AnneTannes Tuin

(to english text)

Het was Town Mouse die het boek onder mijn aandacht bracht: “Noah’s Garden: Restoring the Ecology of our own Back Yards” van Sara Stein.
Town Mouse’ beschrijving beviel me wel, en omdat het boek bij bol.com niet eens zo heel erg duur was (en ik ook nog eens een tegoedbon in mijn lade had liggen), heb ik het al snel besteld.

En ik moet zeggen, het viel me niet tegen.
Natuurlijk, het boek is geschreven vanuit de Noord-Amerikaanse ecologische situatie (lees: een land dat pas de laatste vijfhonderd jaar echt in cultuur is gebracht, en waar bovendien totaal andere planten inheems zijn dan hier), maar als je een boek wil lezen dat je een kader geeft om ecologisch en natuurrijk te tuinieren, is het echt wel een aanrader.

Sara Stein vertelt hoe ze als het ware langs de omgekeerde weg in een tuin belandde, vanuit de wilde verte in plaats van door de tuinpoort:

“Ik kende Aster novae-angliae, de doodgewone New-England Aster, een stoere inheemse die vanaf New Mexico tot Vermont het beste van zichzelf gaf. De Phlox die ik kende, was een verwilderde afstammeling van een tuinsoort, die ondanks zware concurrentie makkelijk opschoot en geen spoor van meeldauw vertoonde. Aardbeien groeiden in de weides, bosbessen in het struikgewas, en om de vruchten te plukken moest je alleen maar sneller zijn dan de vogels. (…)
En dat was blijkbaar een verkeerd begin. Het maakte dat ik geloofde dat planten voor zichzelf zorgen, en dat tuinieren weinig meer is dan ze op hun plaats zetten en hen dan aan zichzelf overlaten.”

En vervolgens gaat Sara Stein tuinieren, en wordt geconfronteert met de ene mislukking na de andere. Maar bovendien merkt ze, dat naarmate haar perceel meer op een conventionele tuin gaat lijken, het dierenleven in die tuin steeds verder terugloopt.
Zelf schrijft ze over die transformatie van een braakliggende wildernis tot een tuin:
“We verwijderden struikgewas en haalde slingerplanten weg. We groeven rotsblokken, we spitten de grond en legden borders en bedden aan totdat, na jaren van hoopvol en hard werken, we eindigden met een uitgestrekte, mooi aangelegd landschap dat ons een tuin van Eden leek…
En toen drong het tot ons door. Ik realiseerde me van het ene ogenblik op het andere wat we hadden gedaan: we hadden de dieren verdreven uit dat paradijs van ons.”

Het vervolg van het boek beschrijft het verdere proces waarin haar tuin opnieuw wordt wat het altijd had moeten zijn: een ark, waarin alle leven een plekje kan vinden. Hiertoe verdiept ze zich uitgebreid in allerhande ecologische processen, en zelden wordt de samenhang tussen alle vormen van leven in de tuin zo helder beschreven.

‘Noah’s garden’ is een vlot leesbaar boek, dat hele boeiende inzichten biedt in de ecologische samenhang in de natuur. Omdat de praktische voorbeelden toch steeds Noord-Amerikaanse planten en dieren betreft, is het niet meteen een ‘handboek’ voor een Europese tuinier, maar het biedt wel een schat aan achtergrondinformatie.

Noah’s Garden: Restoring the Ecology of our own Back Yards

It was on Town Mouse’s blog that I first read about Sara Stein’s book ‘Noah’s Garden: Restoring the Ecology of our own Back Yards’.
Town Mouse’s reviewed the book as very valuable, and her description made me want to purchase it. And it was easily to obtain here, and not too expensive, so I ordered it after only a few days.

And Town Mouse was right. The book IS good.
Of course, because it is written from a Nord-American point of view (= a land that has been cultivated on a large scale only for the last five centuries, and were the natives are other plants and animals than the European ones), the more practical examples are not useful here, but the book gives an extremely useful frame for thinking.

Sarah Stein tells how she “came into gardening backwards, from the wild verges instead of through the garden gate. I knew Aster novae-angliae, plain New England aster, as a stout native that stood up for itself from New Mexico to Vermont. The phlox I was familiar with was a feral descendant of garden escapees that pushed up through heavy competition and never suffered mildew. Strawberries grew in meadows, blueberries in thickets, and to get the fruit one had only to be quicker than the birds. (…)
This was apparently a wrong beginning. It led me to believe that plants take care of themselves, that gardening is merely putting them in place and leaving them alone.”

And so she starts gardening, and has to face one failure after another. But at the same time she observes that, while her garden starts looking more and more like a conventional garden, the wildlife declines.
At first, her land was “the sort of land that real estate agents, embarrased by its unkempt appearance, describe as ‘having potential’. Here, where the goldenrod smelled rank in late summer, could be lawn; there beneath tangled vines, a rockery; the young and gawky woodland verge would be much improved by removing the undergrowth.
We did all this and more. We cleared brush and pulled vines and hauled rocks and dug beds until, after years of high hopes and hard work, we had an expanse of landscaped grounds and gardens that seemed to us like Eden.
Then it hit. I realized in an instant the full extend of what we had done: we had banished the animals form this paradise of ours.”

After this introduction, the book describes how eventually her garden became again what it always should have been: a place like Noah’s Arch, were every living being can find it’s own place. To do this, the author has thoroughly studied ecological processes, and she tells about them in a very clear and understandable way.

‘Noah’s garden’ is quite easy to read, not a difficult book full of statistical information, but because the practical examples are derived from an American context, they can’t be readily transmitted to Europe, although the broader frameworks is working here, too. The background information from the book can be used here in Europe too, so when you know at least something about natives, this book is a very good buy.