Onze Eik – Our Oak

Ons huis, de Beuken  en de eik | Our house, the Beeches and the Oak
Ons huis, de Beuken (l) en de Eik (r) | Our house, the Beeches (l) and the Oak (r)

(to English text)

Zo’n 15 jaar geleden woonden we in een rijhuis in de stad, maar zochten een huis ‘op den buiten’, met liefst een flinke tuin.
En op een keer zagen we weer eens een advertentie staan van een huisje met een grote tuin, en we gingen een kijkje nemen.

Tja, dat het huis nauwelijks meer was dan een krot, en dat er een meer dan grondige renovatie nodig was, dat viel ons nauwelijks op…
Maar dat er vlak naast het huis een hele oude eik stond, dat hadden we wel gezien, net zoals de grote beuken vlak achter het huis. En op die bomen werden we halsoverkop verliefd, en niet veel later hebben we het huisje dan ook gekocht. (En het had een flinke tuin: 3900 m²)
Intussen wisten we al, dat de eik niet óp, maar net naast ons perceel stond, maar daar maakten we ons niet al te druk om: we hadden de boom in ons hart gesloten en wilden onder zijn kruin leven.

We hoorden ook wat meer over de geschiedenis van de boom:
In de eerste jaren van de 20ste Eeuw stond er een ander huis op dezelfde plek als het onze, maar rond 1905 is dat door de bliksem getroffen en ging in vlammen op. Ook de eik werd beschadigd, en heeft daardoor nu nog steeds een asymmetrische kruin.
Die boom was dus toen al een meer dan forse eik, en we gaan er dus van uit dat hij intussen de 200 jaar wel benaderd.

Vijf jaar geleden was het plots even schrikken: het maïsveld naast de deur (met aan de rand ‘onze’ eik) werd in twee kavels verdeeld en zou – op z’n Vlaams – openbaar verkocht worden. Voor de Nederlandse lezers: op zo’n ‘koopdag’ komen geinteresseerde kopers (en veel nieuwsgierigen) opdagen in een zaaltje bij een café, en als ook de notaris is gearriveerd kan het bieden beginnen…
Dat we buren vlak naast de deur zouden krijgen, dat vonden we niet erg… maar dat onze eik in zijn bestaan bedreigd werd, dat was plots onze grote schrik. (Wetend hoe veel Vlamingen denken over zo’n grote boom vlak naast hun huis, durfden we niet verwachten dat de boom zou blijven staan als er gebouwd werd.)
We hebben lang getwijfeld, maar besloten uiteindelijk de sprong te wagen. En ongelooflijk maar waar, de uiteindelijke prijs bleek veel lager dan we in onze stoutste dromen hadden durven verwachten.

Quercus robur | Zomereik - European (English) Oak
Quercus robur | Zomereik - European (English) Oak
Het mooiste moment was, toen de vorige eigenaar (die ook de vorige eigenaar van ons huis was) ons na de verkoop kwam feliciteren en zei: “En nu mag de eik blijven staan hé?”
Inderdaad… en daar was het ons ten dele om begonnen… De eik mocht blijven staan!

Our Oak

About 15 years ago, we rented a house in a small town, but were searching to buy a house on the countryside, with a somewhat larger garden.
So one day we saw an add in the newspaper that looked promising, and we went to have a look at the house.

I must admit, the house was slightly more than a ruin, and needed a very thorough renovation, but we barely noticed…
Just beside the house stood a mighty oak, and behind the house two larger-than-life beeches. In a few words, we immediately fell in love with those trees, and only a few days later we bought the house (and yes, it had a somewhat larger garden: 3900 m², almost an acre). But at that moment, we already knew that although the beeches belonged to our garden, the oak just didn’t… That didn’t matter to us: we loved him all the same, and wanted to live beneath his branches.

The former proprietor told us a little bit about the oak’s history: In the first years of the 20th century, there was another farm on the same spot as our house, but it was set afire by a flash of lightning, and was demolished. The oak too was damaged, and that’s the cause of his asymmetrical crown.

Five years ago, we learned that the neighbouring cornfield (with the oak on it!) would be parceled out and, like it is custom in Belgium, been sold publicly.
For the foreigners among you: candidate buyers (and curious people) come together in a chamber of an inn, and when the notary arives, the auction can start…

We didn’t mind that we would be getting neighbours… but we feared that the oak would be felled, as not so many people value a tree like that, especially when it’s at only a few yards from their house. So we have been in doubt for some time, but eventually decided to give it a try. And it was to good to be true, but the price happened to be much less than expected!

It was a beautiful moment when the former owner (who also was the previous owner of our house) came to congratulate us, and said: ‘And now the oak is safe, isn’t he?’
Yes, and that was our purpose for doubling the surface of our garden: Now the oak was safe!

Eik in de schemering - Oak in evening sky

Submitted for Blog Carnival:
Festival of the Trees

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

13 thoughts on “Onze Eik – Our Oak

  1. I love English Oaks, and miss them. When I was a child in England we had a magnificent old English Oak at the bottom of our garden. Our California oaks here always seem to me like poor scraggly relations. I’m so glad that this beautiful oak is now safe with you. What a wonderful story!
    .-= laatste blogbericht: Redwood Sorrel =-.

    1. @Curbstone Valley: I don’t know the Californian oak (Quercus agrifolia?), but we do have ‘American oaks’ (Quercus rubra) here. They behave as an invasive species, and don’t have the same ‘stateliness’ as our native oaks.

  2. Buying land is definitely the best way to preserve it — good going!

    Distressed to learn the Q. rubra is an invasive species there. It’s one of the major species here on the mountain (central Pennsylvania), and one of my favorites.

  3. Pingback: Lieveheersbeestjes
  4. Pingback: Takje
  5. Beste Annetanne,

    je hebt blijkbaar een droom van een tuin met al die bomen erbij.
    Ik ken de reden niet en wil dus geen oordeel vellen maar als ik de foto bekijk van de eik dan heb ik toch een opmerking. Probeer in de toekomst te vermijden dat er zulke zware takken afgezaagd worden. Het is echt moordend voor zulke bomen.

    Groeten,
    De Boomdokter.

    1. Groot gelijk!
      De ergste schade is aangericht al héél lang voor wij ons huis kochten.
      Naderhand, toen was ‘de eik’ nog niet van ons, heeft de toenmalige eigenaar ten behoeve van de boer die zijn maisveld ‘goed’ wilde kunnen ploegen, nog een paar flinke takken afgezaagd. Hij bood toen aan om ook een paar takken die over ons perceel ‘in de weg hingen’ maar meteen weg te halen, maar ik heb hem met een paar boze blikken snel op andere gedachten gebracht.
      Enne… toen we een paar jaar geleden het perceel kochten, had hij meteen in de gaten dat die aankoop ook tot doel had de eik te redden.

      Behalve de eik en de beuken vlak bij het huis, staan er achteraan ook nog een paar flinke zomereiken, weliswaar niet zo oud als die naast het huis.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.