbezochte voederplek keuren ze voorlopig nog geen blik waardig.
We wachten op vogels op de voederplek, maar daar zagen we er nog niet één.
The birds don’t have internet
There is WiFi in my garden, but the birds clearly don’t use it.
Otherwise they would have known that the ‘vogelbescherming‘ (something like the RSPB in the UK) had declared Octobre 31st to be the starting date of birdfeeding.
By starting the feeding of birds before it is really cold, those little animals know where to find food, and they don’t loose time and energy in search of a feeding spot when they really need it.
And as I am a very conscious person ;-), and because Bart reminded me of the start-date, I bought an extra bag of sunflower-seeds last Saturday. (In previous years, the birds preferred those seeds above everything else.)
Yesterday around noon I hung the feeders in a tree, and started waiting for the first birds to appear.
And I’m still waiting…
Not for birds: there are birds aplenty… under the beeches, in the hedge…
It seems that under those beeches and in that hedge there’s also food aplenty…
Because I’m still waiting for the first visitor at my birdfeeder!
Moet er nog even over nadenken of ik wel ga voeren. Vorig jaar werden ongeveer 10 bolletjes per week, met de nodige andere lekkernijen, opgegeten door ringmussen. Dit resulteerde het afgelopen jaar in meer dan 500 nazaten die behoorlijk hebben huisgehouden in de moestuin dit zomer.
ik heb mijn 20 kg ingeslagen maar wacht nog af omdat heel wat struiken nog vol eetbare bessen hangen.
Voorlopig doen de vogels het hier nog met de volop aanwezige natuurlijke rijkdommen. Mijn voedervoorraad heb ik echter wel al een tijdje klaarliggen. Te onzent heersen de 3 M’s: mezen, mussen en – de kust, nietwaar? – meeuwen.
@Hanneke: Mussen zie ik hier nooit erg veel: een handvol ringmussen, een enkele heggemus (nu ja, die behoort niet écht tot de mussenfamilie), geen huismussen…
En in de zomer laten de vogels de moestuin hier met rust, al zitten er altijd tientallen in de heg rond de tuin.
@Muggenbeet: Groot gelijk, hier vinden ze de tafel dus ook overvloedig gedekt elders in de tuin, en beschouwen ze de zonne-pitten duidelijk toch als niet meer dan noodrantsoen.
@Menck: Meeuwen zien we hier weinig, wel mezen in soorten (al waren de koolmezen en de pimpels vorige winter opvallend beperkt in aantal… daarnaast staartmezen, af en toe een zwarte mees). Vorige winter voerden de vinkachtigen hier de boventoon: massa’s groenlingen, kepen, vinken, af en toe een sijsje. (Het wachten is op een puttertje om het rijtje completer te maken.)
Ik ben vorig weekend al begonnen met voeren, hier zijn de pindanetjes het meest in trek 🙂
Ze hebben al een pindanetje en een vetbol op, de zonnebloempitten zijn juist niet in trek hier 🙂 Grappig het verschil in smaak tussen de plaatselijke vogels 🙂
Hier hebben de vogels waarschijnlijk nog erg veel plezier van de appels, want de Betuwe is een streek die bekend staat om zijn fruitteelt en het is appelseizoen.
Als ik een oud appeltje vind met een gerimpelde huid, vind ik m niet lekker meer. Ik snijd hem dan door de midden en gooi hem in de tuin. Binnen een dag is het een uitgehold huidje 🙂 (klinkt heel luguber eigelijk)
Ik doneer de klokhuizen ook altijd aan de vogeltjes 🙂
De Kempen is helemaal geen fruitstreek, daarvoor moet je in België o.a. in Haspengouw zijn. Maar wij hebben in de tuin een 12-tal appelbomen, en van één boom blijven de appelen altijd hangen voor de vogels.
Hier in een kale binnenstad op mijn dakterras voer ik bijna het hele jaar rond. Mijn 3 M’s waren mussen, mezen en muizen. Mussen is helaas al twee jaar geleden dat ik ze zag. Ik geniet dagelijks van kool- en pimpelmezen en een enkel muisje.
Zonnebloempitten zijn favoriet, appels blieven ze hier niet.
De vetbolletjes worden hier ook al goed gesmaakt.
Hoewel ze ook meer dan een week over eentje doen, als het echt nodig wordt gaan ze er wel wat vlotter door.
Heb ’s winters vooral een kolonie mezen (kool en pimpel) op bezoek.
Vinken zie ook maar pas als het echt koud wordt.
vreemd genoeg niet veel mussen tot nu toe.
Het overwinterende winterkoninkje maakt geluid voor 10 als iemand buiten komt, wat een schreeuwertje.
Ook voor de roodborstjes moet de tuin uitnodigen want twee exemplaren hebben er uren om gestreden.
De verrekijker staat alweer op de salontafel om al het vogelgeweld op de voet te volgen (in het weekend, in de week ben ik niet meer thuis bij daglicht) momenteel hangen er wel nog veel blaadjes aan de bomen waarachter ze zich verschuilen.