Insluipers – Prowlers

(to english text)

Scilla mischtschenkoana | Witte sterhyacint - White Squill
Scilla mischtschenkoana | Witte sterhyacint - White Squill
In onze tuin staat zo’n 300 m ongesnoeide haag van inheemse struiken.
In de loop van de jaren is dat eigenlijk een langgerekt bos/bosrandbiotoop geworden, en het is plezierig om te zien hoe er langzaamaan allerlei nieuwe planten opduiken. Vaak zijn dat zaailingen van inheemse wilde planten: geel nagelkruid, maarts viooltje, klimop… en struiken als hulst, vlier, Europese kardinaalsmuts en taxus.
Maar regelmatig duiken er ook bolgewasjes op, waarvan ik de herkomst niet kan vermoeden. Van bij onze onmiddelijke buren (50 m van de groeiplek van de bolletjes in kwestie) komen ze niet, en voor andere tuinen moet je toch al snel een paar honder meter ver.
Verstopt in ’tuinvreemde’ compost of hakselhout lijkt ook niet waarschijnlijk, want onder die intussen meer dan volgroeide hagen gaan we echt niet meer extra mulchen.

En zo is het zomerklokje hier al in de tuin opgedoken, en groeit er een groepje roze kruishyacinten.
Maar er is nog een exotisch bolgewasje dat zich onder mijn haag verstopt heeft… (Ik heb me dan ook zowat om mijn buik over de grond onder de takken door moeten wringen, om een paar fotootjes te maken.) Aanvankelijk dacht ik dat het Puschkinia libanotica was, maar – zoals de Nederlandse naam buishyacint al verklapt – heeft dat bloempje meeldraden die tot een buisje vergroeid zijn.
Ook een witbloeiende vorm van sneeuwroem kon het niet zijn, want ook die heeft dat ‘meeldradenbuisje’.  Scilla, de sterhyacint kende ik wel, maar alleen als een blauwe bloem. Maar intussen ben ik er dus achter dat dit aanwaaisel wel degelijk een sterhyacint is, maar niet de meer voorkomende Scilla siberica, maar een uit Iran en Zuid-Rusland afkomstig bolletje, de Scilla mischtschenkoana. In het Nederlands blijkt het plantje verschillende namen te hebben: je mag het zowel streephyacint als witte sterhyacint noemen.

Scilla mischtschenkoana | Witte sterhyacint - White Squill
Scilla mischtschenkoana | Witte sterhyacint - White Squill
In sommige bollencatalogussen krijgt het plantje de naam Scilla tubergenia, maar dat is geen ‘officiele’ wetenschappelijke benaming. De Nederlandse bollenfirma van Tubergen heeft het bolletje echter als eerste in Europa geïntroduceerd, en wellicht omdat de echte botanische naam zo onuitspreekbaar lijkt, is die benaming heel snel algemeen geworden.

Het plantje schijnt zich via broedbolletjes heel gemakkelijk uit te breiden, maar hier doet het dat voorlopig maar heel langzaamaan. Ik zag het twee jaar geleden voor het eerst bloeien onder de haag, en dit jaar stonden er twee bloeiende plantjes. Benieuwd of ze zich nog verder gaan verspreiden!

(En zoals altijd: klik op de foto voor een grotere versie)

Sweet intruders

In our garden we have about 300 m of a loose hedge of native shrubs. So after almost 15 years, you can call it a narrow woodland-biotope, and it is fun to see how year after year new plants emerge there. Most often it’s seedlings of native flowers and shrubs, like wood avens, sweet violet, and ivy, elder, spindle en yew.
But also quite some bulbs have found a place in the hedge, and I still can’t imagine where they’re coming from. Not from the neighbour’s garden, 50 yards from here, that’s for sure… And other gardens are a few 100 yards away.
Arrived in compost from outside our garden? Oh no… no need for mulching in that hedge.

Among those foreign bulbs was the summer snowflake and a bunch of pink hybrid bluebells.
But there is yet another bulb that has found a hidingplace under our hedge. Yes… hiding… I had to creep over the ground, under the briars to take those pictures…

Scilla mischtschenkoana | Witte sterhyacint - White squill
Scilla mischtschenkoana | Witte sterhyacint - White squill
First, I thought it was Puschkinia libanotica, Lebanon squill, but – as the Dutch name ’tube hyacinth’ says – the stamens of those flowers make small tubes, and this plant has just normal stamens. A white-flowering Glory of the snow? But that plant has such tubes too.
Could it be some a Siberian Squill (Scilla sibirica)? But as far as I knew, that species always had blue flowers. And indeed, it is a Scilla, although another species: Scilla mischtschenkoana, native to Iran and southern Russia. In English it is called early scilla or white squill.
In some bulb catalogues the species is called Scilla tubergenia, or even Scilla mischtschenkoana ‘Tubergenia’, as if it was a cultivar. But it’s always the same botanical species, sometimes called thus because the Dutch firm ‘van Tubergen‘ first introduced the bulb in western Europe.

I read everywhere that this is a very good bulb for naturalizing… I’ll have to wait and see: two years ago, the plant had it’s first flowers, and this year there are two flowering plants. Maybe…

(And as always: click on the picture to see it large…)

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.